آتشی نو در وجود اندرزدیم

آتشی نو در وجود اندرزدیم		در میان محو نو اندرشدیم
نیک و بد اندر جهان هستی است		ما نه نیکیم ای برادر نی بدیم
هر چه چرخ دزد از ما برده بود		شب عسس رفتیم و از وی بستدیم
ما یکی بودیم با صد ما و من		یک جوی زان یک نماند و ما صدیم
از خودی نارفته نتوان آمدن		از خودی رفتیم وانگه آمدیم
قد ما شد پست اندر قد عشق		قد ما چون پست شد عالی قدیم
پیشه مردی ز حق آموختیم		پهلوان عشق و یار احمدیم
بیست و نه حرف است بر لوح وجود		حرف‌ها شستیم و اندر ابجدیم
سعد شمس الدین تبریزی بتافت		وز قران سعد او ما اسعدیم