وبلاگ ،رسانه اکثریت خاموش

وبلاگ نویسی یک نوع روزنامه نگاری سطحی است.زمانی که می خواهیم وبلاگ را یک رسانه بنامیم، ابتدا باید به این سوال پاسخ دهیم که وبلاگ چه نوع رسانه ای است؟
و آن را باید در حوزه مطبوعات تصور کنیم یا رادیو و وتلویزیون؟ زیرا برخی معتقدند وبلاگ همه رسانه ها و یک پدیده چند رسانه ای است و بعضی آن را یک روزنامه می دانند.وبلاگ بیشتر در حوزه روزنامه نگاری در نظر گرفته می شود، زیرا در طول تاریخ روزنامه نگاری فضای بازتری را به نسبت رادیو و تلویزیون که در اختیار دولت ها بوده، داشته است و وبلاگ نیز غیر دولتی و برخوردار از فضای باز است.
از طرفی وبلاگ نویسی از نوع روزنامه نگاری عمقی(تحلیلی و تحقیقی) نیست بلکه نوعی روزنامه نگاری سطحی است، اگرچه برجستگی هایی را نسبت به روزنامه نگاری سطحی دارد.وبلاگ رسانه ای برای تعامل موافقان و مخالفان است، در روزنامه ها اغلب نظرات موافقان مطالب منتشر می شود ولی در وبلاگ هم موافقان و هم مخالفان نظرات خود را منتشر می کنند، بنابر این اگر وبلاگ را روزنامه نگاری بدانیم، یک رسانه محسوب می شود.
در روزنامه، یک تعامل دو جانبه وجود دارد، به طوری که دولت و مردم از این طریق روزنامه ها حرف ها و اندیشه های خود را منتشر می کنند، ولی در وبلاگ تعاملات چندگانه ای وجود دارد، مردم، مسئولان، روزنامه نگاران، موافقان و مخالفان همگی می توانند نظرات خود را ارایه دهند و در تولید پیام آن سهیم باشند.
در این حال عده خاصی در تولید روزنامه نقش دارند اما وبلاگ را همگان تولید می کنند. از طرفی وبلاگ یک دفترچه یادداشت شخصی نیست بلکه اظهارات فرد یا افرادی درباره مسایل اجتماعی است.وبلاگ رسانه اکثریت خاموش است و توسط آن نظرات و اندیشه های اجتماعی اکثریت خاموش در حال تکثیر و توسعه است، بنابر این وبلاگ یک رسانه مردمی و همگانی است نه شخصی.
با اشاره به عدم وجود سانسور و فیلتر در وبلاگ باید گفت: در وبلاگ، ممکن است پیام تولید شده غنی نباشد، ولی از طرفی، با قرار دادن مدارک مستند به طور کامل در یک وبلاگ مانند صدا، تصویر، فیلم و لینک ها، پیام فوری و گسترده ارایه می شود که این امکانات در روزنامه وجود ندارد.
اعتماد کمتری درباره وبلاگ در مقایسه با رسانه های سنتی وجود دارد، زیرا رسانه های گذشته برای مردم عقل کل بودند، یعنی افرادی که یک روزنامه را می گرداندند، از دیدگاه مردم شاخص و فهیم بودند.ولی وبلاگ ها از دیدگاه عموم، عقل افراد هستند، بنابر این ذهنا نمی توانند به وبلاگ به عنوان یک منبع قابل اعتماد بنگرند.
در کشورهایی کمتر توسعه یافته که به لحاظ خبری و ارتباطی، بسته عمل می کنند وبلاگ ها جایگزین رسانه ها و بخصوص روزنامه ها می شوند و نقش سیاسی آنها نسبت به نقش های دیگر آن برجسته می شود بطوری که در این کشورها، تعداد وبلاگ های سیاسی در مقایسه با سایر کشورها بیشتر است.
مسائل داخلی به طور طبیعی برای وبلاگ نویسان اهمیت بیشتری دارد و باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند.از طرفی بسیاری از بلاگرها، زبان خارجی را نمی داند و نمی توانند از منابع خارجی استفاده کنند.
همچنین بخشی از سایت ها و وبلاگ های خارجی و بین المللی فیلتر و سانسور شده اند وقابل دسترسی برای افراد نیستند.
با این حال به نظر می رسد طی پنج سال آینده وبلاگها نقش اصلی را بعنوان مهمترین رسانه اطلاع رسان به عهده خواهند گرفت و منبع اصلی ارسال و دریافت پیام به همگان خواهند شد. البته نقش تحلیلی همچنان برای مطبوعات و بطور خاص روزنامه ها بعنوان یک مسئولیت اجتماعی باقی خواهد ماند.

com.wedlog/yahyaee

منبع : روزنامه ابتکار