
همشهری آنلاین: گلدن گلوب را مقدمهای برای موفقیت در اسکار میدانند. فیلمهایی که در گلدن گلوب مورد توجه قرار بگیرند، معمولا، اما نه همیشه، در اسکار از بخت بیشتری برای موفقیت برخوردارند. البته در سالهای اخیر گلدن گلوب سعی کرده از زیر سایه اسکار خارج شود و هویت مستقلتری برای خودش دستوپا کند. شاید به همین دلیل بعضی وقتها جوایزی که داده، برای تحلیلگران تعجببرانگیز بوده است. رادیکا سِت، نویسنده وُگ، تحلیلی جامع از حذفها و شگفتیهای جوایز گلدن گلوب ۲۰۲۶ نوشته است؛ آنهایی که نامزد شدند و کسی فکرش را نمیکرد که نامزد شوند و آنهایی که به رغم همه پیشبینیها در فهرست نامزدها قرار نگرفتند.
چه صحبت از اضافه شدن خوشایند جیکوب اِلوردی به عنوان جرّاح ارتش در یک نقش تاریخی باشد، چه بیعدالتی در حق وونمی موساکو (و افراد دیگر)، نامزدیهای امسال گلدن گلوب قطعاً بسیار شوکهکننده و البته در بسیاری موارد راضیکننده است.
نامزدهای گلدن گلوب سابقهای طولانی در سردرگم کردن تحلیلگران دارند، چون رأیدهندگان این جایزه همیشه و به شکل مشهوری راه خودشان را میروند. امسال بسیاری از پیشبینشدهها وارد لیست شدند، اما در کنار آنها چند شگفتیِ عجیب و چند حذف کاملاً غیرقابل توجیه هم به چشم میخورد. اینها ۱۲ موردی هستند که نمیتوانیم از فکرشان بیرون بیاوریم.
بگذارید صریح بگوییم: دنباله صورتی و سبزِ جون ام چو اصلاً آن تحسین منتقدانهای را که قسمت قبلی کسب کرده بود، تکرار نکرد. درست است که این موضوع مانع از نامزدی سینثیا اریوو و آریانا گرانده برای بهترین بازیگر زن کمدی یا موزیکال و بهترین بازیگر زن نقش مکمل نشد، اما اینکه خود فیلم در بخش بهترین کمدی یا موزیکال جایی نداشته باشد، با توجه به اینکه تنها موزیکال مهم در رقابت بود، ضربه بزرگی است. (فیلم در فهرست جایزه «دستاورد سینمایی و فروش گیشه» گلدن گلوب قرار گرفته، اما گمان نمیکنم این تسلی چندانی باشد.) این وضعیت برای شانس نامزدی اسکار بهترین فیلم هم خوب نیست.
زندگینامهای که بِنّی سفدی درباره مبارز MMA مارک کِر ساخته، چند ماهی بود که آرام گرفته بود، اما گلدن گلوب هم جانسون را در بهترین بازیگر مرد درام و هم بلانت را در بهترین بازیگر مکمل نامزد کرد و بلانت حتی رقیبهای پرسر و صدایی مثل گوینت پالترو و ادسا آزایون از «مارتی معظم» و رِجینا هال از «نبرد پشت نبرد» را پشت سر گذاشت. این نامزدیها تضمین نمیکند که جانسون یا بلانت در اسکار هم جایی داشته باشند — فعلاً بعید است — اما به هر حال فعلاً به کارزار آنها جان تازهای بخشیده.
یکی از کسانی که به خاطر نامزدی غیرمنتظره بلانت از لیست بهترین بازیگر مکمل جا ماند، این ستاره قدرتمند مجموعه خونآشامی بلاکباستر رایان کوگلر بود. فیلم هفت نامزدی چشمگیر کسب کرد: بهترین درام، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر مرد برای مایکل بی جردن، بهترین فیلمنامه، بهترین ترانه، بهترین موسیقی متن و دستاورد سینمایی و فروش گیشه، اما خوب بود که او را هم در میان نامزدها میدیدیم.
خبر مورد علاقه من در این نامزدها؟ اینکه کارگردان، نویسنده و بازیگر نقش اولِ فوقالعاده بااستعدادِ این اثر کلاسیک فوری محصول A۲۴ — یکی از فیلمهای محبوب من در سال — وارد بخش بهترین بازیگر زن درام شد. با وجود رقبایی مانند جسی باکلی از «همنت»، جنیفر لورنس از «بمیر عشق من»، جولیا رابرتس از «پس از شکار»، رِناته راینسفه از «بار عاطفی» و تسا تامپسون از «هِدا»، او عملیاً شانسی برای برد ندارد. اما حضور فیلم در این لیست شاید باعث شود چند نفر دیگر بالاخره آن را تماشا کنند و این واقعاً ارزشمند است.
فیلمی آرام و عمیقاً تاثیرگذار دیگر که شایسته توجه بیشتری بود. این اثر تاریخی دردناک کلینت بِنْتلی واقعاً سزاوار نامزدی بهترین درام و همچنین بهترین فیلمنامه بود. حداقل اینکه جوئل ادگرتون برای اجرای شکستانگارانه و فوقالعادهاش در بخش بهترین بازیگر مرد درام نامزد شده، و فیلم یک نامزدی برای ترانه اصلی گرفته: «قطار رویاها» با صدای نیک کیو که لطیف و لرزهآور است. اما این حذف برای من فراموشنشدنی خواهد بود.
