حسین سروری

حسین سروری نهمین رئیس فدراسیون فوتبال كشورمان و پنجمین فردی بود كه ۲ بار مسئولیت ریاست فدراسیون فوتبال را بر عهده می گرفت

حسین سروری نهمین رئیس فدراسیون فوتبال كشورمان و پنجمین فردی بود كه ۲ بار مسئولیت ریاست فدراسیون فوتبال را بر عهده می گرفت. (بعد از محسن حداد، سرتیپ سیاسی، دكتر علی كنی، حسین مبشر). سروری بار اول از دی ماه سال ۱۳۴۰ به ریاست فدراسیون فوتبال رسید و این مسئولیت را ۱۰ ماه یعنی تا آبان ماه سال ۱۳۴۱ بر عهده داشت. بار دوم، مسئولیت او از دی ماه سال ۱۳۴۵ آغاز شد و این بار او مسئولیت اداره فوتبال ایران را تا اسفند سال ۱۳۴۶ یعنی به مدت ۱۴ ماه بر عهده داشت.

● سابقه ورزشی

سروری از یك حیث در فوتبال ما كاملاٌ بی همتا بود . او در بازی های آسیایی ۱۹۵۱ دهلی نو، همزمان عضو تیم ملی بسكتبال و فوتبال كشورمان بود سروری در دهه ۲۰ یكی از بهترین بسكتبالیستهای ایران بود كه در بازی های آسیایی ۱۹۵۱دهلی نو با این تیم به عنوان سوم آسیا رسید. درهمان مسابقات او با تیم ملی فوتبال كشورمان هم حائز رتبه نایب قهرمانی در میان قدرت های فوتبال قاره شد . در آن مسابقات او كاپیتان تیم ملی بسكتبال و از بهترین بازیكنان فوتبال ایران بود.

● پایه های موفقیت

وقتی سروری در دی ماه سال ۱۳۴۰ رئیس فدراسیون فوتبال شد، فوتبال كشورمان مدتی را در رخوت كامل گذرانده بود و سروری می بایست دوران سكون و رخوت فوتبال را به پایان می رساند بنابراین دست به كار شد و مسابقات باشگاهی تهران و قهرمانی ایران را برگزار كرد اما بهترین حركت او در این دوره ۱۰ ماهه انتصاب یك سر مربی جوان ۳۸ ساله برای هدایت تیم ملی فوتبال كشورمان بود.

● زوج جدانشدنی

سروری، حسین فكری، بازیكن سابق دارایی و موسس تهران جوان را به عنوان سر مربی تیم ملی منصوب كرد. فكری ۳۸ ساله كه قبل از آن و بعد از پایان دوره بازیگری، علاوه بر مربیگری، داوری هم می كرد و در ضمن دستی هم بر قلم داشت، كار خود را از پاییز سال ۱۳۴۰ در تیم ملی آغاز كرد. او اصول كار خود را بر جوانگرایی گذاشت و این گونه بود كه مردانی چون عزیز اصلی و همایون بهزادی در دوران او برای اولین بار پیراهن تیم ملی را بر تن كردند. بعد از آن كه سروری از مسئولیت فوتبال كنار رفت و حسین مبشر یك بار دیگر جایگزین او شد، فكری در تیم ملی ماند و این در حالی بود كه مبشر همواره بر استفاده از مربیان خارجی تاكید داشت و خواسته خود را قبلاً هم با انتصاب فرانس ساروش در دوران اول مدیریتش بر فدراسیون فوتبال نشان داده بود!

در خرداد ماه سال ۱۳۴۱، حسین سروری از تیم ملی عراق برای انجام دو دیدار دوستانه مقابل تیم ملی ایران دعوت به عمل آورد. عراق به ایران آمد و طی ۲ بازی معروف و خاطره انگیزه صاحب یك مساوی و یك پیروزی برابر ایران شد! كسب چنین نتایج ضعیفی در خانه صد البته قابل قبول نبود اما بهر حال – همین مساوی و شكست ، پایه پیروزی های آینده فوتبال ایران را بنا نهاد. همین تیم، دو سال بعد برای اولین بار در بازی های المپیك ۱۹۶۴ توكیو شركت كرد

در ابان سال ۱۳۴۱ حسین مبشر جانشین حسین سروری در فدراسیون فوتبال شد اما همان گونه كه گفتیم درست ۴ سال بعد، یكبار دیگر در اساس فوتبال، تغییرات وارونه به وجود آمد و این بار حسین سروری بود كه جایگزین حسین مبشر می شد!

● باز هم فكری

مبشر در دوران مدیریت خود استفاده از حسین فكری را در دستور كار خود گذاشت و فوتبال ما با حضور حسین فكری به المپیك ۱۹۶۴ توكیو صعود كرد و سپس در اولین دوره جام عمران منطقه ای قهرمان شد اما برای بازی های آسیایی ۱۹۶۶ بانكوك در سال ۱۳۴۵،حسین مبشر گئورگی سوچ اهل مجارستان را سر مربی تیم ملی فوتبال كرد. حسین سروری وقتی دوباره رئیس فدراسیون فوتبال شد، بار دیگر فكری را سر مربی تیم ملی كرد. در این دوره تیم ملی ایران در مسابقات جام عمران منطق های شركت كرد و بعد از تركیه به عنوان دوم رسید،اما بخش مهم این دوره حضور دوباره جوانان تازه نفس در تیم ملی بود این بار مردانی چون كلانی در تیم ملی فوتبال حضور یافتند!