فیگو به من روحیه داد

فكر نكنید كه این یك نوع خرافات است, ولی هر چه هست این كار را طی رقابت های یورو هم انجام دادم در آن لحظات یك تماشاگر را در بین دریای تماشاگران طرفدار كشورم بر روی سكوها انتخاب و به او خیره نگاه می كردم اگر شادی می كرد, می فهمیدم لحظه ای قبل پنالتی انگلیسی ها گل نشده و اگر ناراحت می شد, می فهمیدم ضربه وارد دروازه ما شده است

طی دیدار پرماجرا با انگلیس در مرحله یك چهارم نهایی جام جهانی فوتبال ،۲۰۰۶ ریكاردو دروازه بان پرتغال به اولین سنگربان در تاریخ برپایی رقابت های جام جهانی بدل شد كه توانسته است به هنگام كشیده شدن كار به ضربات پنالتی ۳ ضربه حریف را بگیرد و از این طریق پرتغال را به پیروزی بر انگلیسی ها نائل كند و برای نخستین بار طی ۴۰ سال اخیر به مرحله نیمه نهایی مسابقات برساند.

شاید جریان این مسابقه ۱۲۰ دقیقه ای برای پرتغال بسیار آزاردهنده بوده باشد، زیرا حریفش از حدود ۳۰ دقیقه مانده به پایان وقت عادی ۱۰ نفره شده بود و با این وجود پیوسته راهی برای گل نخوردن می یافت و حتی تیم لوئیس فیلیپه اسكولاری را با خطر گل خوردن مواجه می ساخت. با این وجود وقتی كار به ضربات پنالتی كشید، به ادعای ریكاردو فقط یك تیم می توانست برنده آن ستیز باشد و آن تیم، پرتغال بود. ریكاردو حتی مدعی است كه با یك نگاه ساده توی چشم حریفانش نیز این را خواند كه آنها پنالتی زن نیستند و توان گل كردن آن ضربات را ندارند. او می گوید: «آن چه به دست آورده ام، محصول كار و تلاش شدید و مستمر و البته مقداری هم شانس و اقبال است.

در موقع نواخته شدن ضربات پنالتی به این فاكتورها نیاز دارید. به این كه چه كسانی ضربات پنالتی را می زنند و چه روحیاتی دارند. از وقتی به مرحله حذفی رسیدیم، هر روز بخشی طولانی از تمریناتم متمركز بر روی ضربات پنالتی بوده است و چند ساعت را به این قضیه اختصاص داده ام. این كار را تحت نظارت براسارد (مربی دروازه بان ها در تیم ملی پرتغال) انجام می دهم. او كمك زیادی به من می كند و خودم را مدیون او می دانم. خود ما ۲ ضربه از ۵ ضربه پنالتی مان را در برابر انگلیس از دست دادیم و كمتر پیش می آید كه تیمی با این درصد و آمار در زدن ضربات پنالتی به مقصود برسد.»

● همان بلا

این به واقع اولین باری نیست كه دروازه بان شماره یك پرتغال باعث ناكامی انگلیس در جنگ ضربات پنالتی می شود. او عین این بلا را طی رقابت های «یورو ۲۰۰۴» نیز بر سر انگلیسی ها آورده بود. در آن میدان او در لحظات پایانی جنگ پنالتی ها دستكش هایش را درآورد تا ضربه پنالتی داریوژ واسل انگلیسی را دفع كند و باز هم پرتغال را از یك چهارم نهایی عبور دهد. «این بار احتیاجی نبود كه در یك مقطع خاص دستكش هایم را درآورم.

