کسی هست که سلیقه حجازی را بداند

استقلال هنوز ترکیب اولیه خود را نمی شناسد سرمربی آبی پوشان پیش از فصل در مجموع, ۲ بازی تدارکاتی برگزار کرد ودر پاسخ به این سؤال که آیا کمبود بازی های تدارکاتی به استقلال لطمه نمی زند پاسخ داد که خیر

این روزها صحبت از بازگشت پژمان منتظری به خط میانی استقلال است. مدافع و هافبک میانی تازه وارد استقلال نشان داده وثابت کرده که در خط میانی عملکردی به مراتب چشمگیر و مفیدتر دارد تا در خط دفاع. منتظری یک دفاع یارکوب خوب است اما در خط میانی یک هافبک دفاعی درجه یک. نترس، جنگنده، دارای فیزیکی مناسب واز همه مهمتر دارای یک نوع خلاقیت ذاتی که به او توانایی منحصر به فردی برای اداره میانه میدان داده است.

قدرت حفظ توپ او که در خط دفاع به بازیسازی منجر می شود، در خط دفاعی در اختیار هدف بزرگتری قرار می گیرد به نام میدانداری وکنترل مرکز میدان. خوبی حضور پژمان منتظری در خط میانی استقلال این است که وی به دلیل سابقه بازی در خط دفاعی به خوبی از انتظارات مدافعان از خود آگاه است ومی داند که چگونه فاصله خود را با خط دفاع حفظ کند تا ساختار دفاعی تیم لطمه نخورد. همین امر باعث می شود که استقلال در میانه میدان با او امنیت بیشتری داشته باشد تا با سان جان اورسویچ که هنوز در ترکیب تیم جا نیفتاده وبه زمان بیشتری نیاز دارد.

اولین بازی پژمان منتظری در خط میانی استقلال ایده آل ورویایی بود. او اولین تعویض حجازی در نخستین بازی این تیم در لیگ برتر بود وبه محض به میدان آمدن چنان خط میانی را در دست گرفت که تمام ضعف های نیمه اول تحت الشعاع حضور او رنگ باخت. وی در دیدارهای دیگری هم که به عنوان هافبک دفاعی برای استقلال بازی کرد توانست عملکرد مطلوبی داشته باشد ومیخ خود را محکم کند. البته او بیش از دیگر هافبک ها از تغییراتپی در پی در خط میانی و کلاً ترکیب اصلی ضربه خورده اما به نظر می رسد که رفته رفته در خط میانی جا بیفتد وبه عنوان یک هافبک دفاعی کلاسیک وظایف محوله را به خوبی انجام دهد.

استفاده از او در این پست همچنین یک حسن دیگر هم دارد وآن آزاد شدن اورسویچ برای بازی کردن در نقش ذخیره طلایی است. اورسویچ در دیدار مقابل شیرین فراز نه به عنوان یک مهره دفاعی که به عنوان یک ذخیره تهاجمی وارد زمین شدوبا استفاده از آزادی عمل وقدرت تحرک بیشتری که به دست آورده بود توانست گل سوم استقلال را به ثمر برساند. متأسفانه سرمربی استقلال در بازی آینده از این حربه دوباره استفاده نکرد تا مشخص شود که این تعویض و گلی که حاصل آن بود تصادفی بوده و هیچ برنامه ای پشت آن قرار نداشته است!

استقلال هنوز ترکیب اولیه خود را نمی شناسد . سرمربی آبی پوشان پیش از فصل در مجموع، ۲ بازی تدارکاتی برگزار کرد ودر پاسخ به این سؤال که آیا کمبود بازی های تدارکاتی به استقلال لطمه نمی زند پاسخ داد که خیر! او هیچ نیازی به بازی تدارکاتی حس نمی کند. نتیجه همین حس نکردن جناب حجازی این است که آبی پوشان در هفته هفتم هنوز نه ترکیب اولیه خود را می شناسند و نه می دانند که کدام مهره می تواند به عنوان بازیکن ذخیره به تیم کمک کند.

روانخواه و سان جان یکی در ترکیب اصلی ودیگری به عنوان بازیکن ذخیره بازی می کنند وگل می زنند ودر بازی بعد نیمکت نشین می شوند تا ثابت شود که چیدمان ترکیب اصلی وانتخاب نفرات ذخیره هیچ ربطی به عملکرد بازیکنان داخل زمین ندارد! درست است که مربیان در انتخاب ترکیب اصلی وانتخاب نفرات تعویضی مختار هستند اما وقتی حجازی بیشترین پاس گل را می دهد وسان جان وروانخواه وحتی حمید شفیعی پس از گلزنی نیمکت نشین می شوند، یک نفر باید از سرمربی استقلال سؤالاتی بکند.یک نفر بایدازحجازی بپرسد که او درتمرین و در میدان مسابقه از بازیکنان خود چه می خواهد وچه انتظاراتی دارد که با گل زدن وپاس گل دادن برآورده نمی شود؟!

آیا برای حجازی چیزی بیش از گل زدن وپاس گل دادن بازیکنانش به هنگام مسابقه اهمیت دارد که چنین تصمیماتی اتخاذ می کند؟آیا ناصر حجازی ملاک های دیگری - مثل نحوه بازی کردن، میزان جنگیدن، نحوه مشارکت در کارهای دفاعی، تعداد پاس های صحیح، تعداد قطع کردن پاس های رقیب و ...- دارد که از مهم ترین ملاک های منجر به کسب امتیاز - یعنی پاس گل دادن وگل زدن- چشم پوشی می کند؟

کاش ناصر حجازی اندکی در مورد سلیقه خود صحبت می کرد تا کسی دچار سوءتفاهم نشود!