یک محقق ایرانی اقدام به توسعه فناوری جوهر زیستی با قابلیت پوشش‌دهی ایمپلنت‌ها کرده است.

محققان دانشگاه امیرکبیر با حمایت بنیاد ملی علم ایران موفق به چاپ سه‌بعدی پچ‌رسانای قلبی از هیدروژل نانوکامپوزیتی بر پایه زانتان اکسید/ژلاتین/نانوذرات اکسید گرافن با قابلیت خودترمیمی شدند.

محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با حمایت بنیاد ملی علم ایران موفق به چاپ سه‌بعدی پچ‌رسانای قلبی از هیدروژل نانوکامپوزیتی بر پایه زانتان اکسید/ژلاتین/نانوذرات اکسید گرافن با قابلیت خودترمیمی شدند.

این گروه پژوهشی کار خود را با پلیمر «موسین»(Mucin) آغاز کردند که به طور گسترده برای چاپ زیستی مورد بررسی قرار نگرفته است

جستجو برای مواد سازنده جوهرهای سازگار با محیط زیست، پژوهشگران آلمانی را به کارخانه‌های زیستی ریزجلبک‌ها سوق داد که یک محلول زیست‌توده تجدیدپذیر را ارائه می‌کنند.

علی خادم‌حسینی دانشمند ایرانی مقیم آمریکا از سفیده تخم مرغ برای تولید یک جوهر زیستی خاص و چاپ سه بعدی بافت‌های پیچیده استفاده کرده است که امکان ساخت دقیق ساختارهای چند بافتی را با تقلید از زیست‌شناسی طبیعی فراهم می‌کند.

پس از قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش به صورت متقاطع در می آید و هیدروژل هایی با زیست فعالی قابل توجه ایجاد می کند.