خوش رقصی کوتوله های منطقه در خلیج فارس

خلیج فارس تنها یک نام نیست بلکه واقعیتی تاریخی و اثبات شده و منطقه ای موجود و ثبت شده در تمامی نقشه های جغرافیایی جهان و حقیقتی حقیقی و حقوقی و دارای اصالتی غیرقابل انکار و تغییرناپذیر است که ده ها قرن در پهنه زمین موجودیت خود را با همین نام حفظ کرده و حتی در جهان جدید برخوردار از سازمان های بین المللی، این منطقه حساس جهانی با مدارک متقن و غیرقابل خدشه با نام همیشگی خلیج فارس در سازمان ملل ثبت شده، مورد شناسایی جامعه بین المللی و افکار عمومی جهان قرار دارد.
اما این که در این برهه زمانی، برخی شیخ نشین ها گزافه گو قومیت گرا و نابرخوردار از پیشینه تاریخی و ملیتی که بتوانند بر آن اتکا کنند و در حالی که برخی از آن ها به تازگی و تنها چند ده سالی است از بادیه نشینی رهایی یافته و بنا به شرایطی که ذکر آن در این مقال نمی گنجد اصطلاحا کشوری تشکیل داده اند چرا و چگونه هر از گاهی با چراغ سبز اربابان انگلیسی و آمریکایی خود، ادعاهایی بی اساس و مضحک درباره نام خلیج فارس و مالکیت جزایر سه گانه ایرانی مطرح می کنند، خود موضوع و حکایتی غریب است که از ابعاد مختلف می توان بدان پرداخت ، این بحث نیز مجالی مبسوط طلب می کند که در این نوشته برای رعایت اختصار چاره ای جز بسنده کردن به اشارتی اجمالی نیست.
شاید یکی از مسائل قابل اشاره در این بحث شکست تمامی برنامه های سخت افزاری و نرم افزاری دشمنان ملت ایران و انقلاب برای براندازی جمهوری اسلامی و بنای رفیع و بدیعی است که به لطف حضرت حق و به خواست مردم و رهبری امام عزیز با تکیه بر آموزه های دینی شکل گرفت و مراحل اثبات و تثبیت خود را علی رغم تحریم ها، دسیسه ها، ترورها و حتی تحمیل جنگی نابرابر بر ملت رشید و بزرگوار ایران با عزت و سرافرازی پشت سر گذاشت.
این نکته کاملا روشن و آشکار و البته مورد اذعان دشمنان ملت بوده و هست که برای رسیدن به هدف خود و برای به دست آوردن آنچه که بر اثر انقلاب بزرگ مردم ایران در منطقه از دست داده اند از هیچ اقدامی فروگذار نکرده اند.
آشکارترین و سنگین ترین اقدام، تحمیل جنگی نابرابر بود که با چراغ سبز آمریکا و حمایت های بی دریغ مالی و نظامی برخی کشورهای اروپایی و همکاری بسیاری از کشورهای عربی و اعراب منطقه خلیج فارس علیه ملت ایران صورت گرفت که علی رغم تجهیز صددرصد ماشین جنگی و حمایت مالی و سیاسی رژیم سابق عراق توسط دشمنان انقلاب و ملت، فرزندان ایران زمین با اتکا به فضل الهی و پیروی از اسلام ناب محمدی ، ندای امام برای دفاع از دین و میهن را لبیک گفتند و به برکت ایثار و جانفشانی خود توانستند در مقابل این تجاوز و جنگ ناجوانمردانه علیه دین و میهن به شایستگی هر چه تمام تر بایستند و از کیان و شرف و عزت ایران دفاع کنند و حماسه هایی بیافرینند که در تاریخ شاید بدیل و نظیری برای آن یافت نشود.
