شنا که فوتبال نیست

نمی دانم بر چه اساسی رئیس سازمان ورزش گفته است استخرهایی که تیم شنا نداشته باشند , مجوز فعالیت شان لغو می شود

نمی دانم بر چه اساسی رئیس سازمان ورزش گفته است استخرهایی که تیم شنا نداشته باشند ، مجوز فعالیت شان لغو می شود. این گفته نشان می دهد که او هیچ شناختی از رشته شنا ندارد. طرحی که سازمان ورزش برای گسترش شنا در کشورمان در نظر دارد ، در هیچ کدام از کشورهای صاحب عنوان در شنا ، رایج نیست.

آنچه مسلم است ، رئیس سازمان ورزش نباید این قدر در مسائل ریز یک رشته ورزشی دخالت کند و سازمان ورزش تنها می تواند در مقام سیاست گذار ، ناظری بر اجرای برنامه های طرح توسعه ورزش باشد. وقتی خارج از این چارچوب ، رئیس سازمان در اموری دخالت می کند که آشنایی با آن ندارد ، مرتکب اشتباهاتی فاحش می شود. شنا تفاوت های زیادی با رشته ای مثل فوتبال دارد که مثلا هر کسی در هر محله ای بتواند تیمداری کند و امیدوار باشد که اینقدر استعداد در خیابان ها ریخته است تا او بتواند تیمش را تامین کند.

بدون شک اگر تمام استخرهای ایران هم تیم شنا داشته باشند به دو دلیل عمده ، شنای ایران پیشرفت نمی کند ، حتی اگر در این طرح بهترین مربیان و پیشکسوتان شنای کشور هم به کار گرفته شوند باز بعید می دانم که شاهد تحولی در ورزش شنای کشورمان باشیم.

اولین مشکل پیش روی شنای ایران ، هزینه های بالای ورودی استخرهاست که به خودی خود این رشته را متعلق به قشر متوسط به بالای جامعه می کند. تا زمانی که شنا به یک ورزش همگانی تبدیل نشود ، نمی توان انتظار داشت که این رشته شاهد درخشش استعدادها باشد. بدون شک ما در کشورمان استعدادهای بسایر خوبی داریم که اگر روی آنها کار شود می توانند به شناگرانی صاحبنام در سطح قاره یا حتی جهان تبدیل شوند. شنای حرفه ای نیاز به تمرین اصولی و سنگین ، تغذیه مناسب و برنامه ریزی دارد که این امکانات برای هیچ کدام از بچه های ایرانی فراهم نمی شود پس ورزش شنای ایران هم رشد نمی کند.

متاسفانه مدیران ایرانی خیلی خوب حرف می زنند اما زمانی که جملاتشان را به زبان می آورند تفکری نمی کنند که آیا آنچه می گویند اصلا قابلیت اجرایی دارد ؟

بیان طرح خیلی راحت است اما وقتی پای اجرای این طرح ها پیش می آید و کار دشوار می شود ، همه چیز فراموش می شود. ۲۰ سال است که شنای ایران درجا می زند و هیچ طرحی و هیچ اقدامی برای خروج از این بن بست مطرح نمی شود . این طرح هم نمی تواند کمکی به ارتقای سطح کیفی شناگران ما کند.

اگر در کشورهای صاحب شنا ، این ورزش پیشرفت می کند دلیلی کاملا منطقی دارد. شنا مثل دو ، ورزشی است که استعدادهایش باید در سنین خیلی کم کشف شوند. ورزشکاران این رشته در کشورهای پیشرفته ، استعدادهای شان در مدارس آن هم در همان سنین زیر ۱۰ سال کشف می شود چون شنا یکی از دروس مهم مدارس این کشورهاست. مدارس شان استخر دارند و بچه ها شنای اصولی را در همان سنین پایین یاد می‌گیرند. اگر ترس از آب در همان سنین کودکی نریزد دیگر نمی توان شناگر خوبی شد و کشورهای پیشرفته به خوبی این اصل را اجرا می کنند .

وقتی به تعداد دانش آموزان یک کشور ، بچه هایی هستند که شنا یاد می گیرند ، قطعا می توان از میان این همه ورودی به چرخه شنا در این کشورها ، استعدادهایی چون مایکل فلپس کشف کرد و با او در المپیک ، مدال هایی رنگارنگ صید کرد اما در کشور ما اگر خانواده ای این توان مالی را داشته باشد ، بچه اش را به استخر می فرستد. این بچه ها شنا را حرفه ای یاد نگرفته اند تازه اگر تعدادی از نوجوانان به شنا علاقه مند باشند و خانواده شان بتوانند شهریه کلاس های آموزش را بپردازند ، آنها رشته هایی از شنا را یاد می گیرند و یافتن استعداد از این ورودی کم نیروی انسانی بهتر از اتفاقی که در همه این سال ها برای شنای ایران افتاده است ، نمی افتد.

حال اگر سازمان ورزش واقعا دغدغه گسترش و پیشرفت رشته ورزشی شنا را دارد به جای طرح های غیرقابل اجرا و بی فایده بهتر است فکری اصولی کند. شنا باید در مدارس تدریس شود تا اثرگذار شود.

متاسفانه بیان چنین موضوعاتی از سوی رئیس سازمان ورزش فقط یک دلیل می تواند داشته باشد ، اینکه آقای علی آبادی بخواهد وقتی در مجمع هر کدام از فدراسیون ها که می رود ، نشان دهد با این رشته ها آشنایی دارد درحالی که وقتی چنین اظهارات غیرکارشناسی را مطرح می کند ، این احساس قابل لمستر می شود که چه بهتر است او فقط به عنوان یک ناظر و سیاست گذار ، سکوت کند و شنونده باشد و بی شک کسی او را به دلیل این سکوتش بازخواست نمی کند و نمی گوید...!