بشارات ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) در کتاب «تورات»

در كتاب تورات كه از كتب آسمانی به شمار می رود و هم اكنون در دست اهل كتاب و مورد قبول آنها است، بشارات زیادی از آمدن مهدی موعود و ظهور مصلحی جهانی در آخر الزمان آمده است كه چون مضمونهای آن بشارات در قرآن كریم و احادیث قطعی و متواتر اسلامی به صورت گسترده ای وارد شده و نشان می دهد كه مسأله «مهدویّت» اختصاص به اسلام ندارد، قسمتی از آن بشارات را در اینجا می آوریم، و برخی از نكات آنها را توضیح می دهیم تا موضوع تشكیل حكومت واحد جهانی، و تبدیل همه ادیان و مذاهب مختلف به یك دین و آیین مستقیم، برهمگان روشن شود.
گفتنی است كه چون در كتاب «عهد عتیق» (یعنی: تورات و ملحقات آن) همچون كتاب انجیل، از بازگشت و رجعت حضرت عیسی (علیه السلام)سخن به میان آمده است و این مطلب، رابطه مستقیم با ظهور حضرت مهدی(علیه السلام)دارد، در ضمن بشارات ظهور حضرت مهدی(علیه السلام)، فرازهایی از «تورات» را آورده ایم تا دانسته شود كه قوم یهود نیز بر اساس آنچه در كتابهای مذهبی خودشان آمده است همچون مسلمانان به «رجعت» و بازگشت حضرت مسیح(علیه السلام)معتقدند. و در این باره تردید ندارند كه بالاخره روزی فرا می رسد كه حضرت عیسای روح الله(علیه السلام)به زمین باز می گردد و برخی از آنها را تنبیه و از برخی دیگر انتقام می گیرد، هر چند كه بسیاری از آنان بر اثر آیات و معجزاتی كه از حضرت مهدی(علیه السلام)و عیسای مسیح(علیه السلام)می بینند ایمان آورده و تسلیم می شوند و در برابر حق خاضع و خاشع می گردند.
اینك به قسمتی از بشاراتی كه در «تورات» و ملحقات آن آمده است، توجّه فرمایید:
الف) بشارت ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) در «زبور داوود»
در زبور حضرت داود(علیه السلام) كه تحت عنوان «مزامیر» در لابلای كتب «عهد عتیق» آمده، نویدهایی در باره ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) به بیانهای گوناگون داده شده است و می توان گفت: در هر بخشی از «زبور» اشاره ای به ظهور مبارك آن حضرت، و نویدی از پیروزی صالحان بر شریران و تشكیل حكومت واحد جهانی و تبدیل ادیان و مذاهب مختلف به یك دین محكم و آیین جاوید و مستقیم، موجود است.
و جالب توجّه این كه، مطالبی كه قرآن كریم در باره ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) از «زبور» نقل كرده است عیناً در زبور فعلی موجود و از دست برد تحریف و تفسیر مصون مانده است.
قرآن كریم چنین می فرماید:
(وَلَقَدْ كَتَبْنا فِی الزَّبورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الاَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصّالِحوُنَ)
«ما علاوه بر ذكر (تورات) در «زبور» نوشتیم كه ]در آینده[ بندگان صالح من وارث زمین خواهند شد».
مقصود از «ذكر» در این آیه شریفه، تورات موسی(علیه السلام) است كه زبور داود(علیه السلام)پیرو شریعت تورات بوده است.
ان آیه مباركه از آینده درخشانی بشارت می دهد كه شرّ و فساد به كلّی از عالم انسانی رخت بر بسته، و اشرار و ستمكاران نابود گشته اند، و وراثت زمین به افراد پاك و شایسته منتقل گردیده است. زیرا كلمه «وراثت و میراث» در لغت، در مواردی استعمال می شود كه شخص و یا گروهی منقرض شوند و مال و مقام و همه هستی آنها به گروهی دیگر به وراثت منتقل شود.
