گانگسترهای فوتبال ایتالیا

در مرکز ماجرای کالچوپولی یا همان تقلب و تبانی گسترده در فوتبال باشگاهی ایتالیا, لوچانو موجی قرار دارد مردی کارکشته که به واقع در دام اقدامات خود افتاد و سزای سال ها گاوبندی و تلاش برای تغییردادن نتایج کالچو را با از دست دادن پست های ارشد خود در یوونتوس متحمل شد

در مرکز ماجرای کالچوپولی یا همان تقلب و تبانی گسترده در فوتبال باشگاهی ایتالیا، لوچانو موجی قرار دارد؛ مردی کارکشته که به واقع در دام اقدامات خود افتاد و سزای سال‌ها گاوبندی و تلاش برای تغییردادن نتایج کالچو را با از دست‌دادن پست‌های ارشد خود در یوونتوس متحمل شد.

لوچانو موجی تا اوایل دهه ۱۹۷۰ صرفا مدیر یک ایستگاه قطار در گوشه‌ای پرت در ایتالیا بود تا این که روزی با ایتالو الودی آشنا شد که در آن زمان مدیر اجرایی یوونتوس بود. به تصمیم الودی، موجی ابتدا صاحب سمت‌های کوچک متعددی در تشکیلات این باشگاه شد. وی سپس برای مدتی از یووه دوری جست و در تورینو، ناپولی، آ.اس.رم و لاتزیو هم کار کرد، ولی در سال ۱۹۹۴ ـ که تجربه‌های فوتبالی‌اش بسیار بیشتر شده بود ـ با سمت مدیر اجرایی یووه به این باشگاه تورینی بازگشت و به واقع جای الودی را گرفت که سال‌ها پیشتر او را از یک ایستگاه قطار بیرون کشیده و وارد مناسبات فوتبالی کرده بود. موجی در این مناسبات و پیدا کردن راه‌های کسب پیروزی در فوتبال به هر قیمت و به هر وسیله‌ای چنان استادی و مهارت کسب کرد که به آرامی و البته در روندی کاملا قابل فهم با خلافکاران و گانگسترهایی که فوتبال برایشان یک سرگرمی و البته وسیله کسب درآمدهای درشت اضافی بود، نشست و برخاست پیدا کرد و روزی یک روزنامه‌نگار ایتالیایی به نام مارکو تراوالیو با اشاره به همان مناسبات و ارتباط‌ها وی را «لاکی لوچیانو» نامید و شاید بدانید که لاکی لوچیانو از معروف‌ترین و مخوف‌ترین گانگسترهای ایتالیا بوده است.

اوجگیری دوباره یووه و مقام‌های متعددی که در فوتبال ایتالیا از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۶ به دست آورد، مقارن با مدیریت موجی در این باشگاه متعلق به کمپانی اتومبیل‌سازی فیات بود. موجی چنان قدرتمند شده بود که دیگر نیازی به نفوذهای جنبی سران فیات در معادلات اقتصادی و اجتماعی ایتالیا و حتی کل اروپا برای تاثیرگذاری بر نتایج مسابقات سری A نداشت. او حالا غولی شده بود که سران فیات هم برای جاده بازکنی به او نیازمند بودند. با این حال، کاخ پوشالی موجی هم مثل عمارات چشمگیر بسیاری دیگر از خلافکاران عمده ایتالیا و مافیایی‌های فوتبال این کشور فروریخت و این در قضیه موسوم به کالچو پولی که از اواخر سال ۲۰۰۵ کشف و در سال ۲۰۰۶ از آن پرده‌برداری شد، روی داد. در آن تاریخ‌ نوارهای مکالمات تلفنی متعدد موجی با پی‌یر لوییجی پایرتو، رئیس وقت کمیته داوران فوتبال ایتالیا یافت شد و در آن نوارها صدای موجی به وضوح شنیده می‌شود که از پایرتو می‌خواهد داوران خاص و مورد نظر او را برای قضاوت مسابقات یوونتوس بگمارد و همان داوران نیز در نهایت آن بازی‌ها را سوت زدند. اضافه بر موجی، پای پسر او با نام کوچک اله‌ساندرو نیز وسط بود و وی نیز که تحت عنوان واسطه و دلال و Agent در صحنه کالچو کار می‌کرد، به تخلف‌هایی از همین دست متهم شده بود. دایره اتهامات و تقلب‌ها و تلاش برای تعیین نتایج مسابقات لیگ فوتبال ایتالیا تیم‌های آث.میلان، فیورنتینا و لاتزیو را هم در بر می‌گرفت، اما متهم و مغبون اصلی، یووه و شخص لوچانو موجی بودند. شدت فشار روی موجی طوری بود که استعفا داد و تمام سمت‌ها و اختیاراتش در یوونتوس را واگذار کرد و یوونتوس هم به اتهام تبانی نه‌تنها به دسته دوم ایتالیا تبعید شد که دو مقام قهرمانی سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ این تیم در سری A از آنها ستانده شد.

