یک تهران یک آسیا

جواد نصرتی |دبیر ویژه‌نامه |در قیاسی کاملا دور و بدبینانه، بازی‌های آسیایی تهران را می‌توان با جشن‌های 2500ساله شاهنشاهی ایران در دوران پهلوی دوم مقایسه کرد. پول هنگفتی که از فروش نفت به‌دست می‌آمد، در آن سال‌ها خرج بریز و بپاش‌هایی می‌شد که همه‌شان به یک شکل از تیغ انتقاد روشنفکران و مبارزان سیاسی می‌گذشت. حرف آنها از منظری درست بود؛ هر رویداد و جشن بزرگی در آن سال‌ها، محفلی برای دوستان خوش‌خوراکی بود که هرگز از سفره ثروت ملت سیری پیدا نمی‌کردند. نزدیکی به محفل قدرت، بهره‌مندی بیشتری به این طبقه …