عراق ; فرصت مناسب

هر چند به اظهارات روزهای اول ریاست جمهوری باراک اوباما نمی توان چندان تکیه کرد لکن آنچه رئیس جمهور جدید آمریکا درباره عراق گفته است فرصت مناسبی برای دولتمردان پدید آورده که تا دیر نشده باید از آن استفاده کنند.
باراک اوباما در اولین روزهای ورودش به کاخ ریاست جمهوری آمریکا با حضور در وزارت خارجه این کشور مطالبی درباره خط مشی سیاست خاورمیانه ای دولت خود گفت که بخشی از آن به عراق و افغانستان مربوط است . وی ضمن گفتگو با فرماندهان نظامی آمریکا و مشاوران امنیت ملی خود از آنان خواست طرح های بیشتری برای خروج مسئولانه ارتش آمریکا از عراق ارائه کنند. بعد از این جلسه نیز اوباما بیانیه ای منتشر کرد که در آن اعلام کرد : « پس از این دیدار من از فرماندهان نظامی کشور خواستم که طرح های مورد نیاز برای خروج مسئولانه ارتش از عراق را ارائه دهند » . در این بیانیه همچنین آمده است : « ما بازنگری کاملی از اوضاع افغانستان برای ارائه یک سیاست جامع در کل منطقه خواهیم داشت » .
دو روز بعد از این اظهارات دولت باراک اوباما اعلام کرد آمریکا ۳۰ هزار نظامی دیگر به افغانستان اعزام خواهد کرد . این تصمیم تکلیف افغانستان در دولت رئیس جمهور جدید آمریکا را روشن کرده است . اوباما تصمیم دارد به اشغال افغانستان ادامه دهد و حتی آنرا تشدید نماید.
صاحبنظران معتقدند دولت آمریکا برای نفوذ خود در آمریکای مرکزی و جنوب و شرق آسیا نگران است و اکنون که افغانستان را در اختیار خود دارد ادامه این اشغال را برای مقابله با این نگرانی لازم میداند . اینکه دولت اوباما تصمیم گرفته است ۳۰ هزار نظامی جدید به افغانستان اعزام نماید نیز به همین دلیل است .
از همین تصمیم می توان دلیل نگاه رئیس جمهور جدید آمریکا به عراق را نیز فهمید. اگر او درباره آنچه در خصوص عراق گفته است صادق باشد قطعا در محاسبات خود به این نتیجه رسیده است که ادامه اشغال عراق به زیان آمریکاست . درست به همین دلیل است که معتقدیم دولتمردان عراقی تا دیر نشده باید از این اظهارات رئیس جمهور جدید آمریکا استفاده کرده و برای خروج نظامیان آمریکائی و پایان دادن به اشغال عراق مقدمات لازم را فراهم نمایند. این کار باید قبل از آنکه اوباما پشیمان شود و از این تصمیم برگردد انجام شود.
متاسفانه نشانه هائی وجود دارند که احتمال پشیمان شدن اوباما و تغییر تصمیم وی درباره عراق را تقویت می کنند. یکی از این نشانه ها اظهارات فرماندهان عالی رتبه ارتش آمریکاست که بعد از سخنان اوباما درباره عراق گفتند : « هرگونه جدول زمانی برای خروج کلیدی برای تداوم دستاوردهای امنیتی است » . این جمله بدین معنی است که اولا هر تصمیمی برای خروج نظامیان آمریکائی از عراق باید با توجه به ملاحظات امنیتی گرفته شود و ثانیا رعایت چنین ملاحظاتی بدون تنظیم جدول زمانی میسر نخواهد بود. بدیهی است که تهیه جدول زمانی و تنظیمات چنین جدولی بستر مناسبی برای اعمال نظر کسانی است که با خروج نظامیان آمریکائی از عراق موافق نیستند.
نشانه دیگر اطلاعاتی است که درباره تحرکات جدید نیروهای ویژه آمریکا برای ایجاد ناامنی های جدید در عراق وجود دارد. این ناامنی ها با این هدف ایجاد می شوند که شرایط عراق کاملا ناامن جلوه داده شود و به اوباما گفته شود که دولت عراق قدرت تامین امنیت این کشور را ندارد و تنها راه اینست که آمریکا به قرارداد امنیتی بغداد ـ واشنگتن پای بند بماند. وجود « رابرت گیتس » وزیر دفاع دولت بوش در همین سمت در دولت اوباما این گمانه را تقویت می کند چرا که وی از طرفداران سرسخت ادامه حضور نظامیان آمریکائی در عراق و مخالف پایان دادن به اشغال این کشور بود و یکی از پایه های اصلی امضای قرارداد امنیتی آمریکا با عراق محسوب می شود.
با توجه به این واقعیت هاست که دولتمردان عراقی باید تحرکات زیادی از خود نشان دهند و قبل از آنکه تصمیم اوباما درباره عراق عوض شود و همانند آنچه برای افغانستان در نظر گرفته برای عراق نیز چنان کند به اشغال عراق پایان دهند.
واقعیت اینست که دولت نوری مالکی علیرغم موفقیت های قابل توجهی که تاکنون داشته در مساله قرارداد باصطلاح امنیتی با آمریکا مرتکب اشتباه بزرگی شده است . این قرارداد درست در زمانی امضا شد که دولت بوش در ضعیف ترین وضعیت خود قرار داشت و اوباما نیز در تبلیغات انتخاباتی خود بارها اعلام کرده بود اگر پیروز شود نظامیان آمریکائی را از عراق خارج خواهد ساخت . در همان زمان بسیاری از صاحبنظران به آقای نوری المالکی تذکر دادند که امضای این قرارداد در چنین شرائطی یک اشتباه است ولی او و بعضی احزاب سیاسی عراق با محاسبات اشتباه خود به این تذکرها بی توجهی نموده و دولت عراق را به چیزی متعهد کردند که یک قرارداد استعماری و یک کاپیتولاسیون واقعی است و متاسفانه ۲۰ روز قبل از شروع زمامداری اوباما بر آمریکا اجرای آن آغاز شد .
اکنون با توجه به زمینه ای که اظهارات اوباما پدید آورده دولت عراق می تواند قرارداد را لغو نماید و به اشغال عراق توسط آمریکا پایان دهد. قطعا اگر از فرصت مناسبی که پیش آمده بموقع بهره برداری نشود طرفداران ادامه اشغال عراق اوباما را پشیمان و با خود هم عقیده خواهند کرد و ملت عراق برای مدت نامعلومی در زنجیر اسارت اشغالگران باقی خواهد ماند.

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی