میلاد نور

عرش بَرَد رشک بر جلال محمد
عقل بُوَد واله از کمال محمد
روح به وجد آید از خصال محمد
«ماه فرو مانَد از جمال محمد
سَرو نَباشد به اعتدال محمد»
همچو ولایش خجسته موهبتی نیست
برتر از …

عرش بَرَد رشک بر جلال محمد

عقل بُوَد واله از کمال محمد

روح به وجد آید از خصال محمد

«ماه فرو مانَد از جمال محمد

سَرو نَباشد به اعتدال محمد»

همچو ولایش خجسته موهبتی نیست

برتر از اوصاف حضرتش صفتی نیست

شأن ملک را شکوه و مرتبتی نیست

«قدر فلک را کمال و منزلتی نیست

در نظر قدر با کمال محمد»

آیت آزادگی، پیمبر رحمت

نور هدایت به شام جهل و ضلالت

مهر به نامش زدند ختم رسالت

«وعده دیدار هر کسی به قیامت

لیلهٔ اَسری شب وصال محمد»

جلوهٔ باغ و بهار، خندهٔ گلها

چشمهٔ عرفان و عشق، عالم معنا

ملک سلیمان، شکوه قیصر و کسری

«آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی

آمده مجموع در ظلال محمد»

ذات و صفاتش چو آفتاب و سَحابند

حرف و پیامش بسان دُرّ خوشابند

اهل دل از عشق او مست و خرابند

«شاید اگر آفتاب و ماه نتابند

پیش دو ابروی چون هلال محمد»

رتبهٔ کرّو بیان چو رتبت او نیست

شوکت گردون به فرّ و شوکت او نیست

دولت فردوس همچو دولت او نیست

«عرصهٔ گیتی مجال همت او نیست

روز قیامت نگر مجال محمد»

نیست ز بگزیدگان، قرین و مثالش

شاهد صادق بُوَد کتاب و مقالش

ملک جهان را گرفته نور کمالش

«چشم مرا تا به خواب دید جمالش

خواب نمی‌گیرد از خیال محمد»

احمدی ار عشق و مهر عالم فانی

از دل خود رانده همچو اهل معانی

نغمهٔ شیخ اجل شنیده نهانی:

«سعدی، اگر عاشقی کنی و جوانی

عشق محمد بس است و آل محمد»

حسن احمدی گیوی