حماسه آفرینی فرزندان وطن درس بزرگی به دشمنان داد و شاید از همین رو بود که پروژه دشمن علیه ملت با تغییر تاکتیک و تبدیل «جنگ سخت» به «جنگ نرم» ادامه یافت و در این مسیر نیز از هر گونه امکان و ابزاری برای رسیدن به هدف خود استفاده کردند. تشدید تحریم ها، فشارهای سیاسی و اقتصادی، هجمه فرهنگی، اختلاف افکنی و دامن زدن به بحث قومیت ها و ده ها موضوع از این قبیل در دستور کار قرار گرفت و هنوز ادامه دارد، در آمیختن «قدرت سخت» و «قدرت نرم» و تولید عبارت «قدرت هوشمند» و استفاده از این تاکتیک برای مقابله با ملت ایران شاید تازه ترین ابداعی است که با روش های گوناگون آن را برای مقابله و دشمنی با ملت ایران می آزمایند، در این راستا شاید تسری پروژه «ایران هراسی» و کشاندن این بحث به منطقه خلیج فارس و در میان اعراب در کنار بزرگ نمایی و پرونده سازی برای فعالیت های صلح آمیز هسته ای کشورمان و تهدید ملت ایران، یکی از مصادیق بارز استفاده از قدرت هوشمند علیه کشورمان باشد، در این میان اعراب خصوصا برخی حکام عرب دیکتاتور، عشرت طلب و فرومایه منطقه خلیج فارس که موجودیت خود را به قدرت های فرامنطقه ای وابسته کرده اند بلندگو و ابزاری شده اند برای بیان خواسته های اربابان خود، اربابان و زورمداران و سلطه گرانی که پس از شکست در عرصه های گوناگون بین المللی و گرفتار شدن در بحث بحران مالی و خصوصا آنچه باعث رسوایی آنان و رژیم اشغال گر قدس و پیروزی حزب ا... لبنان در جنگ ٣٣ روزه و مقاومت جانانه مردم فلسطین و خصوصا غزه در جنگ ٢٢ روزه در مقابل تجاوز رژیم صهیونیستی شد امروز قصد دارند مسئله اساسی جهان اسلام که همانا فلسطین و قدس شریف است را به بحث ایران هراسی و هراس اعراب از ایران تبدیل کنند و این بازیچگان به کسوت حاکم در آمده نیز عروسکان خوش رقص این خیمه شب بازی شده اند، غافل از این که رقص در چنین معرکه ای جز گرفتار آمدن به آنچه صدام در آن گرفتار شد و یا چیزی مشابه آن حاصلی نخواهد داشت بنابراین به نفع این کوتوله های منطقه ای نیست که خوش رقصی در این خیمه شب بازی را ادامه دهند.
از دیگر سو مجموعه حاکمیت کشور و خصوصا قوه مجریه باید با اتخاذ سیاست های دوراندیشانه و اثرگذار درعین تدبیر و هوشمندی و رصد دقیق مسائل جهانی و منطقه ای، استفاده از تمامی ظرفیت های فکری و اندیشه ای، مقتدرانه در مقابل بیهوده گویی های برخی شیوخ منطقه بایستند و به این« اعراب» که محلی از «اعراب» ندارند پاسخی موثر بدهند البته در این مسئله بی گمان در نظر گرفتن جوانب گوناگون، تحریک نکردن و دامن نزدن به پروژه ایران هراسی توسط مسئولان و نیفتادن در دام طراحان این مسئله خود نکته ای قابل تامل است که قطعا نباید و نمی تواند از نظر تصمیم سازان و مجریان دور بماند.
