سفر به درون یا به برون

این سوال که کدام یک از تحولات درون زا و برون زا می تواند منتهی به راه هموار رشد و توسعه کشور شود سوالی کلیدی است که یافتن پاسخ درخور و روشن آن قطعاً درعملکردها و تاکتیک ها و استراتژی های شخصیت ها و گروه ها و حتی توده های مردم اثری تعیین کننده خواهد گذاشت. پس از یافتن پاسخ این سوال، سوال دیگری خودنمایی می کند که کدام یک از اینگونه تحولات مثبت و ریشه یی و درازمدت خواهد بود و دلسوزان و صاحبان نفوذ و دانشمندان جامعه از کدام یک از تحولات باید استقبال کنند و در شکل گیری آنها موثر واقع شوند؟
واقعیت آن است که یک جامعه نمی تواند بدون کسب و تحصیل تحولات مثبت و درونی گام های توسعه و پیشرفت را بردارد، چه اینکه حتی اگر همه تحولات بیرونی موافق ترقی او باشد و همراه و مساعدت کننده او در جهت پیشرفت افتد در نهایت این جامعه تحول نایافته است که از حوادث و رویدادها عقب می افتد و گاه رفتاری عجیب حاکی از عدم درک اوضاع زمانه از خود بروز می دهد. افزون تر اینکه اگر نطفه ترقی و تعالی در بطن اجتماع بسته نشده باشد «مقاومت» در برابر متغیرهای تحول زای بیرونی امری طبیعی خواهد بود و چه بسا پسرفت و توقف جلوه یی از این مقاومت منفی یک جامعه مردد و به پاسخ نرسیده باشد.
با این تفاسیر تلاش در جهت ایجاد تحولات مثبت بزرگ فرهنگی و اجتماعی درون زا ضرورتی واضح می یابد و سمت و سوی روش ها و عملکردهای سیاسی، فرهنگی و حتی اقتصادی را روشن می کند.
سفر آقای خاتمی رئیس جمهور سابق کشورمان به شیراز می تواند سمبل آن تلاش فرخنده باشد و به همه کسانی که دل در گرو آبادانی و تعالی ایران دارند راه و رسم موافقت با تعمیم و تعمیق تحولات ریشه یی و درونی را نشان دهد.
اتفاقاً استقبال واقعی و گرم و پرشوری که از این سفر صورت گرفت و خیل مردمان امیدوار را به پای سخنان این دانشمند دلسوز کشاند بیانگر واقعیت تحول خواه بطن اجتماع ما است؛ واقعیتی که نیاز خود را به توجه متعهدانه و انبوه همه صاحب نظران و موثران هویدا می کند.
واقعیت موجود در عمق جامعه ما این حقیقت را آشکار می سازد که هنوز هم باید نگاه به درون یک استراتژی کلی برای تحول خواهان باشد و اگر کسی به دنبال تاثیرگذاری مثبت و توسعه بخش است باید به ذهن و دل و دانش و فکر و باور مردم کوچه و بازار همین سرزمین امید بندد. چه اینکه اگر رشد و توسعه کشور از این طریق پیموده شود بازگشت ناپذیر و اصیل و مبتکرانه خواهد بود.
جناب آقای خاتمی هر کجا که بروند در درون و بیرون کشور با احترام و استقبال شایسته و افتخارآمیزی روبه رو می شوند با این تفاوت که استقبال درونی استقبالی مهم و موثر و مفید و امیدوار کننده خواهد بود.
کسی نمی تواند منکر تاثیر مثبت سفرهای خارجی رئیس جمهور سابق کشورمان باشد ولی تاثیر آن سفرها بیش از آنکه اجتماعی و فرهنگی باشد سبک و سیاقی سیاسی دارند و در نهایت نگاه جهانیان را به جامعه و فرهنگ مان بهتر خواهد کرد، در صورتی که سفرهای داخلی به رشد و بالندگی و روشنایی اذهانی مدد می رساند که در حال حاضر با اینکه بازیگر اصلی میدان سرنوشت و آینده کشور هستند ولی گاهی مورد غفلت قرار می گیرند و اتفاقاً رقیبان چه بسیار که از این غفلت شادمان شده اند و خلاء «فکری» نیرومند و متعهدانه را خود به سلیقه خویش پر کرده اند.
علاوه بر شخصیت هایی نظیر جناب آقای خاتمی چهره های دلسوزی که اتفاقاً بر گرایش به مردم تکیه می کنند و بر درد و درمان همین مردم متمرکز می شوند، شایسته است که به درون خلق خدا بروند، با آنها به صحبت بنشینند و راه عبور از گردنه های خطرآسا را با آنها مرور کنند.
ای کاش همه مطمئن می شدیم که صلاح و فساد این کشور به نوع فکر و ذهنیت و باور و اعتقاد همه مردم سرزمین مان بسته است و درست همین جا است که باید محل تلاش های دلسوزانه و مخلصانه و آگاهانه قرار گیرد. آنچه در بیرون اتفاق می افتد مهم است ولی آنچه که در درون حادث می شود سرنوشت ساز و دارای تاثیرات تاریخی و تحولات بنیادین خواهد بود.

جعفر گلابی

منبع : روزنامه اعتماد