آپارتاید صهیونیسم

تاریخ جهان شاهد اشکال مختلف نژادپرستی و جنبه های فکری و عملی آن بوده، اما نژادپرست تر و خطرناک تر از اندیشه و افکار صهیونیسم را مشاهده نکرده است. علت آن هم به نشات گرفتن نژادپرستی صهیونیسم از اصول دینی باز می گردد. این که عرب ها صهیونیست ها را نژادپرست می نامند، اتهامی بی مورد و ساختگی نیست بلکه آنها عملا هدف اقدامات نژادپرستانه رژیم صهیونیستی قرار گرفته اند و از آن رن—ج می برند و به خوبی با خوی و نگرش نژادپرستانه صهیونیسم آشنایی دارند. شدیدترین شیوه های نژادپرستی علیه عرب ها اعمال می شود و حتی در دوره ماقبل و مابعد تاریخ نیز چنین اقداماتی علیه هیچ قومی صورت نگرفته است. همچنین بسیاری از ملت های جهان به ویژه اروپاییان نیز در این مساله با ما هم عقیده هستند. از سوی دیگر، مردم اروپا نیز در گذشته هدف اعمال نژادپرستانه جنبش صهیونیسم قرار گرفته اند.
کسی که کتاب “المفسدون فی الارض” نوشته حسن ناجی را مطالعه کند به جنبه هایی از این نژادپرستی پی می برد. تعداد زیادی از نویسندگان و اندیشمندان کتاب های زیادی در مورد نژادپرستی جنبش صهیونیسم تالیف کرده و تحقیقات گسترده ای نیز در این زمینه انجام داده اند. این اشخاص از طریق مطالعه و بررسی افکار، اندیشه و اقدامات جنبش صهیونیسم و تاثیرات آن بر جوامع و ملت هایی که هدف اعمال بی رحمانه صهیونیست ها قرار گرفته اند، به تشریح نژادپرستی این جنبش پرداخته اند. تاریخ شاهد اشکالی از نژادپرستی مکاتب و اقوام مانند نازیسم، فاشیسم و سفیدپوستان در آفریقایی جنوبی و نامبیا علیه سیاهان بوده است. این گونه اقدامات از لحاظ اخلاقی پست ترین اعمال انسانی می باشد که عقل و وجدان بشری ممکن است، به آن تن دهد. اما همه این اعمال نژادپرستانه برخاسته از خوی و خصلت روانی و شخصی نژادپرستان است و در راستای منافع سیاسی و اقتصادی صورت می گیرد. بر عکس آن، نژادپرستی صهیونیسم برخاسته و نشات گرفته از اصول و عقاید دینی است. ابتدا باید میان تورات اصلی و تورات و تلمود جنبش صهیونیسم فرق قائل شد. در این تورات نصوصی مبتنی بر کینه و کدورت از همه انسان ها وجود دارد. در نظر صهیونیسم همه غیریهودیان حیواناتی هستند که باید کشته شوند و از دست آنها خلاص شد. آنها در این باره به مطلب ذیل استناد می کنند که یهودیان هنگام حمله به فلسطین هفت قوم (کنعانیان، فزری ها، یبوسی ها و جیوشی ها و...) ساکن این سرزمین را به خاک و خون کشیدند که برخی ها جان سالم به در بردند و پا به فرار گذاشتند. صهیونیسم معتقد است که این تعداد فراری در دیگر مناطق کره زمین زاد و ولد کردند و نسل کنونی انسان ها از آنها هستند و همین علت، باید تا اندازه ممکن از این مردم کشته شوند زیرا ممکن است از ساکنان قدیمی فلسطینی باشند که فرار کردند و به قتل نرسیدند.
صهیونیست ها خود را ملت برگزیده خداوند می دانند. احبار و علمای یهود به خداوند بلندمرتبه این دروغ بزرگ را بستند تا این گونه خوی و خصلت نهفته نژادپرستی خود علیه دیگران را آشکار سازند. یهودیان برای توجیه این مساله که به خداوند نسبت می دهند، و این که خداوند را به علت آفرین ملت های غیر از آنها به توبه واداشته اند، مطلب ذیل را به دروغ از زبان آفریدگار جهان عنوان می کنند:”من به خاطر خلقت اقوامی غیر از ملت و امتم (یهود) پیشمان هستم اما آنها را تنها به خاطر دو دلیل آفریدم: یا این که بردگانی برای شما باشند و یا این که آنها بسان گوسفندانی و شما نیز گرگان درنده ای باشید که هر جا آنها را یافتید بکشید.” برای تشریح بر این مطلب سخنان خاخام نژادپرست یوسف عبادیا در نشست ۲۰۰۱/۴/۹م. پارلمان رژیم صهیونیستی را ذکر می کنیم:”عرب ها اشرا و ملعونند ... آنها را بکشید و با موشک و جنگ افزارهای نظامی نسل آنها را از میان برکنید، زیرا عرب ها چون افعی هایی هستند که باید نیست و نابود شوند.”
با توجه به مطالب فوق، یهودیان بنا به خصلت نژادپرستی صهیونیسم تنها افراد پاک و مقدس و دیگران نجس هستند و باید با آنها جنگید و نابودشان کرد. اگر کشتن آنها ممکن نباشد، باید به صورت تحقیرآمیزی با آنها رفتار کرد. برای توضیح بیش تر، یک نص از تلمود درباره غیریهودیان را می آوریم: “اسرائیلی نزد خداوند بهتر از ملائکه است و اگر شخصی یک اسرائیلی را بزند، انگار که خداوند را زده است.”

منبع : روزنامه رسالت