به هر حال، طبق روایات متواتره اسلامی ـ از طریق شیعه و سنّی ـ این آیه شریفه مربوط به ظهور مبارك حضرت مهدی(علیه السلام) می باشد، و قرآن كریم این مطلب را از زبور حضرت داود (علیه السلام) نقل می كند، و عین همین عبارت در زبور موجود است. و اینك متن زبور:
«(۹) زیرا كه شریران منقطع می شوند. امّا متوكّلان به خداوند، وارث زمین خواهند شد. (۱۰) و حال اندكست كه شریر نیست می شود كه هر چند مكانش را جستجو نمایی ناپیدا خواهد بود (۱۱) امّا متواضعان وارث زمین شده از كثرت سلامتی متلذّذ خواهند شد (۱۲) شریر بخلاف صادق افكار مذمومه می نماید، و دندانهای خویش را بر او می فشارد (۱۳) خداوند به او متبسّم است چون كه می بیند كه روز او می آید (۱۴) شریران شمشیر را كشیدند و كمان را چلّه كردند تا آن كه مظلوم و مسكین را بیندازند، و كمانهای ایشان شكسته خواهد شد (۱۶) كمی صدّیق از فراوانی شریران بسیار بهتر است. (۱۷) چون كه بازوهای شریران شكسته می شود و خداوند صدّیقان را تكیه گاه ا ست (۱۸).
خداوند روزهای صالحان را می داند و میراث ایشان ابدی خواهد بود (۱۹) در زمان «بلا» خجل نخواهندشد، و در ایّام قحطی سیر خواهند بود (۲۰) لكن شریران هلاك خواهند شد، و دشمنان خداوند، مثل پیه برّه ها فانی بلكه مثل دود تلف خواهند شد; (۲۲) زیرا متبرّكان خداوند، وارث زمین خواهند شد، امّا ملعونان وی منقطع خواهند شد (۲۹) صدّیقان وارث زمین شده، ابداً در آن ساكن خواهند شد (۳۴) به خداوند پناه برده، راهش را نگاهدار كه تو را به وراثت زمین بلند خواهند كرد و در وقت منقطع شدن شریران این را خواهی دید (۳۸) امّا عاصیان، عاقبت مستأصل، و عاقبت شریران منقطع خواهند شد».
در فصل دیگر می فرماید:
«. . . قومها را به انصاف داوری خواهد كرد. آسمان شادی كند و زمین مسرور گردد. دریا و پری آن غرش نمایند. صحرا و هر چه در آن است به وجد آید. آنگاه تمام درختان جنگل ترنّم خواهند نمود به حضور خداوند. زیرا كه می آید، زیرا كه برای داوری جهان می آید. ربع مسكون را به انصاف داوری خواهد كرد. و قومها را به امانت خود».
و از جمله در مزمور ۷۲ در مورد پیامبر بزرگوار اسلام و فرزند دادگسترش حضرت مهدی(علیه السلام)، چنین می فرماید:
«(۱) ای خدا ! شرع و احكام خود را به «ملك»، و عدالت خود را به «ملك زاده» عطا فرما (۲) تا این كه قوم تو را به عدالت و فقرای تو را به انصاف حكم نماید (۳) به قوم كوهها سلامت و كویرها عدالت برساند (۴) فقیران قوم را حكم نماید، و پسران مسكینان را نجات دهد، و ظالم را بشكند (۵) تا باقی ماندن ماه و آفتاب دور به دور از تو بترسند (۶) بر گیاه بریده شده مثل باران و مانند امطار ـ كه زمین را سیراب می گرداند ـ خواهد بارید (۷).
و در روزهایش صدّیقان شكوفه خواهد نمود، و زیادتی سلامتی تا باقی ماندن ماه خواهد بود (۸) از دریا تا به دریا و از نهر تا به اقصی زمین سلطنت خواهد نمود (۹) صحرا نشینان در حضورش خم خواهند شد و دشمنانش خاك را خواهند بوسید (۱۰).
ملوك طرشیش و جزیره ها، هدیه ها خواهند آورد، و پادشاهان شبا و سبا پیشكشها تقریب خواهند نمود (۱۱) بلكه تمامی ملوك با او كرنش خواهند نمود، و تمامی اُمم او را بندگی خواهند كرد (۱۲) زیرا فقیر را وقتی كه فریاد می كند و مسكین كه نصرت كننده ندارد، خلاصی خواهد داد (۱۳) و به ذلیل و محتاج ترحّم خواهد فرمود و جانهای مسكینان را نجات خواهد داد (۱۴) جان ایشان را از ظلم و ستم نجات خواهد داد، و هم در نظرش خون ایشان قیمتی خواهد بود (۱۵) و زنده مانده از شبا به او بخشیده خواهد شد (۱۶) در زمین به سر كوهها مشت غلّه كاشته می شود كه محصول آن مثل اسنان متحرّك شده، اهل شهرها مثل گیاه زمین شكوفه خواهند نمود (۱۷).
اسم او ابداً بماند، اسمش مثل آفتاب باقی بماند، در او مردمان بركت خواهند یافت، و تمامی قبایل او را خجسته خواهند گفت (۱۹) بلكه اسم ذوالجلال او ابداً مبارك باد، و تمامی زمین از جلالش پر شود (۲۰) دعای داود پسر یسیّ تمام شد».
ب) بشارت ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) در كتاب «اشعیای نبی»
در كتاب «اشعیای نبی» كه یكی از پیامبران پیرو تورات است، بشارت فراوانی در مورد ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) آمده است كه جهت استدلال به كتاب مزبور، نخست فرازی از آن بشارت ها را نقل نموده، و برخی از نكات آن را توضیح می دهیم تا معلوم شود كه مسلمانان در باره عقیده به ظهور یك مصلح جهانی تنها نیستند، بلكه همه اهل كتاب در این عقیده با مسلمانان اشتراك نظر دارند.
در فرازی از بشارت كتاب اشعیا چنین آمده است:
«و نهالی از تنه «یسیّ» بیرون آمده، شاخه ای از ریشه هایش خواهد شكفت و روح خداوند بر او قرار خواهد گرفت. یعنی روح حكمت و فهم و روح مشورت و قوّت و روح معرفت و ترس خداوند و خوشی او در ترس خداوند خواهد بود و موافق رؤیت چشم خود، داوری نخواهد نمود و بر وفق سمع گوشهای خویش، تنبیه نخواهد نمود; بلكه مسكینان را به عدالت داوری خواهد كرد و به جهت مظلومان زمین به راستی حكم خواهد نمود . . . كمربند كمرش عدالت خواهد بود و كمربند میانش امانت.و گرگ با بره سكونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر پرواری با هم و طفل كوچك آنها را خواهد راند و گاو با خرس خواهد چرید و بچه های آنها با هم خواهند خوابید و شیر مثل گاو كاه خواهد خورد، و طفل شیر خواره بر سوراخ مار بازی خواهد كرد، و طفل از شیر باز داشته شده، دست خود را بر خانه افعی خواهد گذاشت، و در تمامی كوه مقدس من، ضرر و فسادی نخواهند كرد; زیرا كه جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی كه دریا را می پوشاند».
منظور از «نهالی كه از تنه یسیّ خواهد رویید» ممكن است یكی از چهار نفر از شخصیّت های بزرگ روحانی و رهبران عالی قدر بشر، حضرت داود، حضرت سلیمان، حضرت عیسی و حضرت حجّت بن الحسن العسكری(علیهم السلام)باشند; ولی دقّت و بررسی كامل آیات فوق نشان می دهد كه منظور از این نهال، هیچ یك از آن پیامبران نیست; بلكه همه آن بشارتها ویژه قائم آل محمّد(علیهم السلام)است; زیرا حضرت داوود و سلیمان(علیهما السلام)فرزندان پسری یسیّ، و حضرت عیسی بن مریم(علیه السلام)نواده دختری وی، و قائم آل محمّد(علیه السلام)نیز از جانب مادرش جناب نرجس خاتون ـ كه دختر یشوعا، پسر قیصر، پادشاه روم و از نسل حضرت داود، و مادرش از اولاد حواریون حضرت عیسی(علیه السلام) بوده، و نسب شریفش به شمعون صفا، وصیّ حضرت عیسی(علیه السلام)می رسد ـ نواده دختری «یسیّ» می باشد.
در فرازی از این بشارت چنین آمده است: «موافق رؤیت چشم خود داوری نخواهد كرد و بر وفق سمع گوشهای خود تنبیه نخواهد نمود» و این جمله، اشاره به حاكمیت مطلق و حكومت عادلانه آن حضرت دارد كه وی بر اساس حق و واقع، حكم می كند و نیازی به شاهد و بیّنه ندارد و از كسی گواهی نمی طلبد چنان كه در روایات اسلامی آمده است كه: «یحكم بحكم داود ومحمّد(صلی الله علیه وآله وسلم)» یعنی به حكم حضرت داود و دستور پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) حكم می كند و با علم و دانش خدادادی خویش داوری می نماید.
