این تحلیل که «به رسمیت شناختن دولت فلسطین از سوی کشور‌های غربی نه به‌معنای حمایت واقعی از مردم فلسطین، بلکه راهی برای سرکوب مقاومت و تثبیت رژیم صهیونیستی است» برآمده از یک چهارچوب فکری انتقادی نسبت به نظم بین‌المللی و مبتنی بر تجربه‌های تاریخی، نگاه ژئوپلیتیکی و شناخت عملکرد قدرت‌های استعماری است.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷، با فقدان یک دستگاه اطلاعاتی متمرکز و کارآمد، روبه‌رو بودیم و فعالیت‌های اطلاعاتی پراکنده توسط نهادهای مختلف، از جمله واحد اطلاعات سپاه، کمیته‌های انقلاب اسلامی و بخش‌های اطلاعاتی نخست‌وزیری و ارتش، نه‌تنها فاقد هماهنگی و هم‌افزایی بود، بلکه به تشتت عملیاتی و ناکارآمدی …

هادی صمدی، مدرس فلسفه در کانال تلگرامی خود (تکامل و فلسفه) نوشت: «از منظر تکاملی، هدف اصلی هر سیستم زنده، از سلول گرفته تا جامعه، بقا و سازگاری با محیط متغیر است. جامعه‌ای که نتواند با چالش‌های جدید اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی، فناوری سازگار شود، ضعیف شده و در نهایت از بین می‌رود یا توسط جوامع دیگر …

کارگردان تئاتر کودک و نوجوان ضمن اشاره به اجرای «نون مثل نظم» در سه بخش، خواستار بیان نکردن اطلاعات و مسائل جنگ در حضور بچه‌ها و سرکوب نکردن ترس کودکان و نوجوانان شد.

آلبر کامو دانشگاه را یکی از سنگرهای اصلی مقاومت در برابر سرکوب فکری می‌داند و به نظر می‌رسد اگر دانشگاهیان نتوانند از این سنگر به‌خوبی محافظت کرده و آن را ارتقا دهند، امیدی به توسعه آزادی فکر و اندیشه در جامعه نخواهد بود. البته تاکنون در این چند دهه نیز چنین بوده و دانشگاه در مقاطع مختلف سعی داشته پیشتاز …

نظام‌های توتالیتر قرن بیستم، با آن‌همه خشونت، نظارت فراگیر، سرکوب دگراندیشی و پرستش قدرت متمرکز، در نگاه نخست به‌نظر می‌رسد از تبار عقل‌گرایی افراطی یا جزم‌ اندیشی ایدئولوژیک‌اند. اما اگر ژرف‌تر به خاستگاه‌های فکری آن‌ها بنگریم، با پدیده‌ای پیچیده‌تر و شاید غافلگیرکننده روبه‌رو می‌شویم: میراث رمانتیسم.