او یک نفر نبود همه عالم بود

حضرت امیر نمازش را هم می خواند شمشیرش هم می کشید. شمشیرش دستش بود نماز هم می خواند. هر دو بود. قضاوت هم می کرد. همه کارها را می کرد. همان آدمی که این علوم معنوی را به مردم یاد می داد و کسی هم مثل او بعد از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حقایق را نمی دانست همان روزی که با او بیعت کردند به حسب تاریخ کلنگش را برداشت و رفت سراغ فعالیتش . منافات با هم ندارند.
حضرت امیر سلام الله علیه که رفتارش با داخله این طور بود و مثل یک نفر عمله گاهی کار می کرد خودش همان وقتی که بیعت کردند با آن آن اسباب کارش را برداشت و رفت یک قناتی را داشت خودش می کند بعد هم که آب داد وقفش کرد. این آدم که وضعش این طور بود وقتی در مقابل دشمن می ایستاد فریاد می کرد دلها را چه می کرد شمشیر را که می کشید ـ از این روـ وقتی (می گویند که ضربات علی یکی بوده ). از اینور که می زد دو نیم پاره می شد از اینور هم می زد دوتا می شدند شدت داشتند در مقابل آنها.
این علی همه چیز است . یعنی در همه ابعاد انسانیت درجه یک است . و لهذا هر طایفه ای خودشان را به او نزدیک می کنند و خاصیت هر طبقه ای را هم دارد. خاصیت قدرت ورزشکارها به طور وافی دارد. می گویند که حضرت این بازوی ایشان تا اینجا مثل آهن بوده است و قدرتهایی که در شمشیرزنی به کار برده است ضربتهای علی را می گویند که یکی بوده . از این طرف که می زده دوتا می کرده از آن طرف هم که می زده دو تا می کرده . با یک ضربت یک دفعه اگر بر فرق می زده که این طور هم می زده دونیم می کرد... این علی همه چیز ماست و ما همه باید تابع او باشیم . در عبادت فوق تمام عبادت کنندگان بود در زهد فوق همه زاهدها بود در جنگ فوق همه جنگجویان بود در قدرت فوق همه قدرتمندان بود و این یک اعجوبه ای است که جمع مابین چیزهای متضاد با هم کرده است .
حضرت امیر سلام الله علیه یک نفر نبود همه عالم بود. همه چیز بود. روی آن جهات معنویت و واقعیتی که داشت .
علی بن ابیطالب اسلامشناس بود. در عملش هم آن طور بود که عملش هم اعجاز است یک معجزه ای بود و لهذا می بینید که فقها حضرت امیر را از خودشان می دانند خطبا هم از خودشان می دانند. پهلوانها هم از خودشان می دانند. زورخانه کارها هم از خودشان . زورخانه کارها وقتی اینجا می آیند همه دم از علی است .... یک موجود اعجوبه ای بوده است که همه کس او را از خودش می دانسته از همه بوده و از هیچ کدام نبوده . از همه بوده برای اینکه هر کدام یک جهت علی را توجه به آن داشته آن که خوب توجه دارد از این جهت از آن جهتش از شما هم بوده از این جهتش از یک دسته دیگر بوده نبوده از باب اینکه یک جهت نبوده . همه چیز بوده کیست که همه چیز باشد.
در سیر الهی لازم نیست که انسان در یک گوشه بنشیند و بگوید من می خواهم سیر الی الله داشته باشم . خیر سیر الی الله همان سیره و روش انبیا و خصوصا پیغمبر اسلام و ائمه معصومین است که در عین حالی که در جنگ وارد می شدند و می کشتند و کشته می دادند و حکومت می کردند همه چیز سیر الی الله بود. این طور نبود که آن روزی که حضرت امیر مشغول است سیر الی الله نباشد و فقط در هنگامی که نماز می خواند سیر الی الله باشد. هر دویش سیر الی الله بود. لذا پیغمبر می فرماید « ضربت علی در روز خندق افضل از عبادت ثقلین است .
