در شهری که قاضی، طبیب و درویش هر یک فلسفه‌ی خود را داشتند، پیرمردی لاغراندام با نسخه‌ای ساده اما عجیب، دست به کاری زد که باعث ماجرایی خنده‌دار و پندآموز شد.

در جنگلی دورافتاده گروه زیادی از حیوانات گوناگون زندگی می‌کردند. یک شیر زورمند و ظالم هم در نزدیکی آن جنگل منزل گرفته بود و بلای جان آن حیوانات شده بود….

مردی بود که در خدمت حاکم شغل میرغضبی داشت و هر وقت می‌خواستند گناهکاری را تازیانه بزنند او را صدا می‌کردند. این میرغضب زن خوبی داشت که چون جان شیرین او را دوست می‌داشت اما بچه‌دار نشده بود و آن‌ها یک گربه سفید قشنگ هم داشتند که سال‌ها در آن خانه مانده بود و مانند یک بچه کوچک وسیله سرگرمی آن‌ها بود و …

حکایت میکنند که روزی مردی ثروتمند سبدی بزرگ را پر از گردو کرد، آن را پشت اسب گذاشت و وارد بازار دهکده شد، سپس سبد را روی زمین گذاشت و به مردم گفت این سبد گردو را هدیه میدهم به مردم این دهکده، فقط در صف بایستید و هر کدام یک گردو بردارید. به اندازه تعداد اهالی، گردو در این سبد است و به همه می‌رسد....

مردی پارسا و نیک‌سیرت بود که بعد از رسیدن به کارهای روزانه تمام اوقات خود را صرف موعظه و نصیحت می‌کرد و همیشه با خود می‌گفت: «چون من طمعی از کسی ندارم پند من در همه‌کس اثر می‌کند.» غالباً هم درست بود؛ زیرا اگر در نصیحت هیچ‌گونه غرضی و طمعی نباشد و شنونده هم قابل هدایت باشد اثربخش می‌شود….

روزی پیش‌گوی پادشاهی به او گفت که در روز و ساعت مشخصی بلای عظیمی برای پادشاه اتفاق خواهد افتاد...

یکی از فرزندان پادشاهان، به بیماری مالیخولیا (جنون) مبتلا می‌شود. پادشاه از ابن سینا می‌خواهد تا برای درمان فرزندش علاجی پیدا کند.ابن سینا به کاخ پادشاه می‌رود و قسمتی از کاخ را برای زندگی او در مدت مداوای پسر به او می‌دهند....

گلستان سعدی مملو از حکایت‌های شیرین و جذاب است که در ادامه به یکی از آن‌ها خواهیم پرداخت.

در قدیم رسم بود عیاران و لوطی‌ها و «جاهل‌ها» بر بازو و دست و سینه و شکم خود خال می‌کوبیدند و نقش شیر و پلنگ که نشان شجاعت بود یا صورت دوست و معشوق خود که نشان وفاداری بود یا شکل کارد و شمشیر را که نشان زورآوری و جنگجویی بود روی بدن خود می‌کشیدند تا در همه حال نشان دلخواه خود را همراه داشته باشند.

برنامه قدیمی «قصه ظهر جمعه» که هر هفته حکایت‌های پندآموز را روایت می‌کند، این هفته حکایتی از «کارد و چنگال نقره» را در حال بازگویی است.

سعدی در گلستان و بوستان حکایات متعددی را به این موضوع اختصاص داده است که در آنها به اهمیت تربیت در شکل‌گیری شخصیت انسان و نقش آن در سعادت و رستگاری او اشاره می‌کند. حکایات سعدی در این زمینه سرشار از پند و اندرزهای آموزنده است. در این مقاله به بررسی برخی از حکایات سعدی درباره تأثیر تربیت بر انسان می‌پردازیم.

حکایت شاهین پادشاه که پرواز نمی کرد: با یک حکایت زیبا و پندآموز از سری داستان های بخش سرگرمی گفتنی با شما هستیم. حکایت پادشاه و شاهینی که پرواز نمی کرد. با ما

حکایت قورباغه ها و لک لک ها:یک حکایت آموزنده تمثیلی و کوتاه از داستانهای رساله دلگشا از عبید زاکانی است که پند و اندرز بزرگی در دل تک تک این حکایات نهفته است،

داستان و حکایت های جالب و پندآموز بهلول برای همه آشناست حکایت هایی که در هرکدام بهلول حرفی برای گفتن و اثبات خیلی چیزها دارد.در ادامه چند حکایت جالب از وی بخوانید.

حکایتی پندآموز از شاه عباس و شیخ بهایی: شیخ بهایی با اشاره به سه تپه خاک، پندهایی را به شاه عباس و فرماندهانش می‌آموزد که هر کدام حاوی درس‌های مهمی درباره اعتماد، خدمت و تلاش است.

حکایتی پندآموز در مورد فروتنی و جایگاه واقعی انسان!

عدالت به سبک بهلول؛ داستانی آموزنده درباره انصاف و قضاوت درست

چرا شراب حرام است؟ پاسخ بهلول به پرسشی چالش‌برانگیز