موجی بعد از آن به ظاهر هیچ پستی را در یوونتوس عهده‌دار نشده، اما خیلی‌ها معتقدند سران بعد از وی توسط او انتخاب و منصوب شده‌اند تا عملا خودش از راه دور سکاندار گورخرهای تورین باشد. نشریات و رسانه‌های ایتالیا نیز که چهره‌ای جنجالی چون او را بهترین وسیله و عامل برای مطرح‌ترکردن خویش و داشتن تیراژ و توفیقی بیشتر یافته‌اند، از او با وسعت سود جسته‌اند و نظرات صریح و جنجالی موجی درباره مسائل مختلف کالچو طی سال‌های اخیر، این رسانه‌ها را بیشتر در دیدگاه مردم قرار داده است. او همین حالا هم هر روز در روزنامه لیبرو ایتالیا مطلب درباره سری A و سری B می‌نویسد و با کانال‌‌های تلویزیونی تله‌کاپری و مانامانای ایتالیا همکاری دارد و به عنوان کارشناس فوتبال این کشور در این شبکه‌ها ظاهر می‌شود و ارائه طریق می‌کند و مقام‌های فوتبال ایتالیا نیز کاری با این گانگستر بازنشسته ندارند؛ زیرا او رازهایی فراتر از کالچوپولی را می‌داند که اگر دهان باز کند، خیلی‌های دیگر هم خواهند رفت.

در زمان روشدن کالچوپولی، فرانکو کارادو رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایتالیا هم مجبور به استعفا شد زیرا مشخص بود از تماس‌های پشت پرده یوونتوس و حداقل چهار باشگاه دیگر کالچو با کمیته داوران ایتالیا مطلع است، اما سرش را آن سو گرفته است تا مثلا نبیند!‌ هیچ‌کس نمی‌داند چطور فقط چند ماه بعد از افشای کالچوپولی و در اوج بدنامی فوتبال ایتالیا و روشدن ردپای وسیع مافیایی‌ها در این کشور، ‌تیم ملی ایتالیا فاتح جام جهانی در خاک آلمان شد، اما تعبیر موجی هم در این خصوص آنقدرها هم دور از حقیقت نیست. وی گفته است: «فوتبال ایتالیا همیشه با خدشه و مناسبات خاص پشت پرده همراه بوده و تیم ملی این کشور نیز از این ماجراها بی‌تاثیر و عاری نبوده و هر کس داد می‌زند که خاطیان را بگیرید، بدانید که می‌خواهد در شلوغی حاصله مشارکت خودش در تقلب‌ها رو نشود! این که ما را گرفتند، اما اینتر را جریمه نکردند، از نظر من جوک سال ۲۰۰۶ بود و از نظر من ماسیمو موراتی (مالک نراتزوری)‌ همان‌قدر پاک است که من هستم. اصلا پاکی چه ربطی به فوتبال و کالچو دارد؟!»