موسیقی و سلامت روانی سالمندان

صحبت از افزایش سن و پیری كه می شود ناگهان یاد زمانی می افتیم كه رنجور و درمانده و از كار افتاده خواهیم شد. معلوم نیست چرا وقتی می خواهیم دوران پیری را تجسم كنیم قیافه فردی جلوی نظرمان می‌آید كه حسابی فرتوت شده و قدرت انجام كارهایی را كه در جوانی انجام می داده، ندارد، در صورتی كه افراد سالمند می‌توانند به رغم كهولت سن همچون گذشته توانمند باشند و حتی با نشاط تر از یك جوان در اجتماع به فعالیت بپردازند.
بیش از نیمی از افرادی كه به سن ۶۰سالگی می رسند به دلیل تفكرات منفی ناشی از حضور سالمند در اجتماع دچار افسردگی، اختلالات خلق و خوی و ناراحتی روانی می‌شوند. اغلب با این تصور كه فرد مفیدی نیستند موجب اذیت خانواده اند، خود را سربار دانسته و به تنهایی پناه برده و گوشه گیر می شوند. مطالعات نشان می دهد، عدم حضور در فعالیت های گروهی و حذف تفریح و سرگرمی از مهمترین عواملی است كه باعث می شود افراد سالمند از حضور در اجتماع سرباز زنند و در عوض انجام كارهای سرگرم كننده مثل گوش دادن به موسیقی می تواند آنها را از روحیه كهنه و رخوت انگیز دور كند. براساس پژوهش هایی كه در دانشگاه روانپزشكی رم انجام شده، افراد سالمندی كه با همسالان خود در گروه های موسیقی شركت می كنند یا در هفته روزی را به شركت در جمع های دوستانه و خواندن آوازهای قدیمی یا سرودهای مذهبی می گذرانند، در مقایسه با دیگر سالمندان پرجنب وجوش تر و از لحاظ ذهنی آرام تر هستند. خاصیت های درمانی موسیقی نه تنها فرآیند فیزیولوژیك بدن كه سیستم سایكولوژیك بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. گوش دادن موسیقی هایی كه ریتم آرام دارند با اثر بر سیستم عصبی مركزی باعث آرام سازی بدن و رفع تنش و نگرانی های روحی می شود.
سالمندانی كه در كلاس های موسیقی شركت می كنند یا اینكه هفته ای دو، سه روز را به آواز خواندن می گذرانند، حافظه بهتر و قوی تری از همسالان خود دارند و كمتر به یاد روزهای اندوهگین گذشته می افتند. موسیقی محركی است كه آنها را به از سرگیری خلاقیت های گروهی و روابط اجتماعی وامی دارد. سالمندانی كه موسیقی را همانند وعده غذایی در برنامه خود دارند، به دلیل افزایش میزان اندروفین در مغز شادتر از گذشته خواهند بود و بالطبع از سلامت جسمی بالاتری نیز برخوردارند.

منبع : روزنامه شرق