چطور صورت خود را بشوییم؟

چه پوست شما خشک، باشد چه حساس و چه چرب، با فراورده‌های و توصیه‌های گوناگونی برای تمیز کردن صورت مواجه هستید. در چنین وضعیتی اینکه چند وقت به چند وقت باید صورت را شست و اینکه از …

چه پوست شما خشک، باشد چه حساس و چه چرب، با فراورده‌های و توصیه‌های گوناگونی برای تمیز کردن صورت مواجه هستید. در چنین وضعیتی اینکه چند وقت به چند وقت باید صورت را شست و اینکه از چه موادی باید استفاده کرد،‌ ممکن است گیج‌کننده باشد.

اما بهترین و مفیدترترین روش برای شست وشوی صورت کدام است؟ این یکی از سوالاتی است که برای خانم های زیادی مطرح است و جواب های درست و غلط زیادی هم به آنها داده می شود. امروزه متداول است که استفاده از لوسیون های گیاهی یا شیمیایی را به افراد برای شست وشوی پوست صورتشان توصیه می کنند و البته خیلی ها هم به روال سابق از صابون معمولی برای شست وشو و تمیزی پوست خود استفاده می کنند و تا به حال دچار هیچ عارضه ای هم نشده اند. این یک راز نیست درواقع یک تشخیص درست از سوی شما یا پزشک زیبایی شماست که بگوید نوع پوست شما کدام یک از ۳ حالت چرب، خشک و نرمال است و شما باید کدام شیوه را برای شست وشوی پوست خود انتخاب کنید.

شست وشوی پوست یک ضرورت است اما اینکه با چه ماده ای شست وشو شود بستگی به وضعیت پوست افراد دارد. وقتی شخصی پوست خشکی دارد مسلما باید از شست وشوکننده هایی که اسیدیته بیشتر، قلیای کمتر و PH های پایین تری دارند، استفاده کند. وقتی پوستی نرمال است ممکن است خیلی در این زمینه مشکل نداشته باشند. البته پوست های نرمال نیز گاهی خشک و گاهی چرب می شوند این به آن معناست که وقتی شخص می گوید ، پوست من چرب نیست و خشک هم نیست اما وقتی می شویمش خیلی احساس خشکی می کنم، یعنی این پوست نرمال رو به خشکی است اما اگر چنین شکایتی نداشته باشد یعنی یک پوست نرمال رو به چرب دارد. اما پوست چرب که به محض شستن فورا دوباره چرب می شود، کاملا واضح است که نیاز به شست وشوی بیشتری دارد. این نوع پوست محدودیت کمتری در استفاده از صابون ها دارد به طوری که اگر کسی پوست چربش را با صابون های معمولی و حتی بدن شوی هم بشوید، احساس ناخوشایندی به او دست نمی دهد و احساس سوزش و کش آمدگی در پوستش نمی کند.

شست و شو با صابون

پاک کردن بیش از حد صورت با آب و صابون یا حلال‌ها ممکن است کارکرد طبیعی پوست به عنوان سد محافظتی را مختل کند، و به قرمزی و خشکی پوست منجر می‌شود. با این حال این مشکل معمولا دست‌ها و نه صورت را مبتلا می‌کند، و افرادی که به طور مرتب دست‌های‌شان در معرض آب قرار دارد یا دست‌های‌شان را برای کارشان به طور مرتب می‌شویند مانند جراحان و پرستاران- و نیز گاهی افرادی که وسواس تمیزی دارند- بیشتر در معرض آن هستند.

شستن صورت‌، حتی اگر به صورت نسبتا مکرر انجام شود، نباید مشکلی ایجاد کند، مگر اینکه دچار یک اختلال زمینه‌ای مانند اگزما (درماتیت آتوپیک) باشند.با این وجود احتیاط به خرج دادن در مورد موادی که با آنها صورت‌تان را می‌شویید، ضرری ندارد. شستن با آب تنها برای زدودن کثیفی‌‌های چسبیده به صورت کمک نمی‌کند. به علاوه تعداد بسیاری از افراد نیاز به استفاده نوعی از پاک‌کننده دارند،‌ زیرا پوستی چرب ناشی از فعالیت زیاد غدد سباسه (غدد چربی پوست) دارند.

از صابون های معمولی استفاده کنید

استفاده از صابون‌های معمولی در بسیاری موارد برای شستن صورت مناسب است. صابون‌ از لحاظ شیمیایی یک نمک سدیم یا پتاسیم محسوب می‌شود(نمک در اینجا به معنای ترکیبی است که از ترکیب یک اسید و یک باز تشکیل شده است)،‌و از جمله شایع‌ترین انواع ترکیبات صابون در حال حاضر تالوویت سدیم (sodium tallowate) و کوکویت سدیم (sodium cocoate) هستند.صابون یک ماده قلیایی است (pH آن ۹ تا ۱۰ است)،‌ بنابراین حتی برای یک پوست طبیعی که معمولا اندکی اسیدی است (pH آن ۵.۶ تا ۵.۸ است) ممکن است اندکی تحریک‌کننده باشد. صابون‌های مصنوعی که اغلب به اشکال مختلف بسته‌بندی می‌شوند و اغلب روی آنها برچسب "عاری از صابون" "soap-free" زده می‌شود- برای برخی از افراد بهتر هستند زیرا pH آنها به پوست طبیعی نزدیک‌تر است. در صورتی که صابون معمولی پوست صورت‌تان را تحریک می‌کند،‌ امتحان کردن این فراورده‌ها ارزشش را دارد.