چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۴۰۳ / 29 May, 2024


یک توک‌پا تشریف بیاورید پایین
۱۳۹۹/۱۰/۱۸ / /

یک توک‌پا تشریف بیاورید پایین

مهم‌ترین خبر تئاتری هفته‌ای که گذشت، به ویژه در این دوران تعطیلی سالن‌های تئاتری و بی‌خبری از فعالیت‌ گروه‌های نمایشی‌، به ماجرای تجمع نمایندگان انجمن‌های «خانه تئاتر» مقابل مجلس –‌   البته قدری کنارتر از مقابل!- بازمی‌گردد. هنرمندان تئاتر و اعضای صنف سال‌های متمادی با این انتقاد مواجه می‌شدند که «مگر چه چیز از دیگر اصناف فعال در کشور کم دارید که در برابر هر کوتاهی و نارسایی سکوت می‌کنید؟»، آقایان هیات‌مدیره هم پاسخ می‌دادند «در حال رایزنی هستیم». حالا اینکه رایزنی با کجا و چه ‌کسی صورت می‌گرفت که جز اندک مواردی کسی پی به جزییاتش ‌نبرد بماند، بعد هم متوجه نشدیم چطور شد که این گفت‌وگوهای مستمر عاقبت به نتیجه نرسید و کار به تجمع کشید.  در مقابل شیوه عمل هیات‌مدیره «خانه سینما» در دوران صدارت دولت مهر که به تجمع در اعتراض به تعطیلی خانه ختم شد، برای بیان مطالبات. «خانه تئاتر» به عنوان یک صنف – آن‌طور که خودش را معرفی می‌کند- اما ساکت بزرگ و غایب همیشگی مطالبات یک دهه اخیر بود، تا اینکه بالاخره در ماه‌های پایانی دهه، چشم‌ها را مالید و از خواب بیدار شد.  زمینه‌های این امر هم در درجه اول با تعطیلی 10 ماهه سالن‌ها و اماکن فرهنگی و هنری کلید خورد. مساله‌ای که با کوتاهی دولت در پرداخت حقوق بیکاری، پیگیری نکردن به ‌موقع مسائل بیمه‌ای چندین هزار هنرمند خانه‌نشین، افزایش سرسام‌آور هزینه خانوارها در همین سال، نادیده گرفتن بحث پرداخت حمایت‌های مالی متناسب به بخش تولیدی و بدتر از همه‌، سکوت ادامه‌دار شبیه به بی‌خیالی معاونت امور هنری وزارت ارشاد و شخص وزیر ارشاد در خصوص گرفتاری‌های بی‌پایان گروه‌های نمایشی و جامعه تئاتر ایران ظرف 10 ماه گذشته، وضعیت را بیش از پیش بحرانی کرد.  این شد که آخر سرگروهی از نمایندگان انجمن‌های هفده‌گانه خانه تئاتر با هدایت مدیرعامل (از مشاوران رییس مجلس فعلی در ادوار انتخابات گذشته) و دیگر اعضای هیات‌مدیره، آرام و با متانت تلاش کردند گلایه‌های خود را بی