این بزرگوار شخصیتی است که دارای ابعاد بسیار است و مظهر اسم جمع الهی است که دارای تمام اسما و صفات است . تمام اسما و صفات الهی در ظهور و در بروز در دنیا و در عالم با واسطه رسول اکرم در این شخصیت ظهور کرده است . و ابعادی که از او مخفی است بیشتر از آن ابعادی است که از او ظاهر است . همین ابعادی هم که دست بشر به آن رسیده است و می رسد در یک مردی در یک شخصیتی جمع شده است . جهات متناقض جهات متضاد انسانی که در حال این که زاهد و بزرگترین زاهد است جنگجو و بزرگترین جنگجوست در دفاع از اسلام . اینها در افراد عادی جمع نمی شود. آن که زاهد است . به حسب افراد عادی جنگجو نیست . آن که جنگجوست زاهد نیست . در عین حالی که در معیشت آن طور زهد می کردند و آن طور در خوراک و در آن طور چیزها به حداقل قناعت می کردند قدرت بازو داشتند. آن قدرت بازو را و این همه جز اموری است که جمعش جمع متضادین است . در عین حالی که دارای علوم متعدده و دارای علوم معنویه و روحانیه و سایر علوم اسلامی است . در عین حال می بینیم که در هر رشته ای مردمی که اهل آن رشته اند او را از خودشان می دانند; پهلوانها حضرت امیر را از خودشان می دانند. فلاسفه حضرت امیر را از خودشان می دانند. عرفا حضرت امیر را از خودشان می داند. فقها حضرت امیر را از خودشان می دانند. هر قشری که اهل یک رشته است حضرت امیر را از خودش می داند و حضرت امیر از همه است . دارای همه اوصاف است و دارای همه کمالات .
آنهایی که شیعه این مرد بزرگ هستند البته نمی توانند مثل او باشند خود ایشان هم فرمود شما قدرت این را ندارید. حتی قدرت همین زهد ظاهریش را چه برسد به معنویاتش لکن نباید ما گمان کنیم که ما شیعه امیرالمومنین سلام الله علیه هستیم . و خود او در دعای کمیل و سایر ادعیه هایش و در روشش آن طور خوف از خدا داشت و آن طور از عاقبت می ترسید که منعکس شده است این در دعای کمیل و در حالات او و ما اصلا دنبال این مسائل نباشیم و بگوییم ما شیعه هستیم . آن طور بسط عدالت اگر موفق شده بود کرده بود که الگو شده بود برای همه حکومتهای عالم نگذاشتند.
در جهت عبادت این در جهت معارف او که اینها نمی توانیم حالا ما همه اش را ذکر کنیم . در جهت زهد آن ترتیب آن ترتیبی که بعد از اینی که همه وسایل برایش فراهم است باز از نان و نمک و یک چیز مختصر تجاوز نمی کند. در قضیه بیت المال آن طور است که خوب دیدید تاریخ را دیدید که وقتی که صحبت دیگری می شود چراغ را خاموش می کند. اینها یک قصه هایی است که ما می شنویم یک واقعیت است ولیکن پیش ما یک قصه است . ما نیستیم این طور. در مسئله جنگ ما باید بگوییم ـ اگر این را بگوییم خیلی بعید نگفتیم ـ که شمشیر ایشان از آن وقتی که وقت این بوده است که ایشان جنگ بکند تا آخر عمرشان در غلاف نرفته است . در تمام جنگهای رسول خدا ـ الا نادر ـ ایشان بوده است و پیشقدم بوده است . بعد از رسول خدا مشاور جنگی بوده است ولو این که مدتهای طولانی اسلام محروم شد از ایشان . بعد از این که مردم با ایشان بیعت کردند باز هم تمام عمرش را به جنگهای داخلی گذراند. این طور نبود که حالایی که من یک آدم عارفی هستم بروم کنار بنشینم برای این که من عارفم .
من یک آدم زاهدی هستم . حالا که زاهدم دیگر کار نداشته باشم به مصالح مسلمین ; بروم کنار بنشینم . من یک آدم فقیهی هستم . حالا که فقیه هستم دیگر کار نداشته باشم که به مسلمانها چه می گذرد من هم بروم کنار بنشینم . در عین حالی که همه این معانی در او بوده است ; توحید در حد اعلا معرفت در حد اعلا فقه در حد اعلا هر علمی در حد اعلا. در عین حال در جهاد هم در حد اعلا بوده . ابعاد مختلفه این است که در آن بعد این را وادار نمی کند که از این یکی صرفنظر بکند; جامع الجهات است .
تمام اسما و صفات الهی در ظهور و در بروز در دنیا و در عالم با واسطه رسول اکرم (ص ) در شخصیت حضرت علی (ع ) ظهور کرده است .حضرت علی (ع ) در عبادت فوق همه عبادت کنندگان بود. در زهد فوق همه زاهدها بود. در جنگ فوق همه جنگجویان بود. در قدرت فوق همه قدرتمندان بود. و این یک اعجوبه ای است که جمع مابین چیزهای متضاد با هم کرده است.

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی