... و باز هم کارآمدی

در خصوص كارآمدی بسیار گفته و نوشته شده و در این ستون نیز مطالبی به عرض خوانندگان شریف رسیده است، اما اگر چند نیاز امروز ایران را بخواهیم برشماریم قطعاً یكی از آنها «كارآمدی» است. به راحتی نمی توان از كنار كارآمدی گذشت و صفت ممیزه كارآمدی را در عرصه فعال اجرایی، تقنینی و قضایی نادیده گرفت.
امروزه جوامع بشری صرف نظر از آموزه های معرفت شناسانه كه خط مشی ریز و درشت و برنامه عملی زندگی جوامع را روشن می كند، احتیاج به واقعیتی به نام «كار آمدی» دارند و اساساً در فلسفه مغرب زمین برداشتی كه از مشروعیت وجود دارد یك وجه آن در صفت ممیزه «كارآمدی» است.
مثلاً به صورت روشن در مغرب زمین وجود خصیصه های دولت های رفاهی در فرآیند ساختارگرایی و حتی كاركردگرایی امری است كه می تواند وجه مشتركی با دیگر جوامع داشته باشد.
به زبان دیگر، رفاه، امنیت و آسایش فصل مشترك خواست همه ملت ها می باشد و هیچ نظام حكومتی نمی تواند در تئوری های اداره كشور خود این سه فاكتور را نادیده بگیرد.
منابع ثروت اعم از مادی و معنوی كه می تواند در سرمایه های اجتماعی، انسانی و حتی گفتمانی خلاصه شود، بدون كاتالیزور كارآمدی نمی تواند موثر واقع شود، به همین خاطر بسیاری از كشورها كه از ساختاری غیر مردم سالار برخوردار هستند به واسطه گردش سریع منابع و بارقه های كارآمدی و پیدایش خصیصه های رفاه و امنیت، تغییرات در این جوامع انسانی از حركت كُند و تدریجی برخوردار است و تطورات اجتماعی در این گونه از جوامع میل به آرامش دارد نه تغییرات.
بنابر این كارآمدی مانند نخ یك تسبیح می باشد كه دانه های آن را كه به مثابه منابع مادی و معنوی آن می باشد به یكدیگر پیوند می دهد و آنها را هدفدار و جهت دار می كند تا بتواند به مقصود و آرمان آن ملت مدد برساند.
در انتخابات، برخی گروه های سیاسی با استفاده از احساسات تلاش دارند به معرفی چهره هایی بپردازند كه هنوز امتحان خود را به خوبی پس نداده اند و نتوانسته اند از مسیر گردنه های صعب چرب و شیرین دنیا به آرامی عبور كنند و در آن لغزشگاه ها متوقف مانده اند.
در یك حركت دینمدارانه درهر فعل و انفعالی باید رضایت الهی مد نظر قرار گیرد و فرآیند انتخابات كه حق مردم می باشد نیز باید در مسیر ایمانی تعریف شود.
صرف بسنده كردن به یك عنوان، نام و لقب و ... كه در عرصه عمل هیچ كوشش و تجربه ای نداشته و فقط می تواند كاركرد جذب رأی داشته باشد، اگر چه در گام دموكراسی و رأی بیشتر و پیروزی اهمیت دار است اما واقعیت «كارآمدی» حذف می شود و كارآمدان به كنار خواهند رفت.
تجربه ۲۷ ساله و آزمودن عرصه مدیریت های مختلف امروز این گام را می طلبد كه باید «ایمان و عمل» توأمان بتوانند در یك فرآیند عقلانی و تصمیم سازی و تصمیم گیری صحیح مسیر درست را به پیش ببرند.
پرهیز از شعارزدگی، مردمی بودن، دینمدار و ارزشی عمل كردن و استفاده از تجربیات صاحبان خرد، صفات نیكویی بر انتخاب احسن می باشند.
در این مرحله كه گروه های سیاسی به سبك و سنگین كردن كاندیداها برای تكمیل نمودن لیست های انتخاباتی مشغول هستند باید بیش از هر چیزی با رعایت معیارهای دینی به كارآمدی فكر كنند تا رضایت مردم و در نهایت، رضایت الهی را به دست آورند.
دكتر محمد رضا جمالی

منبع : روزنامه جوان