نکند فوتسال باز هم فراموش شود

تنها ۵۰ ثانیه با حضور در جمع برترین های فوتسال جهان فاصله داشتیم. اگر این ثانیه ها را قدر می دانستیم اکنون فوتسال ایران طلسم ۱۶ ساله اش را شکسته بود و باز هم در مربع قدرت فوتسال دنیا قرار می گرفت. اما این اتفاق نیفتاد و ملی پوشان شایسته کشورمان اسیر حرفه ای گری ایتالیا و البته فشارهای روحی مصاف با یکی از تیم های برتر فوتسال دنیا شدند تا عنوان چهارمی جهان در سال ۹۲ تکرار نشود در حالیکه حتی می شد فینالیست شدن فوتسال ایران نیز تکرار شود. به هرحال هرچه بود، داستان حضور تیم ملی فوتسال کشورمان در ششمین دوره جام جهانی در برزیل به پایان رسید و ملی پوشان فوتسال این مرز و بوم در عین شایستگی و تنها بایک باخت مقابل برزیل به عنوان مهد فوتسال دنیا با جام جهانی وداع کردند. اما این خداحافظی در عین اینکه شیرین است و خنده را بر لبان مردم و خصوصا جامعه بزرگ فوتسال نشاند، واقعیاتی را نیز در بر دارد که خدا کند دوباره و خیلی زود به فراموشی سپرده نشود. بازیکنان فوتسال ایران در جام جهانی ششم هم خوب بازی کردند، هم عالی نتیجه گرفتند و البته به کمترین حق خود نیز رسیدند.
تساوی با اسپانیا قهرمان فوتسال جهان و ایتالیا یکی از چهار تیم برتر دنیا و خوردن تنها یک گل مقابل میزبا ن و البته پیروزی های درخشان مقابل حریفان نشان داد فوتسال ایران درچه جایگاهی قرار دارد و البته چقدر پتانسیل هم دارد برای اینکه حتی به قهرمانی جهان نیز برسد.
با درخشش سالنی بازان کشورمان در برزیل باز هم این واقعیت به منصه ظهور رسید که فوتسال ، این رشته مردمی، زیبا و پرافتخار نیاز به حمایت خاص مسئولا ن دارد و باید مثل فوتبال با یک چشم به آن نگریست. از امروز دیگر فوتسال نباید در نگاه مسوولا ن و متولیان آن رشته ای معمولی باشد که فقط برای اجرا کردن تقویم کمیته فوتسال فدراسیون فوتبال باید آن را هم در نظر داشت. از همین امروز فوتبال سالنی ایران باید در زمره رشته هایی قرار بگیرد که برای آن برنامه ریزی کرد، وقت گذاشت، هزینه صرف کرد و برای آن دغدغه داشت. نخستین گام برای رسیدن به چشم اندازهای بزرگ آینده که قطعا در چهار سال بعد و در جام جهانی آینده خود را عیان خواهند ساخت، توجه ویژه به برنامه های داخلی فوتسال است. از امروز دیگر نباید باشگاه های فوتسال به حال خود رها شوند و اصلا نباید روزی برسد که باشگاه های مردمی و سازنده عطای کار را به لقایش ببخشند و به این ترتیب می بایست استقلا ل، پرسپولیس، شن سا و خیلی از باشگاه هایی که دیگر در فوتسال ایران جایی ندارند، فرصت عرض اندام مجدد ر ا بیابند.
از همین امروز که تیم ملی ایران چشم جهانیان را خیره کرد باید فوتسال به سمت وسویی برود که باشگاه ها، بازیکنان و دلسوزان این رشته دلسرد نشوند و هر روز بر باشگاه های فوتسال بازیکنان مستعد و مدیران علا قمند افزوده شود. از امروز باید تشکیلا ت فوتسال بیش از پیش تخصصی شود و در تمامی بخش ها و کمیته ها کار را به متخصصان و کاردانان سپرد و به این ترتیب باید روزی فرا برسد که فوتسال به مجموعه و فدراسیونی مستقل تبدیل شود تا خود را از سایه سنگین و کشنده فوتبال خارج کند. به این ترتیب است که می توان به آینده این رشته زیبا و پرطرفدار امیدوار بود و جام جهانی آینده را سکویی برای پرواز فوتسال ایران به جمع سه تیم برتر دنیا دانست. از این رو امیدواریم درخشش و شایستگی های مردان سالنی باز کشورمان در جام جهانی برزیل باز هم دست خوش فراموشی مسوولان و گردانندگان فوتبال و همچنین ورزش کشور نشود و خانواده مستعد و پرافتخار فوتسال این مرزو بوم بزرگی های جدیدی را در میادین جهانی و قاره ای آینده ثبت کنند.

نویسنده : جواد منتخبی

منبع : روزنامه مردم سالاری