زیرا به جز یك مورد تمام ضربات را گرفته بودم و تغییری در رویه كارم الزامی نبود. مرتبه قبل لازم بود، زیرا در مهار ضربات قبلی چندان موفق نبودم و باید تغییری را در خودم اعمال و اجرا می كردم. یك كار غریزی كه روال حاكم را عوض كند و چنین نیز شد. این بار نیازی به این نكات نبود و با یك نگاه به بازیكنان رقیب متوجه شدم كه اوضاع از چه قرار است. آنها دل و جرات گلزنی را نداشتند.» با این حال وقتی كار ریكاردو تمام می شد و به سمتی دیگر می رفت تا ضربات پنالتی انگلیسی ها نواخته شود، نگاه نمی كرد و پشت اش را به صحنه می گرفت.

«فكر نكنید كه این یك نوع خرافات است، ولی هر چه هست این كار را طی رقابت های یورو هم انجام دادم. در آن لحظات یك تماشاگر را در بین دریای تماشاگران طرفدار كشورم بر روی سكوها انتخاب و به او خیره نگاه می كردم. اگر شادی می كرد، می فهمیدم لحظه ای قبل پنالتی انگلیسی ها گل نشده و اگر ناراحت می شد، می فهمیدم ضربه وارد دروازه ما شده است.» ریكاردو سپس به درون دروازه بازمی گشت و كار «پنالتی خوانی» را شروع می كرد. او باید با نگاه توی چشم ها و روال حركت و پز و نوع اجرای فرد زننده پنالتی درمی یافت كه توپ را می خواهد به كجا بزند و كدام سمت را هدف خواهد گرفت. او هم چشم حریف را نگاه می كرد و هم پاهایش را. با این حال او نگرانی هایی هم داشت. نگرانی هایی كه شاید لوئیس فیگوی معروف آنها را رفع كرده باشد. «قبل از شروع ضربات پنالتی و در حالی كه نگران نتیجه بودم، فیگو به نزدم آمد. او خیلی راحت و راضی بود. گفت: خیالم راحت است چون می دانم كه تو حداقل ۲ پنالتی از ۵ پنالتی حریف را خواهی گرفت. وقتی كار تمام شد و ما صعودكننده شدیم، رو به فیگو كردم و گفتم: دو تا از این پنالتی ها را برای تو گرفتم و یكی اضافی را هم برای خودم!»

● هدف بعدی

هدف و حریف بعدی پرتغال، فرانسه است. تیمی كه در همین مرحله (نیمه نهایی) از مسابقات یورو ۱۹۸۴ و ۲۰۰۰ پرتغال را حذف كرد و در نهایت قهرمان شد. آیا مرتبه سوم می تواند بخت پرتغالی ها را باز كند؟ ریكاردو می گوید: «هم فرانسه و هم دو تیم دیگر حاضر در این مرحله (آلمان و ایتالیا) سابقه فتح جام جهانی را دارند و تنها تیم در این جمع كه پیشینه فتح رقابت ها را ندارد، ما هستیم، اما خب هر چیزی یك مرتبه اول دارد و بالاخره ما هم باید روزی قهرمان شویم و ركوردها را برای این به ثبت می رسانند كه در نهایت شكسته شوند.

البته قبول دارم كه فرانسه حریف بزرگی است و حیف از زین الدین زیدان كه به رغم نمایش عالی اخیرش در برابر برزیل می خواهد كفش هایش را بیاویزد.» پرتغال تا این لحظه در ۵ بازی خود فقط یك گل خورده است و این نشان می دهد كه در كارهای تدافعی چقدر موفق بوده است. با این حال فرانسه حریفی متفاوت و ظاهراً قوی تر از رقبای پرتغال در دیدارهای قبلی اش به شمار می آید. ریكاردو می گوید: «این كه تصور شود این فقط ستیزی بین خط دفاعی ما و حمله وران فرانسه است، یك برآورد اشتباه است و برعكس فكر می كنم این ستیز در تمام طول و عرض زمین و بین همه خطوط و نفرات جریان یابد. فكر می كنم بازی خوبی از آب درآید و امیدوارم كه برنده آن ما باشیم.»

وصال روحانی