طرحی عجیب در فوتبال ما

نناد نیکولیچ سرمربی کروات تیم ملی فوتبال جوانان ایران که اخیرا با حفظ سمت به عنوان سرمربی تیم ملی امید کشور نیز منصوب شده، آرزوهای دور و درازی دارد که با طول مدت قرارداد او (دی ماه امسال) همخوانی ندارد. وقتی وسعت و طول عملیات مورد نظر وی را از زبان خودش می شنوی تعجب می کنی زیرا حتی تا المپیک ۲۰۱۲ امتداد دارد، حال آن که از یک سو قراردادش در تاریخ مورد بحث مقتضی می شود و از جانب دیگر ناکامی احتمالی در بازی های آسیایی گوانگ ژو به سال ۲۰۱۰ طبعا امکان ادامه حضور او در سمت مربی تیم امید را ناممکن خواهد ساخت و ده ها مدعی برای پست او سر برخواهند آورد. با این وجود او حتی به حاصل حضور تیم جوانان در دور پایانی رقابت های قهرمانی جوانان آسیا نیز خوشبین است و از حالا برای جام جهانی جوانان هم که در مصر برگزار می شود، به گونه ای نقشه می کشد.
با این که آسیا برای این جام ۴ سهمیه دارد، اما نیل به این قسمت از خواسته های نیکولیچ نیز آسان نخواهد بود. او که مدت کوتاهی و در زمان رویکرد فولاد خوزستان به موج مربیان کروات، سرمربی این تیم بود و به خاطر ضعف در جمع کردن تیمی که هموطنش ملادن فرانچیچ پس از قهرمان شدن در لیگ داخلی عنان اختیار آن را از دست داده بود. مربیگری فولاد را هم تجربه کرد، در آخرین روزهای بهار ۱۳۸۷ در ارتباط با شغل دوگانه فعلی اش می گوید: قرار است پس از اتمام مسابقات فوتبال قهرمانی جوانان آسیا اعضای تیم ایران جذب تیم امید شوند و این تیم را در گوانگ ژو و مقدماتی المپیک پکن همراهی کنند. تا المپیک ۲۰۱۲ لندن راه زیادی داریم، اما می توان با دوراندیشی راه صعود ایران را به آنجا هموار کرد. کار سختی است، اما با همکاری افراد و سازمان های ذینفع قابل انجام است. شاید قرارداد من با فدراسیون فقط تا ژانویه سال ۲۰۰۹ (دی۸۷) اعتبار داشته باشد اما قرار است خود به خود تا سال ۲۰۱۲ تمدید شود. مشکل فعلی من در تیم ملی جوانان این است که برنامه های آن ماندگاری ندارد و دایما عوض می شود. برنامه بازی های تدارکاتی مان با تیم جوانان سوریه در تهران دستخوش تغییراتی شده است و اگر برنامه بعدی مان نیز دچار این سرنوشت نشود، ماه آینده دو دیدار خودشناسی با ازبکستان خواهیم داشت و بعد از آن به ارمنستان خواهیم رفت و آن جا نیز بازی های تدارکاتی خواهیم داشت. دیگر برنامه ما سفر به برزیل و برگزاری سه دیدار تدارکاتی در آنجا است که گمان می کنم دو حریف از سه حریف ما در آن سامان از تیم های دسته اول با شگاهی برزیل باشند.نیکولیچ برنامه های دیگری هم برای تیم ملی جوانان دارد که تشکیل اردویی ۷ روزه در تبریز و حضور در تورنمنت ویتنام از آن جمله است. او می افزاید: مهر ماه نیز به آلمان می رویم، تا آنجا هم دو سه دیدار دوستانه داشته باشیم که احتمالا در برابر هامبورگ، سن پائولی و هانزاروستوک خواهند بود. در بازگشت از آلمان، در امارات با تیم جوانان این کشور نیز مسابقه ای خواهیم داشت.
● کاری بسیار دشوار
آنچه خواندید متن صحبت های نیکولیچ در مقام مربی تیم ملی جوانان بود و حرف های او درباره تیم المپیک به این شرح و تفصیل نیست، زیرا برنامه های آن عاجل نیست. اما خود نیکولیچ نیز معترف است که کار جوانان در مسابقات قهرمانی آسیا در این رده سنی بسیار دشوار خواهند بود زیرا ما در همان گروهی قرار گرفته ایم که ژاپن و عربستان هم در آن حضور دارند. ژاپن نایب قهرمان دوره قبلی پیکارها است و عربستان از امتیاز میزبانی برخوردار است و حتی یمن هم در این گروه تیم بدی نیست. در این راستا مسابقه نخست ایران در مرحله نهایی در برابر عربستان خواهد بود که ناگفته پیدا است در ترسیم سرنوشت جوانان ملی پوش ما سهم بسزایی خواهد داشت.
پیش بینی نیکولیچ این است که تیم وی و عربستان در نهایت از این گروه بالا خواهند رفت و ژاپن حذف خواهد شد. اما اگر از امیدواری های او بگذریم، باید متذکر شویم که نقشه و برنامه آینده تیم ملی امید و این که نیکولیچ چگونه می خواهد این دو تیم مهم را کنار یکدیگر هدایت کند و به نتیجه مطلوب هم برساند ( همانطور که قبلا گفتیم) اصلا مشخص نیست، ولی در حرف های مهدی تاج نایب رییس فدراسیون فوتبال نیز این عنصر و باور وجود دارد که وقتی تکلیف تیم جوانان در پیکارهای قهرمانی آسیا مشخص شود، او منعی برای هدایت نفرات همان تیم در اردوی تیم امید نخواهد داشت و به لطف آشنایی قبلی با این نفرات از هر گزینه دیگری که به طور اختصاصی برای هدایت تیم امید بیاید، بهتر خواهد بود. با این حال به این نکته اشاره ای نشده که تعداد زیادی بازیکن زیر ۲۳ سال که صلاحیت عضویت در تیم امید را دارند، به سبب قرار نداشتن در قالب سنی زیر ۱۹ سال نیاز به مربیانی دارند که آنها را جدا از آن روند و در اردوی اختصاصی تیم امید تحت نظر و پرورش داشته باشند و برای این مهم به یک مربی متفاوت و مجزا نیاز است.
● معلوم نیست
همین حالا ۱۷ بازیکن حاضر در تیم ملی جوانان در تیم های باشگاهی ( لیگ برتر) عضویت دارند و شاید به همین تعداد بازیکن در همین لیگ داشته باشیم که به درد تیم امید بخورند و معلوم نیست نظارت بر کار آنها را چه کسی صورت خواهد داد و اگر منتظریم سر نیکولیچ با اتمام تیم جوانان خلوت شود، عدم آشنایی او با نفرات لایق امید و دریغ کردن امکان همکاری طولانی مدت این بازیکنان با یک مربی اختصاصی به خودی خود بسیار نگران کننده خواهد بود و به نظر نمی رسد که تدبیر عقلایی باشد.
اصولا چه کسی می گوید که قرار است تمام نفرات تیم جوانان و یا حتی نیمی از آنان بدرد تیم امید بخورند و تا به این حد باید از حضور آنان در ترکیب تیم دوم مطمئن باشیم؟

وحید رسولی

منبع : روزنامه جوان