هرگز لباس لهستان را نمی پوشم

میروسلاو كلوزه در مسابقات عادی و تورنمنت های مهم ۲ چهره كاملاً متفاوت داشته است.این مهاجم متولد لهستان در جام جهانی ۲۰۰۲ تا آستانه تصاحب عنوان آقای گلی پیش رفت اما در نهایت مغلوب رونالدو شد. ۴ سال بعد تاریخ در آستانه تكرار بود اما به هر حال این بار با ۵ گل زده بهترین گلزن جام لقب گرفت.
«میرو» در رده باشگاهی گل های حساسی می زند، با این حال به اندازه تورنمنت های بزرگ چشم ها را خیره نكرده است. اخیراً زمزمه حضور كلوزه در یووه و سایر باشگاه های بزرگ به گوش می رسد. بهتر است به گفته های مرد گلزن توجه كنیم.
● به عقب برگردیم، ماجرا از اولین بازی جام جهانی ۲۰۰۲ شروع شد. چطور تبدیل به كلوزه نامدار شدی؟
▪ در جام جهانی كره - ژاپن هیچ كس روی ما به عنوان یك مدعی حساب نمی كرد و حتی كارشناسان اعتقاد داشتند مقابل عربستان نیز به مشكل برمی خوریم. من به عنوان یكی از جوانان تیم نسبت به مسایل اطراف حساس شده بودم و می خواستم جواب منتقدان را بدهم. تیم آسیایی ضعیف تر از حد تصور ظاهر شد و خوشبختانه بخت نیز با من یار بود. به این ترتیب توانستم هت تریك كنم و شاید از آن روز «میرو»ی فوتبال آلمان نام گرفتم.
● آن حركات نمایشی پس از هر گل...
▪ فقط صدم ثانیه ای قبل از انجام حركت به چگونگی شادی فكر كردم! پشتك زدن نه تقلید از هوگو سانچز كه...
● و چند روز بعد گفتید دیگر هرگز اینگونه شادی نمی كنید...
▪ بله! چون با تمام شور و اشتیاق بدنم را حركت دادم، دچار كمردرد شدم و بنا به توصیه پزشك تیم از این كار منع شدم!
● از اینكه نتوانستید عنوان آقای گلی جام جهانی ۲۰۰۲ را كسب كنی، متأسف شدی؟
▪ نه، چون از ابتدا با چنین هدفی راهی مسابقات نشده بودم و از طرفی رونالدو فوق العاده بود. با وجود او نمی توانستید به كفش طلا فكر كنید؛ هرچند در روزهای پایانی كمی وسوسه شدم اما می دانستم این عنوان به من تعلق ندارد.
● در فاصله ۲ جام جهانی دوران پرفراز و نشیبی را سپری كردی...
▪ بله، جدایی از كایزرسلاترن و پیوستن به وردربرمن زندگی حرفه ای مرا دگرگون كرد. عاشق سرخ ها بودم اما چاره ای نبود. باید آنها را ترك می كردم. خوشبختانه باشگاه بعدی تمام خواسته هایم را برآورده كرد. از ابتدای حضور در برمن آرامش داشتم و هم اكنون نیز چنین است.
● برای تو كه در لهستان متولد شدی مسایل سیاسی - اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است. تناقض فلسفه كایزرسلاترن و وردربرمن به نوعی خاص آزاردهنده نبود؟
▪ كایزرسلاترن باشگاهی متعلق به جنوبی های كم درآمد است. آنجا هر رقابت با بزرگان صحنه نبرد غرور مردم منطقه با آنهایی است كه همه چیز را از آن خود كرده اند. در وردربرمن كمتر با چنین تلقی ای روبرو می شویم. در جواب سؤال شما باید بگویم هرگز به چنین مسایلی توجه نكرده و فقط به قصد باز كردن دروازه رقیبان وارد زمین می شوم.
● از رودخانه «وزر» چه می دانی؟
▪ رودخانه كهكشانی؟ این رودخانه بخشی از تاریخ منطقه محسوب می شود و شاید به همین دلیل این نام برای ورزشگاه وردربرمن انتخاب شده است؛ چون ما نیز سنت «برمن» هستیم. اطلاعات دیگری هم دارم كه البته به دردتان نمی خورد!
● به جام جهانی ۲۰۰۶ برگردیم. آن بازی تاریخی مقابل لهستان...
▪ عجب شبی! هرچه می زدیم به در بسته می خوردیم. واقعاً از اینكه مقابل تیم سرزمین مادری ام قرار می گرفتم، احساس خاصی نداشتم. تصور می كنم پیروزی حق طبیعی ما بود. شخصاً وقتی ۲ بار پیاپی توپ را به تیرك دروازه كوبیدیم ناامید شدم و تصور كردم بازی با تساوی بدون گل خاتمه خواهد یافت تا اینكه «نویویل» از راه رسید و كار را تمام كرد. جو ورزشگاه توصیف ناپذیر بود... بله! ما بردیم.
● درنهایت عنوان آقای گلی جام جهانی را به دست آوردی. چه طعمی داشت؟
▪ شیرین و لذتبخش! در كودكی جرأت نداشتم این آرزو را در سر بپرورانم. واقعاً فكر نمی كردم هیچ مهاجمی نتواند بیش از ۵ گل بزند اما خوشبختانه اینگونه شد و پای آنها قفل كرد. در بازی رده بندی به كفش طلا فكر می كردم و در پایان، این جایزه ویژه را از آن خود كردم.
● چرا برمن نتوانست به مرحله حذفی لیگ قهرمانان راه یابد؟
▪ فقط به خاطر بارسا! ما به طور كلی عملكرد خوبی داشتیم اما در آخرین بازی مرعوب جو ورزشگاه نوكمپ شدیم. نمی دانم شاید می توانستیم بهتر بازی كنیم اما وقتی مقابل جادوگری مانند رونالدینیو می ایستید باید یك قدرت ماورایی داشته باشید در غیر این صورت به راحتی مغلوب خواهید شد؛ همان بلایی كه سر ما آمد.
● ظاهراً شانس هم ندارید...
▪ بله! فصل پیش تا آستانه حذف یووه پیش رفتیم اما اشتباه «ویزه» كار دستمان داد. امسال نیز این اتفاق به صورت دیگری تكرار شد. بله! شانس نداریم.
● وقتی ۴۰ ساله شدی...
▪ شاید به لهستان برگشتم. می خواهم به جوانان وطنم كمك كنم. آنجا یك آكادمی می سازم و بهترین جوانان را به فوتبال شرقی اروپا هدیه می كنم. این، آرزوی من است.
● هیچ وقت نمی خواستی برای تیم ملی لهستان بازی كنی؟
▪ نه، من یك آلمانی هستم و لباس دشمن جنگ جهانی دوم را نمی پوشم. هرگز لهستانی نخواهم شد. این را با تمام وجودم می گویم.
● و شایعات نقل و انتقالات...
▪ در فوتبال اتفاقات زیادی رخ می دهد. شاید روزی به یووه پیوستم و شاید هم در برمن ماندم. هیچ كس از آینده اطلاع ندارد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی