این نور از کیست؟

اویس قرنی که از عاشقان پیامبر اکرم(ص) بود و در سرزمین یمن زندگی می‌کرد، شیفتهٔ دیدار پیامبر بود. او مادر پیری داشت که دوری فرزند را نمی‌توانست تحمل کند. روزی اویس از مادرش اجازه …

اویس قرنی که از عاشقان پیامبر اکرم(ص) بود و در سرزمین یمن زندگی می‌کرد، شیفتهٔ دیدار پیامبر بود. او مادر پیری داشت که دوری فرزند را نمی‌توانست تحمل کند. روزی اویس از مادرش اجازه خواست تا به دیدار پیامبر اکرم(ص) برود.

مادر در مقابل اصرار همراه با شیفتگی اویس، گفت: اجازه می‌دهم به شرط آن که بیش از نصف روز در مدینه نمانی. اویس پذیرفت و به سوی مدینه رهسپار گردید.

هنگامی که صبح روزی به شهر وارد شد، بدون آن که لحظه‌ای وقت را تلف کند، سراغ رسول خدا(ع) را گرفت. به او گفتند: پیامبر از مدینه خارج شده و تا غروب برنمی‌گردد! اویس که آن راه طولانی را صرفاً برای دیدار پیامبر اکرم(ص) پیموده بود، ناراحت و اندوهگین شد. زیرا طبق قولی که به مادرش داده بود، نمی‌توانست تا هنگام مراجعت پیامبر در مدینه بماند. پس با دلی شکسته و حسرت‌زده به یمن برگشت.

هنگام غروب که پیامبر اکرم(ص) به مدینه بازگشت، سخن بسیار عجیبی بر زبان آورد: این نور از کیست که در خانهٔ ما تابیده است؟! عرض کردند: مرد شترچرانی بود که از یمن آمده بود و اویس نام داشت. او قصد دیدار شما را داشت،‌ اما نتوانست بماند. او تا ظهر در مدینه منتظر ماند و سپس رفت.

پیامبر اکرم(ص) پس از شنیدن این سخن فرمود: آری اویس در خانهٔ ما این نور را به هدیه گذاشت و رفت. سپس ادامه داد که: بوی بهشت از سرزمین یمن می‌وزد. ای اویس چه بسیار مشتاق دیدار تو می‌باشم. هر که با اویس ملاقات کرد، سلام مرا به او برساند.

آیه ۳۴ سوره اسراء: و اوفوا بالعهدان العهد کان مسئولاً

همه به عهد خود باید وفا کنید که البته در قیامت از عهد و پیمان سؤال خواهد شد.

برگرفته از کتاب اندرزها و حکایات