حالا‌ کجای کاریم؟

تشویق مردم از طریق رسانه های ارتباط جمعی به مصرف روغن های نباتی مایع مناسب (از جمله روغن زیتون) به جای روغن جامد ضروری است.
سال ۸۲ یك گروه كارشناسی موسوم به <گروه مشورتی غذا و تغذیه> و متشكل از كارشناسان و اساتید دانشگاه، نشست هایی برای اصلا‌ح وضعیت روغن‌های خوراكی برگزار كردند و در نهایت ۲۶توصیه راهبردی زیر را مطرح كردند.
با نگاهی به این توصیه‌ها و ارزیابی وضعیت كنونی، می‌توانیم میزان پیشرفت خودمان را در این زمینه تخمین بزنیم.
۱) حمایت دولت در امر زراعت دانه های روغنی از جمله كلزا، سویا، آفتابگردان، گلرنگ و پنبه دانه ضروری به نظر می رسد و این حمایت تا رسیدن تولیدات محصولات زراعی تأمین كننده روغن باید استمرار داشته باشد. در غیر این صورت در عرصه رقابت جهانی و حمایت دولت از واردات روغن خام و كنجاله كه پرداخت یارانه به كشاورزان خارجی محسوب می شود، زراعت داخلی جایی نخواهد داشت و محكوم به فنا خواهد بود.
۲) توجه بیشتر به زراعت دانه روغنی كلزا كه گیاهی بسیار سازگار با مناطق مختلف كشوراست و می تواند برای جلوگیری از خسارت و فقیر شدن خاك در تناوب با گندم قرار گیرد و از طرفی در اراضی شالیكاری شمال كشور كه معمولا" یك نوبت كشت شالی انجام می شود نیز قابل كشت است. خوشبختانه مقدمات كه انجام شده و نتایج مثبتی هم به دست آمده است كه در صورت توسعه، كشاورزان شالیكار را نیز موفق به انجام دو كشت می كند و موجب افزایش درآمد آنان خواهد شد.
۳) تخصیص اعتبار از محل واردات روغن خام و تصفیه شده برای سرمایه‌گذاری‌های بنیادی به منظور تأمین نیازهای ثابت تولید داخلی ( تأمین منابع آب، كانالیزاسیون و....)
۴) ایجاد تسهیلات لازم برای اخذ كمكهای متداول در سیاستهای حمایتی وزارت جهاد كشاورزی.
۵) اهتمام وزارت جهاد كشاورزی برای پیشبرد اهداف توسعه تولید با افزایش سطح زیر كشت و افزایش بازده در واحد سطح.
۶) تأمین اعتبارات مورد نیاز برای خرید سریع و به موقع محصول كشاورزان در نزدیك‌ترین محل تولید با حداقل كارمزد متعلقه و انتقال آن به كارخانجات روغن‌كشی
۷) ایجاد موانع اصولی در برابر واردات روغن تصفیه شده و تسهیلات همه جانبه برای تولید هر چه بیشتر داخلی به شكلی كه صنعت برای تأمین نیاز خود از تولید داخل استفاده كند.
۸) اتخاذ روش‌های تشویقی برای محققان، مروجان و كشاورزانی كه در تحقیق، ترویج و تولید دانه های روغنی فعالیت مستمر و قابل ملاحظه دارند.
۹) حذف عوارض (مالیات، عوارض شهرداری، استاندارد و وزارت بهداشت) از دانه های روغنی به گونه ای كه تولید اقتصادی و قابل رقابت با محصولات وارداتی باشد.
۱۰) بكارگیری بیوتكنولوژی برای تولید دانه های روغنی با تركیب اسید چرب مورد نظر و به حداقل رساندن نیاز به پروسس (برای تغییر خواص روغن) و تولید روغن‌هایی با ویژگی‌های مناسب برای انواع كاربرد.
۱۱) كنترل و عدم صدور مجوز بی رویه برای احداث واحدهای تولیدی (روغنكشی و تصفیه) با توجه اشباع بودن ظرفیت تولید.
۱۲) بازنگری در سیاست‌های موجود درزمینه واردات كنجاله وخرید كنجاله استحصالی از دانه های وارداتی به منظور تشویق كارخانجات روغن‌كشی به خرید دانه‌های داخلی
۱۳) بالا بردن آگاهی و دانش فنی كشاورزان با ایجاد و گسترش مراكز آمـوزش فنـی و حرفه ای غیررسمی به منظور افزایش راندمان عملكرد در هكتار آنان.
۱۴) ایجاد بستر مناسب برای حضور هر چه بیشتر واحدهای تولیدی در تأمین مواد اولیه و كاهش وابستگی این بخش به دولت (تخصیص ارز و خرید مواد اولیه) كه می‌تواند موجب رقابت بین كارخانجات روغن نباتی شود.
۱۵) جایگزینی تدریجی روش هیدروژناسیون با سایر روش‌ها مانند اختلاط، استری كردن و جزء به جزء كردن.
۱۶) استفاده از روغن‌های حاوی مقادیر زیاد اسیداولئیك در تولید مارگارین و روغن سرخ كردنی و سایر فراورده های روغنی.
۱۷) ایجاد تغییر و تنوع در سیستم بسته بندی با توجه بـه مشخصـات محصـولات.
۱۸) كاربرد حلال با درجه خلوص بالادر صنایع روغن‌كشی.
۱۹) تشكیل كمیته فنی صنایع روغن كشور متشكل از نمایندگان صنعت، متخصصان، استادان دانشگاه و نمایندگان سازمان‌های كنترل‌كننده به عنوان نماینده عامل ارتباطی با سازمان‌های تدوین‌كننده استانداردهای روغن‌ها و چربی‌ها در زمینه ویژگی‌ها و روش‌های آزمون نظیر تجهیز سازمان‌های كنترل كننده به نیروی انسانی متخصص و امكانات و لوازم آزمایشگاهی پیشرفته در حد كفاف برای آنكه بتوانند به رسالت خویش بیش از پیش عمل نمایند.
۲۰) ایجاد یا تقویت بخش كنترل كیفیت در كارخانجات روغن به نحوی كه به لحاظ سازمانی مستقیما زیر نظر بالاترین مدیر و هم طراز با مدیریت تولید عمل نماید، همراه با آزمایشگاه‌های مجهز به ابزارهای پیشرفته به نحوی كه بتوانند از آن به عنوان مجموعه‌ای مؤثر در شناخت كیفیت طرح و ارزیابی كیفیت تطبیق بهره برند.
۲۱) بازنگری و تكمیل استانداردهای ملی روغن‌ها و چربی‌ها به ویژه به لحاظ روش‌های آزمون و همچنین تدوین آیین كار در كارخانجات روغن.
۲۲) جایگزین نمودن مصرف روغن های نباتی مایع به جای روغن نباتی هیدروژنه برای كاهش اسیدهای چرب اشباع به میزان كمتر از ۱۰ درصد كل انرژی دریافتی.
۲۳) محدود كردن دریافت اسیدهای چرب ترانس به كمتر از ۲ درصد انرژی دریافتی.
۲۴) آموزش همگانی در زمینه نحوه صحیح نگهداری و مصرف روغن های نباتی مایع به جهت فساد پذیری بیشتر این روغن ها نسبت به روغن های جامد.
۲۵) تشویق مردم از طریق رسانه های ارتباط جمعی به مصرف روغن های نباتی مایع مناسب (از جمله روغن زیتون) به جای روغن جامد به جهت جبران كمبود اسیدهای چرب چند غیر اشباعی )PUFA( در برنامه غذایی فعلی مردم كشور.
۲۶) استفاده از برچسب های تغذیه ای روی فراورده ها حاوی اطلاعات تغذیه ای در زمینه میزان چربی كل، نوع و میزان اسید های چرب، میزان اسید چرب ترانس و میزان كلستـرول.
حال باید دید در خصوص این ۲۶‌ راهبرد چه اقداماتی صورت گرفته است؟‌

منبع : روزنامه سلامت