چه کسی مسکن را مافیایی کرد؟

بر اساس یک قانون نانوشته، مسکن ایران باید هر از گاهی با یک افزایش قیمت فاحش روبرو شود که هم مسئولان و صاحبنظران و هم شهروندان را در فواصل زمانی مختلف به شوکی عمیق فرو می برد. دیگر این یک عادت شده اشت که هر چند سال یک بار با به وجود آمدن یک رکود در بخش مسکن قیمت آن افزایش پیدا کند و شهروندان پس از یک دوره کوتاه مدت، با بعضی تمهیدات صورت گرفته به ادامه خرید و فروش در بازار مسکن بپردازند. اما بنا به همان قانون نانوشته در طول یک یا دو سال گذشته و پس از روی کار آمدن دولت نهم که با شعارهای مختلف اقتصادی از جمله رسیدگی به معیشت مردم و خصوصاً شعارهایی در حوزه تعادل قیمت مسکن توانست با رای مردم روبرو شود.
با این حال مسکن نه تنها مشکلات گذشته اش را به همراه داشت بلکه آنچنان قیمتش با تورم همراه شد شد که مردم، آن را تنها رویایی پنداشتند که به واقعیت پیوستن آن مستلزم راه فراوان و سال های سال تلاش بود.در طول نزدیک به سه سالی که از آغاز به کار دولت نهم می گذرد، قیمت مسکن ایران به زعم بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران حتی بیش از ۱۰۰ درصد افزایش داشته و این موضوع خود می تواند به عنوان یک فاجعه بزرگ اقتصادی در کشور محسوب شود چرا که خواه ناخواه قیمت مسکن در ایران در اقتصاد جامعه و در حقیقت در افزایش قیمت دیگر کالاها تاثیر گذار است و این تاثیر نیز با هیچ بهانه ای از بین نرفته است.
قیمت مسکن در این مدت آنچنان افزایش پیدا کرد که گویی یک دوره بلند مدت افزایش قیمت تنها در مدت زمان کوتاه چند ماهه محقق شد و در واقع مسکن ایران در یک چشم به هم زدن راهی را طی کرد که در صورت حرکت متعادل باید در طول حداقل ۵ سال طی می شد یعنی متوسط قیمت مسکن در طول تنها یک سال گذشته، ۱۰ درصد افزایش پیدا کرده است.
این در حالی است که حتی در طول یکی دو ماه گذشته که بارها و بارها در قوای قانون گذار و اجرایی کشور در مورد قیمت مسکن بحث شد و چندین مرتبه شخص رییس جمهور، وزیر مسکن و شهرسازی و دیگر مسئولان مرتبط با مسکن در معرض برخوردهای تند از سوی افراد، شخصیت ها و گروه ها قرار گرفتند، قیمت مسکن هیچ تغییری پیدا نکرد و آب رفته افزایش قیمت مسکن حتی با این وضعیت هم به جوی بازنگشت.
در این شرایط بود که رییس جمهوری مجدداً همانند روزهای اول فعالیت خود که از وجود لیست مفاسد اقتصادی در جیب کتش خبر داد، از مافیایی سخن گفت که قیمت مسکن را افزایش داد. از آنهایی که در استخرهای شمال کشور مشغول تفریح بودند و قیمت مسکن را بالا می بردند و در هر زمانی که می خواستند دستور افزایش و کاهش قیمت مسکن را می دادند. حال به نظر می رسد که مافیا تنها بهانه ای باشد که بعضی از کم کاری ها و یابی برنامگی های دولت در زمینه مسکن سرپوش گذاشته شود. چرا که مافیا - اگر هم وجود داشته باشد- کار خود را انجام می دهد و تا کنون مافیایی وجود نداشته که همزمان با روی کار آمدن یک دولت بوجود آید و تا زمانی که این دولت فعالیت کند به فعالیت خود ادامه داد. از سوی دیگر این موضوع غیر قابل باور است که مافیایی که با این وسعت در کشور به افزایش قیمت مسکن می پردازد بتواند با وجود کلیه امکانات قضایی و نظامی در کشور همچنان به فعالیت های خود در راستای افزایش قیمت مسکن ادامه دهد و به راحتی و بدون دغدغه خاطر راه خود را در راستای به هم زدن شرایط اقتصادی کشور هموار تر سازد.
مافیا یک گروه گسترده است که به منظور رسیدن به بعضی از اهداف هر کاری را انجام می دهد و تا به منظور خود دست پیدا نکنند از رفتارشان دست بر نمی دارند. حال در این شرایط باید این موضوع موشکافی شود که این مافیایی که امروز گریبان مسکن ایران را می فشارد و مداماً با برنامه های دولت و رییس جمهور در راستای کاهش مشکلات بخش مسکن در جدال است سرانجام چه وقت دست از سر اقتصاد ایران بر می دارد. در عین حال این موضوع نیز حائز اهمیت است که آیا دولت نباید از طریق ابزارهای مناسب و در چارچوب یک برنامه ریزی استوار در مقابل این دسته از افراد کمر همت بسته و در راستای کاهش نقش این عوامل سایه و یا به تعبیر رییس جمهوری " مافیا‌‌ " فعالیتی را انجام دهد؟ آیا دولت آنقدر توانایی ندارد تا دست افراد فاسدی را که به منظور بهره برداری شخصی قیمت مسکن را دچار نوسان می کنند از دور خارج کند؟ این ها تمام سوال هاییست که در مقابل سخنان رییس جمهوری می توان مطرح کرد .
بی شک افزایش قیمت مسکن در ایران بیش از آنکه به مافیا و این قبیل مسائل بستگی داشته باشد به یک برنامه ریزی درست و منطقی و همچنین اجرایی به موقع و مناسب بستگی دارد و تعامل بین مدیران و همت آنها را می طلبد؛ همتی که در طول نزدیک به سه سال گذشته آنطور که باید و شاید به منصه ظهور گذاشته نشده و جوابی منطقی هم در این خصوص دریافت نشده است.
حال باید به انتظار نشست و دید که در دوئل مافیا و مسئولان چه کسی موفق خواهد شد که نبض اقتصادی بخش مسکن را به دست گیرد و آن را آنطور که باید و شاید هدایت کند.

سید محمد حسین هاشمی