درچنین شرایطی به نظر می رسد هم وطنان مقیم خارج از کشور خصوصا آنان که در کشورهای خارجی مقیم اند یا سرمایه گذاری کرده اند نیز به تناسب موقعیت خود می توانند نقش موثری در جلوگیری از زیاده گویی ها و پرگویی های منطقه ای و فرامنطقه ای داشته باشند. ایرانیان سرمایه گذار در شیخ نشین امارات شاید از جمله موثرترین این افراد باشند چرا که براساس آمار، ایرانیان ساکن در امارات و سرمایه های ایشان نقش اساسی در موجودیت اقتصادی این شیخ نشین دارد. براین اساس به نظر می رسد در این شرایط و درحالی که بحران مالی جهانی به شدت اقتصاد این شیخ نشین را تحت تاثیر قرارداده است سرمایه گذاران ایرانی با روشی مدبرانه و حساب شده می توانند سرمایه های خود را به وطن باز گردانند، گرچه مسئولان نیز نه تنها باید امکان چنین اتفاقی را تسهیل کنند بلکه باید حمایت ها و تضمین های لازم را فراهم آورند و البته دراین بحث نیز جای تامل فراوان است که چرا ما نتوانستیم از ظرفیت های موجود کشور برای سرمایه گذاری های اینچنینی استفاده کنیم که برخی از این سرمایه ها و سرمایه گذاران به ناچار و به خاطر مشکلات و قوانین دست وپاگیر و بوروکراسی عریض و طویل اداری در کشور مجبور به انتقال سرمایه ها به خارج از کشور خصوصا به شیخ نشین امارات شده اند اما به هر صورت به نظر می رسد با برنامه ریزی صحیح و سیاست گذاری های مناسب می توان بسیاری از این سرمایه ها را به دامن وطن باز گرداند.
نکته قابل تامل دیگر ایجاد عزم ملی برای محدود کردن سفرهای زیارتی ازجمله عمره است گرچه هر مسلمانی علاوه بر فریضه حج تمتع ، عاشق انجام عمره مفرده و زیارت کعبه، مرقد منور نبوی در مدینه و زیارت بقیع و دیگر اماکن متبرکه است اما محدودکردن این سفرها نیز می تواند تاثیری در برخی رفتارها و مواضع حکام سعودی در مقابل ملت ایران داشته باشد که پرداختن به این بحث خود مجالی مفصل می طلبد.
همچنین بااین که باز شدن راه کربلا و نجف و زیارت عتبات عالیات ازجمله آرزوهای شیعیان و ایرانیان بوده است وگرچه مردم بزرگوار ایران تجاوز رژیم بعثی را به پای دولت منتخب فعلی مردم عراق نمی گذارند و با بزرگواری با مردم عراق در جریان سفرهای زیارتی به آن کشور تعامل می کنند اما انتظار مردم از دولت عراق این است که لااقل از محضر ملت بزرگ ایران عذرخواهی کند، ثانیا امنیت زوار را تامین و ثالثا اقدام موثری در پرداخت غرامت جنگ تحمیلی به ایران انجام دهد و رابعا حال که ایران به درستی و بدون درنظر گرفتن عرب بودن مردم مظلوم لبنان و فلسطین در صف اول حمایت از آنان ایستاده و هزینه های بسیاری را هم تحمل کرده است، عراق در مواضع بین المللی و منطقه ای موضعی موثرتر در قبال رفتار انسانی ایران اتخاذ کند.
اما درباب اقدامات داخلی نیز حاکمان و مسئولان امروز و فردای کشور باید با جدیت تمام به دور از تنگ نظری ها و تاکید هرچه بیشتر بر حفظ و توسعه منافع ملی با وفاق، همدلی و وحدت و استفاده از ظرفیت تمامی کارشناسان خیرخواه ملک و میهن و بهره گیری از منابع انسانی و ظرفیت های اقتصادی کشور در همه زمینه ها اعتلای معنوی و مادی ایران زمین در تمامی ابعاد را وجهه اصلی همت خود قرار دهند چراکه بدون تردید رشد و توسعه همه جانبه کشور نه تنها موجب اثبات هرچه بیشتر کارآمدی نظام جمهوری اسلامی و تثبیت هرچه بیشتر آن می شود و نقشه های دشمنان را خنثی می کند بلکه قدرت اقتصادی و معنوی انسجام ملی و اقتدار هرچه بیشتر، خود عامل بسیار موثر برای اثبات قدرت و توان کشور و عاملی برای جلوگیری از زیاده گویی های منطقه ای و فرامنطقه ای می شود همان طور که امروز ایران به عنوان کشوری دارای دانش هسته ای و دارای دانش و فناوری توان پرتاب ماهواره به فضا محسوب می شود و دنیا امروز مجبور به قبول و پذیرش ایران برخوردار از دانش و فناوری های نوین شده است.
