رمبو Rambo

▪ کارگردان: سیلوستر استالونه.
▪ فیلمنامه: آرت مونتراستللی، سیلوستر استالونه بر اساس شخصیت خلق شده توسط دیوید مورل.
▪ موسیقی: برایان تایلر.
▪ مدیر فیلمبرداری: گلن مک فرسون.
▪ تدوین: شون آلبرتسون.
▪ طراح صحنه: فرانکو-جیاکومو کاربونه.
▪ بازیگران: سیلوستر استالونه[جان رمبو]، جولی بنز[سارا میلر]، پل شولزه[برنت]، ماتیو مارسدن[بچه محصل]، گراهام مک تاویش[لویس]، تیم کانگ[ان-جو]، ری کالگوس[دیاز]، جک لا بوتز[ریس]، موانگ موانگ خین[تینت]، کن هاوارد[آرتور مارش]،.
▪ ٩١ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٨ آمریکا، آلمان.
▪ نام دیگر: John Rambo ، Rambo ۴ ، Rambo ۴: John Rambo ، Rambo IV ، Rambo IV: End of Peace ، Rambo IV: Holy War ، Rambo IV: In the Serpent&#۰۳۹;s Eye ، Rambo IV: Pearl of the ، Cobra ، Rambo: First Blood Part IV ، Rambo: To Hell and Back .
▪ ژانر: اکشن، مهیج.
جان رمبو، کهنه سرباز جنگ ویتنام زندگی ساده ای را در یک روستای مرزی تایلند با گرفتن مار و فروش آنها سپری می کند. اما از راه رسیدن گروهی از مسیونرهای مسیحی که داواطلبانه عازم برمه هستند تا به روستائیان کره ای بازمانده از نسل کشی گسترده کمک کنند، همه چیز را بر هم می ریزد.
آنان از رمبو می خواهند تا وظیفه رساندن و راهنمایی شان را بر عهده بگیرد. هشدارهای رمبو مبنی بر خطرناک بودن منطقه سودی نمی بخشد و سرانجام بر اثر اصرار اعضای گروه می پذیرد تا به آنها کمک کند. ولی در طول راه با گشتی ها روبرو می شوند و رمبو برای نجات جان میسیونرها و مخصوصاً سارا مجبور به کشتن همه گشتی ها می شود.
با رسیدن به محل اعضای گروه به طرف دهکده های برمه حرکت می کنند و رمبو نیز به خانه خود برمی گردد. ولی مدتی بعد کشیشی نزد وی آمده و از سرنوشت اعضای گروه که اسیر سرگردی سادیست به نام تینت شده اند، ابراز نگرانی می کند.
او از رمبو می خواهد تا گروهی مزدور را به محل پیاده کردن میسیون مذهبی برساند تا اعضای گروه را نجات دهند. اما با رسیدن به محل رمبو که از کم تجربگی مزدورها و خودخواهی رئیس شان باخبر شده، تصمیم می گیرد به آنها کمک کند.
● چرا باید دید؟
سیلوستر گاردنیتزیو استالونه متولد ١٩٤٦ نیویورک با بازی در نقش های کوچک فیلم های درجه ٢ در ابتدای دهه ١٩٧٠ وارد سینما شد.
اولین دستمزدی که برای بازی گرفت بیشتر از ٢٠٠ دلار نبود، اما ٦ سال بعد نوشتن فیلمنامه راکی و بازی در نقش اول آن باعث شد تا یک شبه ره ساله را پیموده و شهرتی جهانی نصیب اش شود. این شهرت با خود دستمزدهای کلان را نیز به همراه آورد و اینک استالونه از گران قیمت ترین بازیگران هالیوود[برای بازی در D-Tox ٢٠ میلون دلار دریافت کرد] به شمار می رود. استالونه با وجود فقر دانش آکادمیک، از هوش سرشاری برخوردار است که در کنار قابلیت های فیزیکی اش او را تبدیل به نماد دورانی از تاریخ معاصر آمریکا کرده.
بازی در ادامه های راکی و سپس در نیمه دهه ١٩٨٠ حضور در ٣ قسمت از ماجراهای رمبو او را بدل به شمایل دوران ریگانیسم کرد. او در این نقش ها به مصاف روس ها و هر چه که نشانی از تهدید آمریکا داشت، رفت و سمبل عملگرایی و عرق نظامی آمریکایی شد. استالونه در کنار آرنولد شوارتزنگر نمادی از دوره ای بود که عضله سالاران بر سینمای حاکم بودند.
اما کمتر کسی می توانست قبول کند که استالونه دو دهه بعد، باز هم به سراغ شخصیت رمبو رفته و بعد از پا کردن گرد و خاک قامتش او را به مصاف یک سرگرد خونخوار کره ای بفرستد و در پایان فیلم رستگار و رها به خانه اش در آمریکا بازگرداند. این یعنی نقطه پایان اسطوره رمبو که پذیرفته بازنشسته شود، اما فیلم به مثابه آخرین حرکت قهرمان با وجود صرف هزینه و نیروی انسانی قابل توجه، فیلم قابلی نیست.
رمبو نسخه بازیافت شده سه گانه پیشین است و مانند دو قسمت قبلی از نوشته دیوید مورل جز شخصیت اصلی اش هیچ نشانی ندارد.
تد کاچف هنگام برگرداندن کتاب مورل به فیلم با نگاهی انتقادی از تبدیل جوانان آمریکایی به ماشین های کشتار و ضایعاتی روانی وحشتناکی که به آنها تحمیل شده بود، سخن می گفت. اما سازندگان دو قسمت بعدی که از فیلمنامه استالونه بهره مند بودند، تنها به نمایش عملیات محیرالعقول وی و عضلات در هم پیچیده اش بسنده کردند.
فیلم فعلی نیز به همان راه می رود و با استفاده از همان صحنه های کلیشه ای مانند آهنگری جناب رمبو یا کابوس هایش از ویتنام سعی در رستگاری وی و صحه گذاشتن بر رفتار خشونت بار وی دارد. او با دیگر جانوران درنده جنگل های تایلند تفاوتی ندارد، رمبو به اندازه سرگرد تینت خشن است. اما هدف وی عاملین خشونت است [مثل رفتار آقای جورج بوش در مقابله بااعضای القاعده!].
چهارمین قسمت رمبو یا تور نوستالژیک جناب استالونه با بودجه هنگفت ٥٠ میلیون دلاری امیدهای زیادی خلق کرده، اما فروش یکی دو هفته اول نمایش آن[حدود ٢٠ میلیون دلار] حاکی از غلط از کار در آمدن حساب های سازندگان آن دارد.
فیلم ظاهراً همه چیز دارد، از لوکیشن های قابل توجه، ریتم تند و هیجانی که در همه جای فیلم تنیده شده، اما فاقد داستانی تازه است. و از همه بدتر دیدن رمبوی پت و پهن شده ای که خیلی هم روی فرم نیست، هر چند دیدن تحرک استالونه ٦٢ ساله که با کمک بدل کارها به این طرف و آن طرف می جهد دل پیرمردها را آب خواهد کرد!

امیر عزتی

منبع : موج نو