یک انتخاب برای تحقق رویای تغییر

رئیس جمهوری آمریکا "باراک اوباما" با معرفی خانم "سونیا سوتومایور" قاضی دورگه ی لاتین تبار برای عضویت در دیوان عالی این کشور به یکی از وعده های انتخاباتی خود عمل کرد. موقعیت طبقاتی، نژادی، جنسیتی، چالشگر و غیرمحافظه کار این قاضی معروف، از همان فردای معرفی در کانون توجه محافل خبری و سیاسی آمریکا و حتی جهان قرار گرفته است. انتخابات ۴ نوامبر که موجب امضای سند ریاست جمهوری این کشور برای اوباما گردید دلیل خوبی برای مردم آمریکا بود تا پایان واقعی تبعیض نژادی را لمس کنند در حالی که نیروهای محافظه کار هنوز مبارزه برای ابقای سنت های نژادی خود در ساختار سیاسی – اجتماعی این کشور را پایان یافته تلقی نمی کنند. جالب در اینجا است که در طی چند روز گذشته گروه های نومحافظه کار و هوادار کلیسای انجیلی که از افکار نسبتا مترقی این قاضی زن در مورد رفع تبعیض جنسیتی و جنسی ناراحت و نگران می باشند وی را به "نژادپرستی علیه سفیدپوستان" متهم کرده اند. سوتومایور جایگزین یک قاضی بازنشسته می شود که دارای افکار لیبرال بوده است و مواضع لیبرال وی تغییری در موازنه قدرت در دیوان عالی کشور ایجاد نمی کند و از جمع ۹ نفره ی دیوان عالی کشور هم چنان ترکیب دو جناح ۴ در برابر ۴ بوده و قاضی "کندی" رئیس این دیوان نیز نقش میانه خویش را برای بالانس بازی می کند. اما حداقل به عنوان یک تحول کمی و گامی رو به جلو می تواند تلقی شود چرا که با توجه به مادام العمر بودن اعضای دیوان عالی یک نیروی جوان جایگزین یک بازنشسته می شود و خون تازه یی در رگ های جناح لیبرال تر تزریق می شود و از طرف دیگر وزن زنان در این دیوان از ۱ به ۲ ارتقا می یابد. به همین دلیل با وجود وزن بالا و تعیین کننده ی دمکرات ها در سنا، مخالفان جمهوریخواه با فشار بر رئیس جمهوری تلاش می کنند که مسیر هموار در مقابل اوباما را برای تحقق اهداف خود دچار اخلال کنند. از طرف دیگر آنان از این موضوع برای چانه زنی در مورد موضوعات دیگر و به خصوص برنامه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و امنیتی رئیس جمهوری استفاده می کنند. از آنجا که برخورد تهدیدآمیز اوباما با بحث شکنجه و اقدامات فراقانونی دولت بوش در طی سال های بعد از حمله تروریستی یازدهم سپتامبر به لحاظ سیاسی آنان را در موقعیت دشواری قرار داده و می تواند پای بسیاری از مقامات دولت بوش را در آینده به دادگاه های حقوق بشری نیز بکشاند که همین موضوع لابی معاملاتی بین جمهوریخواهان و کاخ سفید را فعال تر از همیشه کرده است.
سونیا سوتومایور از آنجا به انتخاب اول اوباما تبدیل شد که می بایست به جمعیت بسیار بزرگ لاتین تبار کشور برای مشارکت در ساخت قدرت پاسخ قانع کننده یی می داد. در جریان معرفی اعضای کابینه رئیس جمهوری سعی کرد این توازن نژادی را با معرفی "بیل ریچاردسون" به عنوان وزیر بازرگانی ایجاد کند ولی بواسطه ی مسائل مربوط به فرار مالیاتی و کناره گیری از کاندیداتوری وی برای این سمت، این وعده تاکنون تحقق نیافته بود. هم چنین مواضع اوباما و موقعیت سبد آرای کسب شده وی در جریان انتخابات ریاست جمهوری نشان می دهد که رئیس جمهوری به دنبال کسی برای سمت عضویت در دیوان عالی کشور بوده است که هم افکار مدرن و مدنی تر وی را پوشش دهد و هم اینکه بتواند از زنان به عنوان یکی از بزرگترین حامیان انتخاباتی خود سپاسگذاری کند. در حزب دمکرات و بین سناتورهای عضو این حزب نباید منتظر مانع تراشی جدی برای خانم سوتومایور بود چرا که در جریان قضیه عدم انتشار عکس های شکنجه زندانیان جنگ برعلیه تروریسم و عدم اقامه دعوا نسبت به مسببان آن توسط اوباما که به نوعی امتیاز دادن به جناح راست حزب بود، آقای رئیس جمهور یک طلب وصول نشده از هم حزبی های محافظه کارتر خود دارد که هم اینک باید وصول کند. به احتمال بسیار زیاد نبرد روزهای آینده ی بین محافظه کاران و مترقی اندیشان در جامعه اجتماعی و سیاسی آمریکا در خصوص این انتخاب به اوج خواهد رسید و اوباما نیز برای تثبیت جایگاه مدنی خود می بایست با قدرت در این مبارزه تن به عقب نشینی ندهد. رئیس جمهوری به یقین می داند که هرگونه عقب نشینی در اینجا برای شخصیت کاریزماتیک – مدنی وی گران تمام خواهد شد و رویای دولت امید را برای همیشه در خود مدفون خواهد کرد. موضوع تنها یک شخص به نام سوتومایور نیست بلکه در باد این انتخاب بحث حقوق بشر، برابری جنسیتی، وداع جامعه آمریکائی با مظاهر نژادی، حقوق همجنسگرایان، مسائل مورد توجه نسل جوان امروز و به طورکلی ققنوس پسامدرنیسم از خاکستر یک دهه محافظه کاری ستیزه گرانه مطرح خواهد بود. به همان نسبت که جناح چپ حزب دمکرات با قدرت در پشت این انتخاب صف کشیده اند جناح محافظه کار و عمدتا متشکل در حزب جمهوریخواه در جبهه مقابل قرار دارند و نیروهای بینابین در بین دمکرات ها چاره یی ندارند به غیر از اینکه در رای نهائی از گزینه ی اوباما حمایت کنند. تجربه چند ماهه ی دوران ریاست جمهوری باراک اوباما به خوبی نشان داده است که گام ها و انتخاب های وی با برنامه و در جهت ایجاد هارمونی و توازن مثبت در بین گرایشات سیاسی – اجتماعی در بدنه و راس جامعه آمریکا بوده است. وی حتی با ابقای "رابرت گیتس" وزیر دفاع میانه روی جمهوریخواه در پست خود و انتخاب "جیمز جونز" ژنرال بازنشسته به عنوان رئیس شورای امنیت ملی کشور از همان ابتدا نیز این پیام موازنه طلبی سیاسی – اجتماعی را مانیفست دولت خود مفهوم بخشید. مبارزه و در نهایت انتخاب نهائی خانم سونیا سوتومایور تصویر بدون نقاب تحولات جدید سیاسی – اجتماعی جامعه ی آمریکا برای ترسیم نقشه راه آینده ی این کشور خواهد بود.

اردشیر زارعی قنواتی

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه