در توصیف جنجال های اخیر بارسلونا

فلسفه فوتبال برای فوتبال در روز فینال جام حذفی فصل ۱۹۲۹ ۱۹۲۸ به سخره گرفته شد داور جدال بارسا و رئال بیش از ۱۰ پنالتی واضح را ندید اما بارسا نباخت

در بارسا اتفاقات عجیبی رخ می دهد؛ به سطحی ترین شكل ممكن، باران ناسزاهایی كه روی سر «اولگر» مدافع آزادیخواه كاتالونیا بارید و در عمیق ترین حالت، جنگ های داخلی بین ریكارد، اتوئو و سایرین...بازی اخیر آبی و اناری ها مقابل والنسیا مانند سایر رویارویی های گذشته ۲ تیم، سرشار از كینه رقبا بود.

طرفداران والنسیا گویی پلاكاردهایی با مضمون سخنان تاریخی «ژنرال فرانكو» دیكتاتور سابق، همراه داشتند اما مسأله اصلی، تعبیر متفاوت گفته های او در دوره ای است كه همه چیز فوتبال اسپانیا با یك تغییر جهت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی دستخوش تحول می شود. به بیان بهتر اگر زمانی دشمنان تیم بارسا (نماد منطقه جدایی طلب كاتالونیا) بدون هیچ گذشتی هواداران این تیم را به رگبار می بستند، اكنون در هزاره سوم، ظاهراً قهرمان اروپا قصد دارد با گلوله رییس خود از پای درآید! اگر از میدان «لامسیا» گذر نكرده اید، می توانید باور كنید مشكلات باشگاه ناشی از ضعف درونی است، در غیر این صورت حتماً تمام ردپاها از روزنامه های مختلف گرفته تا عالی رتبه ترین مقامات اسپانیا را دنبال خواهید كرد. در اسپانیا چنین اتفاقاتی عجیب نیست.

۱) پرده اول؛ فینال جام حذفی سال ۱۹۲۹

فلسفه فوتبال برای فوتبال در روز فینال جام حذفی فصل ۱۹۲۹-۱۹۲۸ به سخره گرفته شد. داور جدال بارسا و رئال بیش از ۱۰ پنالتی واضح را ندید اما بارسا نباخت! اوج خشم، در مراسم پس از بازی به تصویر كشیده شد.هنگام اهدای جام قهرمانی به كاپیتان بارسا، سنگ و چوب ها به پرواز درآمدند و آش دستپخت «ژنرال فرانكو» چنان «شور» بود كه بارسایی ها حتی نتوانستند دور افتخار بزنند! سال ها بعد روزنامه ای ادعا كرد نتیجه آن بازی چنانچه به سود رئال مادرید خاتمه می یافت، روند به قدرت رسیدن سلطنت طلبان(اتفاقی كه چند سال بعد رخ داد) را تسریع می كرد اما برد بارسا جبهه مخالف را تقویت كرد.

۲) پرده دوم؛ فصل ۱۹۷۵- ۱۹۷۴

«یوهان كرایف» كاپیتان آن روزهای بارسا، چندی پیش در گفت وگو با «ساكرنت» به نكته جالب توجهی اشاره كرد:« من نماینده یك منطقه مظلوم بودم؛ آن هم در اوج اختناق سیاسی حاكم بر اسپانیا. رئال مادرید را خرد كردیم و پادشاه اسپانیا از شدت ناراحتی فوت كرد.»بله! بارسا با نتیجه ۵ بر صفر در برنابئو پیروز شد. هنوز سالگرد این برتری باشكوه جشن گرفته می شود و همچنان خرافاتی های كاتالونیا اعتقاد دارند این پیروزی، برگه ضمانت قانون اساسی اسپانیا پس از مرگ فرانكو بود؛ چرا كه سقوط امپراتوری، مقدمه خودمختاری منطقه محسوب می شد.

۳) پرده سوم؛ عصر پرز

می گویند او با دخالت مستقیم غیر فوتبالی ها انتخاب شد. پس درك این نكته كه چگونه فلورنتینو با وجود شروع موفق به آن نحو عجیب ذلیل شد، آسان است. اخراج دل بوسكه، تصمیم هماهنگ نشده ای بین او و بالادستی هایش تلقی شد و دقیقاً از آن زمان، برای سقوط «رییس» برنامه ریزی های دقیقی صورت گرفت. او پا روی «دم» بزرگان گذاشته بود. رئال مادرید تیم سلطنتی است اما منافعی كه تأمین می كند، مهمتر از نامش محسوب می شود كه اگر اینگونه نبود، سیستم طلایی كهكشانی ها (ستاره ها، در سال های ابتدایی، پرز را به اوج رساندند) ویروس نمی گرفت! پرز و رئال مادرید بازیچه منافع عده ای شدند.

۴) پرده چهارم؛ این بارسا

روزنامه AS همیشه از رئال مادرید حمایت كرده و با درج اخبار كذب، دلیل اصلی جارو جنجال های اخیر اردوی آبی و اناری ها تلقی می شود. رئالی ها با اهرم های قدرتمند سراغ بارسا آمده اند. آیا آنها می توانند یك غول دیگر را نابود كنند؟ گذشته، جواب شما را خواهد داد.