دندان شیری را هم می شود پر کرد

اگر دندان شیری به هر دلیلی زودتر از موقع از دهان خارج شود، فضای این دندان از دست رفته باید تا زمان رویش دندان دائمی جایگزین‌ آن حفظ شود. و بعد هم راضی و سرحال از اینكه از شر یك دندان شیری مزاحم و بی‌خاصیت خلاص شده‌ایم، منتظر رویش یك دندان دائمی مفید و سالم می‌مانیم. اما واقعیت چیزی غیر از این خواهد بود...
دندان‌های شیری ممكن است دچار پوسیدگی و آسیب شوند و ما باید سعی كنیم كه تا حد امكان این دندان‌ها را حفظ كنیم و آنها را تا زمانی كه دندان دائمی زیرین آن برای رویش آماده شده در دهان نگهداریم. علت چیست؟
دندان‌های شیری به عنوان راهنماهایی برای رویش دندان‌های دائمی زیرین خود محسوب می‌شوند و در واقع فضای لازم برای رویش دندان‌های‌ دائمی را حفظ می‌كنند. اما گاهی اوقات دندان‌های شیری آسیب‌دیده و یا پوسیده، به دلیل آسیب‌دیدگی شدید قابل نگهداری نیستند و دندانپزشك ناچار است تا آنها را از دهان خارج كند. دلائلی كه عمدتا منجر به از دست رفتن دندان‌های شیری می‌شوند عبارتند از:
▪ ضربه یا تصادفی كه به دنبال آن دندان شیری به طور كامل از دهان بیرون بیفتد.
▪ پوسیدگی‌های بسیار شدیدی كه به‌هیچ صورت قابل ترمیم نباشد.
▪ بیماری‌های عمومی كه منجر به زود از دست رفتن دندان‌های شیری می‌شود.
● این جای خالی...
اگر دندان شیری به هر دلیلی زودتر از موقع (زودتر از زمانی كه دندان دائمی زیرین آن آماده رویش باشد) از دهان خارج شود، فضای این دندان از دست رفته باید تا زمان رویش دندان دائمی جایگزین‌ آن، حفظ شود. در غیر این صورت دندان عقبی این ناحیه خالی به سمت جلو حركت كرده و جای خالی دندان از دست رفته را پر می‌كند. در نتیجه این فرآیند، ممكن است به درمان‌های ارتودنسی بعدی نیاز پیدا شود. برای حفظ فضای این دندان‌های از دست رفته، دستگاه‌های مخصوصی به نام فضانگهدارنده‌ها طراحی شده‌اند.
فضانگهدارنده‌ها دستگاه‌هایی هستند كه با حفظ فضای خالی،‌ از حركت دندان‌های كناری جلوگیری می‌كنند و فضای خالی دندان از دست رفته را در دهان حفظ می‌كنند.
● انواع فضانگهدارنده‌ها
فضا‌نگهدارنده‌ها ممكن است به صورت‌های ثابت و یا متحرك ساخته شوند. این دستگاه به صورت یك حلقه ساخته ‌شده كه به دندان چسبانده می‌شود و كودك نمی‌تواند آن‌را از دهان خارج كند.
نوع دیگر فضانگهدارنده، نوع متحرك است كه شبیه شكل دستگاه‌های متحرك ارتودنسی ساخته می‌شود و در دهان قرار می‌گیرد. كودك می‌تواند این دستگاه را از دهان خارج كند (مثلا هنگام غذا خوردن) و دوباره آن‌را به دهان برگرداند.
هر كدام از این نوع نگهدارنده‌ها احتیاج به مراقبت خاص خود دارند. به‌عنوان مثال در‌ فضا نگهدارنده‌های ثابت، احتمال تجمع خرده‌های مواد غذایی و میكروب‌ها در اطراف آن بسیار زیاد است، در نتیجه مسواك زدن و نظافت اطراف آن بسیار ضروری است. در ضمن معمولا هر ۶ ماه یكبار، دندانپزشك آن را از دهان خارج كرده و پس از فلورایدتراپی دندان‌ها،‌ دوباره آن‌را در محل خود می‌چسباند. فضای نگهدارنده متحرك به دلیل امكان خارج شدن از دهان و نظافت كامل دهان احتیاج به مراقبت خاصی از نظر بهداشتی ندارد اما احتمال گم شدن و شكستن دستگاه زیاد است.
● مراقب باشید
▪ اگر كودكتان در دهانش فضانگهدارنده‌‌ای دارد كه قسمتی از آ‌ن لب، زبان و یا لثه‌ها را زخم می‌كند، هر چه زودتر برای اصلاح آن به دندانپزشك مراجعه كنید.
▪ مسواك زدن و رعایت بهداشت برای تمام كودكان و خصوصا بچه‌هایی كه فضانگهدارنده در دهانشان دارند، بسیار واجب و ضروری است.
▪ اگر كودكتان یك فضانگهدارنده متحرك دارد، برای او یك جعبه مناسب تهیه كند،‌ تا هنگامی كه دستگاه را از دهانش خارج می‌كند، در این جعبه قرار دهد. بدین صورت احتمال شكستن و گم شدن دستگاه بسیار كم می‌شود.
▪ مراقب باشید كه كودكتان هنگامی كه فضانگهدارنده را در دهان دارد،‌ آن را بازی ندهد و یا به كمك زبان و لب آن‌را جابجا نكند، زیرا این كار موجب لق شدن دندان‌ها یا شل شدن دستگاه می‌شود.
▪ مراجعه مرتب به دندانپزشك و معاینه را فراموش نكنید.

منبع : روزنامه سلامت