روز خوبی برای ریچارد لینکلِیتر در گلدن گلوب است؛ هر دو فیلم جدیدش — «ماه آبی» با بازی اتان هاوک و این بازآفرینی سیاهوسفید از پشتصحنه ساخت کلاسیک موج نو فرانسه «ازنفسافتاده» — در بخش بهترین کمدی یا موزیکال جای گرفتند. درست است که «ماه آبی» مدتهاست در مسیر صعودی قرار دارد و هاوک برای نقش تبدیلیافتهاش در قالب ترانهسرای گرفتار قرن بیستم، لورنس هارت، به درستی نامزد شده؛ اما دیدنِ حضور «موج نو» به جای فیلمهایی چون «همسفر» هَری لایتِن، با بازی هری ملینگ و الکسندر اسکارشگرد، یا موزیکال جسورانه قرن هجدهمی مونا فاستوُلد با بازی آماندا سایفرد یعنی «شهادتنامه آن لی»، واقعاً برایم غیرمنتظره بود. انتخابی سنتیتر و کمهیجانتر است.
تقریباً همه قبول دارند که دو ترانه جدید در «شرور: برای خوبی» خیلی عالی نیستند. شاید بتوان نامزدی «دختری در حباب» با صدای آریانا گرانده را توجیه کرد، اما «هیچ جا خونه نمیشه» که اِلْفابا هنگام ترک کردن اوز توسط حیوانات میخواند، انگار همان لحظه سرهم شده باشد. کنار ترانههایی مثل «طلایی» از «شکارچیان اهریمن کیپاپ» و «بهت دورغ گفتم» از (گناهکاران)، واقعاً جایی در لیست ندارد. ترانه «تن پوشی از خورشید» از (شهادتنامه آن لی) یا ترانه دیگر «گناهکاران» یعنی «بار آخر» گزینههای بسیار شایستهتری بودند.
بعد از دو فصل ناموفق، کمتر کسی انتظار داشت کمدیدرام دردآلود کریستوفر استورر دوباره به گلدن گلوب برگردد، اما به شکلی عجیب سه نامزدی گرفت: بهترین سریال کمدی یا موزیکال، بهترین بازیگر مرد کمدی برای جرمی آلن وایت و بهترین بازیگر زن کمدی برای آیوئه ادِریبیری. این دو البته همیشه عالی هستند، و گلدن گلوب هم وفاداریاش را نشان داده؛ پنج جایزه در چند سال گذشته، اما شاید وقتش رسیده به سراغ کارهای تازهتر و هیجانانگیزتر برود.
دیدنِ شناخته شدن این بازیگر استرالیایی در بخش بهترین بازیگر مکمل برای نقش فوقالعادهاش در «فرانکنستاین» بسیار خوشحالکننده بود — امیدواریم نامزدی اسکار هم در راه باشد — اما شگفتی بزرگتر این بود که او در بخش بهترین بازیگر مرد یک مجموعه محدود هم برای این درام جنگی قدرتمند و کمدیده از جاستین کرزِل و شان گِرنت نامزد شد.
با توجه به اینکه او برنده جایزه اِمی برای نقش مکمل زن در سریال درام شد، شگفتآور است که این ستاره درخشان از درام پزشکی راس اسکات گمِل حتی در فهرست نامزدهای مکمل زن در تلویزیون قرار ندارد. (نوآ وایلی برای بهترین بازیگر مرد درام نامزد شده و خود مجموعه هم در بخش بهترین سریال درام حضور دارد، پس رأیدهندگان آن را دیده و دوست داشتهاند.) اریـن دوهرْتی از «نوجوانی»، هانا اینبایندر از سریال «هک» و کاترین اوهارا از سریال «استودیو» از ابتدا هم قرار بود وارد فهرست شوند، اما در کنار آنها سه بازیگر «نیلوفر سفید» — کری کون، پارکر پوزی و ایـمی لو وود — جایگاههای باقیمانده را گرفتند. پذیرفتنی است، ولی خوب بود کمی هم توزیع عادلانهتر میبود.
درحالیکه ارین دوهرْتی، استیون گراهام، اوون کوپر و نویسنده جک ثورن در مراسمهای مختلف جوائز درخشیدهاند، بازیگر مکمل نقش بازرس پرونده تقریباً نادیده گرفته شده بود و فقط یک نامزدی اِمی داشت. اما موج موفقیت این سریال تأثیرگذار در گلدن گلوب نتیجه داد و با پنج نامزدی، والترز را هم به فهرست رساند.
درست است که نقدها برای نیمه اول فصل آخر مجموعه علمی–تخیلی برادران دافر چندان پرشور نبود، اما حذف آن از بخش بهترین سریال درام، با توجه به اینکه آخرین فرصت گلدن گلوب برای تقدیر از آن بود، واقعاً عجیب است. با وجود چهار نامزدی — دو نامزدی برای بهترین سریال درام، یک نامزدی برای وینونا رایدر و یک نامزدی برای دیوید هاربر — این مجموعه هرگز برنده گلدن گلوب نشده؛ که برای یکی از بهترین سریالهای تاریخ تلویزیون واقعاً تأسفبار است.

















































