بررسی روایی آزمون های دو ۴۵ و ۲۰۰ متر سرعت برای ارزیابی توان بی هوازی در پایگاه های ورزش قهرمانی

به منظور بررسی روایی آزمون های دو ۴۵ و ۲۰۰ متر سرعت در سنجش توان بی هوازی, ۳۲ دانشجوی پسر تربیت بدنی با دامنه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال, از میان داوطلبان شرکت در تحقیق, به صورت تصادفی انتخاب شدند

به منظور بررسی روایی آزمون های دو ۴۵ و ۲۰۰ متر سرعت در سنجش توان بی هوازی، ۳۲ دانشجوی پسر تربیت بدنی با دامنه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال، از میان داوطلبان شرکت در تحقیق، به صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها ۳ آزمون را به عنوان آزمون های بی هوازی اجرا کردند: آزمون های وینگیت، دو ۴۵ متر و ۲۰۰ متر سرعت. در بررسی داده های تحقیق از روشهای آماری آنالیز رگرسیون و تی - استیودنت استفاده شده و سطح معنی داری ۵ درصد منظور گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین توان بی هوازی وینگیت و مدت زمان آزمون میدانی دو ۴۵ متر سرعت همبستگی معنی داری وجود ندارد. بین حداقل توان های مطلق و نسبی و شاخص خستگی در آزمون وینگیت و آزمون میدانی دو ۲۰۰ متر سرعت، رابطه معنی دار متوسطی به ترتیب ۰.۴۰-، ۰.۴۵- و ۰.۳۵ به دست آمد (P<۰.۰۵). با این حال، اختلاف میانگین ها معنی دار بود. نتایج تحقیق نشان داد که برای سنجش توان بی هوازی نمی توان به شاخص مدت زمان آزمون های میدانی دو ۴۵ و ۲۰۰ متر سرعت اتکا کرد و بهتر است از آزمون های معتبری استفاده نمود.

عنوان	فایل
بررسی روایی آزمون های دو ۴۵ و ۲۰۰ متر سرعت برای ارزیابی توان بی هوازی در پایگاه های ورزش قهرمانی	application/pdf barresie ravie azmoonhaye.pdf 193 KB	دانلود

فرزاد ناظم

نادر فره پور

جواد یوسفیان