در ایران، سدسازی با هدف تولید برق طی یکصد سال گذشته مسیری پر فراز و نشیب را طی کرده است. ایده سدسازی در نیمه نخست قرن قرن گذشته بهعنوان نماد توسعه و پیشرفت معرفی شد، اما در نیمه دوم قرن، آثار منفی آن بر محیط زیست و اقلیم آشکار شد. امروز دیگر روشن است که ادامه این مسیر به شکل گذشته نهتنها راهگشا نیست، بلکه بحرانهای جدیدی بهوجود میآورد. بهنظر میرسد ایران در آستانه گذار از «عصر سدسازی» به «عصر بازسازی محیط زیست» قرار دارد؛ گذاری که اگر بهدرستی مدیریت نشود، با تشدید بحرانهای اقلیمی و کمآبی …