و اما درباره اقدامات صورت گرفته در ارتباط با نام گذاری برخی اماکن و خیابان ها به نام خلیج فارس تذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که این اقدام ها نباید به گونه ای باشد که صرفا کارکرد داخلی داشته باشد بلکه آن چه مهم تر است تاثیرگذاری و بازخورد آن در خارج از مرزهاست. بر این اساس شاید مهم نباشد که نام خیابان یا مکانی که از جایگاه خاص و ویژه ای برخوردار نیست به خلیج فارس تغییر پیدا کند بلکه مهم این است که مراکز و مکان هایی اثرگذار به نام خلیج فارس نام گذاری و یا تغییر نام یابد که بازتاب و بازخورد مناسبی در خارج از کشور داشته باشد.
همانطور که می دانیم پس از انقلاب تاکنون پروژه های عظیمی در کشور افتتاح و به بهره برداری رسیده است بنابراین براساس طرحی کارشناسانه می توان این بحث را به میان کشید که آیا نمی توان پروژه های ملی و نمادهای اساسی مانند برج میلاد را به برج خلیج فارس تغییر نام داد و یا باتوجه به این فرمایش مقام معظم رهبری که فرمودند« این انقلاب بی نام خمینی در هیچ جای دنیا شناخته شده نیست» و باتوجه به این که نام و یاد امام نه تنها در تاریخ و در دل هر ایرانی بلکه هر انسان آزاده ای در جهان همچنان بلند و ماندگاراست و خواهدبود و باتوجه به این که اکثر مسافران خارجی از طریق این فرودگاه وارد ایران می شوند و ورود آنها به ایران از طریق بلندگوهای هواپیماها به ایران و فرودگاه اعلام می شود نام این فرودگاه را به فرودگاه خلیج فارس تغییر داد تا این واقعیت و حقیقت تاریخی هرآن در گوش مسافران خارجی عرب و غیر عرب بپیچد و ملکه ذهن فراموش کار بعضی از آنها شود و آیا نمی توان باتوجه به اقداماتی که در ارتباط با توسعه فرودگاه هاشمی نژاد مشهد انجام شده و این شهر به عنوان پایتخت معنوی ایران و افتخار تشیع مورد اقبال زائران و مسافران فراوان از کشورهای دنیا و خصوصا کشورهای عربی است برای این «مجموعه فرودگاهی» نام «خلیج فارس» را برگزینیم و در عین حال به گونه ای یا در همین مجموعه و یا در جایی سزاوارتر نام این علامه جوانمرد شهید و افتخار اسلام را گرامی تر بداریم.
آنچه در بخش پایانی آمد پیشنهادهایی است باتوجه به شرایط فعلی که لااقل می توان گفت ارزش این را دارد که از طرف مسئولان مورد بررسی قرار گیرد.
به هر صورت این واقعیت غیر قابل انکار است که تا جهان هست ایران و ایرانی غیور همچنان سربلند و سرافراز خواهد بود و خلیج فارس همیشه خلیج فارس بوده و خواهد بود و جزایر سه گانه نیز در دامان مام وطن همچنان امن و آسوده در آب های نیلگون خلیج فارس پرچم سه رنگ و پر افتخار ایران عزیز را چون نگینی بر تارک خود به اهتزاز خواهد داشت.

کورش شجاعی

منبع : روزنامه خراسان