«بی نظمی» جدید جهانی

اوکراین، اندکی پس از استقلال، داوطلبانه تسلیحات هسته‌ای خود را با اصرار آمریکا کنار گذاشت. دو دهه بعد، این کشور از سوی نیروهای حامی روسیه مورد حمله قرار گرفت و شبه‌جزیره کریمه را از دست داد و کنترل استان‌های شرقی خود را نیز به روسیه واگذاشت. عراق هم پس از جنگ ۱۹۹۱ خلیج‌فارس مجبور به کنار گذاشتن برنامه هسته‌ای خود شد و درست یک دهه بعد، این کشور مورد حمله ایالات‌متحده قرار گرفت. نمونه سوم لیبی بود که پس از سال ۲۰۰۳ به‌عنوان کشوری اعتبار یافت که پس از سال‌ها فشارهای قابل‌توجه، برنامه هسته‌ای خود را ترک کرد. کمتر از یک دهه بعد، این کشوربا حمله مشترک آمریکا، اروپا مواجه و رژیم قذافی هم سرنگون شد. با این حال، حکومت کره‌شمالی همچنان پابرجاست و ظاهرا سپر این کشور در برابر حمله نظامی همان برنامه هسته‌ای‌اش است. تمام این موارد موجب آموختن این درس ارزشمند شد که تسلیحات هسته‌ای می‌تواند موجب حفاظت از یک کشور در برابر مداخله خارجی شود.