خداحافظ بایرن دوست نداشتنی

نورنبرگ، شهری زیبا در منطقه «فرانكونیا» با تعداد زیادی ایستگاه اطلاع رسانی و بقایای دوران نازی است.اگر در سطح شهر بگردید، ارمغان سربازان انگلیسی در جنگ جهانی دوم را نیز مشاهده خواهید كرد. «بریتانیا» برای گزارشگران تلویزیونی عصر جدید، خاطره دیگری تداعی می كند؛ آنجا كه «پیتر كراچ» در یكی از بازی های جام جهانی ،۲۰۰۶ انگلستان را به سمت پیروزی مقابل ترینیداد و توباگو سوق داد.

در پس زمینه عكس های این بازی هیجان انگیز، اوون با حالتی خاص جلب نظر می كند اما به نظر گزارشگر حاضر در آن بازی، «پیتر كراچ» قابلیت بیشتری برای در یاد ماندن داشت؛ چه اینكه به زعم او خاطره ۱۰ بمب افكن آلمان (اصطلاحی برای تیم دهه ۷۰ فوتبال این كشور) را زنده كرد. چگونه؟

با آن قد ۷ فوت و چند اینچی!سفر اخیر بایرن به نورنبرگ، خاطرات مشابهی را یادآور شد. در بوندس لیگایی كه همه چیز به مسایل سیاسی ارتباط پیدا می كند، دربی باواریا از هر لحاظ همواره از آن یك تیم بوده اما این بار طرف همیشه مغلوب، به پا خاسته و پرچم خود را تا سقف آسمان باواریا بالا برد. برتری آنها تنها هوادارانشان را شاد نكرد، بلكه موجبات خشنودی سایر تیم ها را نیز فراهم آورد.

بایرن به دلایل سیاسی و ورزشی در آلمان محبوب نیست. آنها در سالیان اخیر آن قدر قدرتمند شده اند كه به این دشمنی ها بخندند؛ همان طور كه اوتمار هیتزفلد، سرمربی جدید تیم پس از باخت در دربی چنین كرد.نورنبرگ می خواست در «فرانكن اشتادیون» نام نیكی از خود به جای بگذارد. باوجود یك اسپانسر جدید، انباشتی از بازیكنان خوب اروپای شرقی و همچنین یك مربی بزرگ ۶۴ ساله به نام هانس مایر كه دوست دارد نقش یك رییس را ایفا كند، باید هم بایرن با نتیجه ۳ بر صفر مغلوب می شد.

پیروز بزرگ هفته مقابل یك گروه بی هویت و بدون امید، سبك تهاجمی فوق العاده ای ارایه كرد. نسخه شفابخش بایرن كجا یافت می شود؟ مارك ون بومل، بازیكن این تیم آدرس درست را نشان می دهد: «ابتدا باید دید در كدام نقطه می لنگیم؟»بایرن درگذشته آن قدر قدرت داشت كه پس از تحمل بدترین باخت ها به روال خوب خود بازگردد و قهرمان شود اما اكنون به نظر می رسد این تیم در انتخاب استراتژی اشتباه كرده.

كمبود یك بازیساز محسوس است. اولیور كان، آخرین مرد مقاوم، نقش «مادر ترزا» را ایفا می كند اما مسلماً نخواهد توانست تا پایان راه این گونه یك تنه بار مسؤولیت ها را به دوش بكشد. او بین۲ نیمه بازی با نورنبرگ «در» رختكن را شوت كرد. هیتزفلد در این باره گفت: «می دانستم چه فشاری را تحمل می كند اما واقعاً فكر نمی كردم تا این حد عصبی شده باشد!»پس از پیروزی شالكه مقابل وردربرمن اختلاف بایرن با صدرنشین به ۱۱ امتیاز رسید و شاید چنین عددی باعث شود فكر كنیم امید باواریایی ها برای فتح سینی بوندس لیگا پایان یافته. حتی اگر تیم رنج حضور در جام «اینترتوتو» را به جان بخرد، «هیتزفلد» باقی خواهد ماند.

او تازه با جو كمپِ بایرن آشنا شده و وعده داده حداقل رتبه سوم را به ارمغان بیاورد؛ با این حال طرفداران می ترسند باشگاه پس از عنوان دهمی فصل ۱۹۹۲-۱۹۹۱ بدترین رتبه خود را در بوندس لیگا تجربه كند.از كلیت فوتبال آلمان صحبت كنیم؛ نایك با ارایه پیشنهاد ۵۰۰ میلیون یورویی قصد دارد مدت ۸ سال اسپانسر فدراسیون فوتبال آلمان شود. اگر قرارداد امضا شود، این غول بزرگ از سال ۲۰۱۱ كنار ژرمن ها خواهد بود.

رقم مورد نظر آنها، ۶ برابر مبلغ آدیداس محسوب می شود. البته توافقات شفاهی پس از جام جهانی حاصل شد؛ وقتی لمن و كلوزه، جلوی دوربین پیراهن آدیداس را پوشیدند. در این میان فدراسیون سماجت به خرج می دهد و چندان موافق ایده های این شركت نیست.آنها بیشتر دنبال تمدید قرارداد با اسپانسر فعلی هستند. بایرن هم به عنوان بزرگترین حامی فدراسیون دیدگاه مشتركی دارد. آدیداس ۱۰ درصد سهام بایرن را در اختیار گرفته و بكن باوئر، رییس باشگاه عضو تمام وقت این كمپانی در آلمان شناخته می شود.

پس اگر آدیداس اسپانسر تیم ملی شود، بایرن هم می تواند زیر سایه بلند آنها، بار دیگر اوج بگیرد. در همین راستا «كارل هاینس رومنیگه» نایب رییس سرخپوشان از فدراسیون آلمان به خاطر قبول پیشنهاد نایك انتقاد كرده و گفته این باشگاه تیم ملی را تحریم خواهد كرد. بیرهوف، مدیر اجرایی سفیدپوشان نقش آشتی دهنده را دارد.

او به دلیل آنكه در شركت نایك فعالیت دارد، از ته قلب خواستار دوخته شدن این آرم روی لباس سفید ژرمن ها است. زننده گل قهرمانی آلمان در یورو ۹۶ در حمایت از «سوانسیگر» رییس فدراسیون، خواستار استعفا شده. آیا ائتلاف نایك و بیرهوف نتیجه می دهد و مخالفان تسلیم می شوند؟ سال ۲۰۰۷ پایان امپراتوری بایرن خواهد بود؟ نه تنها اهالی «فرانكونیا» كه عده زیادی از هواداران تیم های سایر مناطق آلمان به وقوع این اتفاق امیدوار هستند.