و در فراز دیگری از آن بشارت آمده است كه، در زمان حكومت حقه و دوران حكومت عدالت پیشه او «گرگ با بره سكونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید ... و گوساله و شیر پرواری با هم، و ... ضرر و فسادی نخواهند كرد»، این جمله نشان می دهد كه در زمان ظهور مبارك آن موعود آسمانی، عدل و داد آن چنان گسترش می یابد كه جانوران و درندگان با هم سازش می كنند و در كنار یكدیگر قرار می گیرند و خوی بهیمیّت و درندگی را از دست می دهند، و زیان و ضرر به هیچ یك از موجودات نمی رسانند چنان كه در اخبار و احادیث آمده است:
«وَ تَصْطَلِحُ فِی مُلْكِهِ السّباع، وَ اصْطَلَحَتِ السِّباع، و تأمَنُ الْبَهائم».
در حكومت او درندگان خوی توحش رها كرده و با یكدیگر سازش می كنند و حیوانات اهلی احساس امنیت می نمایند.
و در آخرین فراز از بشارت مزبور آمده است: «جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی كه دریا را می پوشاند»، این مطلب نشانگر این واقعیّت است كه در عهد با سعادت آن موعود آسمانی چنان تحوّل عظیم علمی و فرهنگی به وجود می آید كه همه مردمان به خدای یگانه ایمان می آورند. درهای رشته های گوناگون علوم و دانش به روی انسانها گشوده می شود، سطح معلومات بشری بالا می رود، راهی را كه بشریّت در طول تاریخ در هزاران سال پیش به دنبال آن بوده در زمان كوتاه می پیماید، عقلها كامل و اندیشه ها شكوفا می گردد، و كوته بینی ها و تنگ نظری ها از بین می رود، و انسانها به كمال و بلوغ عقلی و اخلاقی و انسانی می رسند و به تمام ناكامیها، شكستها، ستمها، نادانیها و بدبختی ها پایان می دهند، و زندگی شرافتمندانه تازه ای را آغاز می نمایند.
در بشارت دیگری نیز در كتاب «اشعیاء» در مورد ظهور قائم آل محمّد(علیه السلام)چنین آمده است:
«و در ایّام آخر واقع خواهد شد . . . جمیع اُمّتها به سوی آن روان خواهند شد . . . او اُمّتها را داوری خواهد نمود، و قومهای بسیاری را تنبیه خواهد كرد . . . اُمّتی بر اُمّتی شمشیر نخواهد كشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت».
آنچه از این بشارت فهمیده می شود این است كه پس از قیام شكوهمند مهدی موعود(علیه السلام) جمیع اُمّتها به سوی او روی خواهند آورد. و او همه مردم جهان را از هر رنگ و نژادی كه باشند و هر دین و مذهبی كه داشته باشند در زیر یك پرچم كه دین اسلام و توحید باشد گرد خواهد آورد، و گروه بسیاری را تنبیه خواهد نمود، و در پرتو اجرای عدالتش، و در میان مردم به قضاوت داودی داوری خواهد نمود، و بر اساس حق و واقع قضایا را حل و فصل خواهد كرد، كه سراسر گیتی را فرا خواهد گرفت دیگر اُمّتی بر اُمّتی شمشیر نخواهد كشید، و بار دیگر جنگ و خونریزی و ناامنی بر جهان حكمفرما نخواهد بود، و همه مردمان در صلح، صفا، صمیمیّت و آسایش و آرامش در كنار هم زندگی خواهند نمود.
در فرازی از بشارت های كتاب اشعیا آمده كه در زمان آن حضرت، عدالت اجتماعی برقرار خواهد گردید و امنیّت عمومی به وجود خواهد آمد به گونه ای كه مردم در صلح و صفا و صمیمیّت زندگی كنند و بهایم با هم سازش نمایند و در كنار هم با آسودگی بیاسایند:
«آنگاه انصاف در بیابان ساكن خواهد شد، و عدالت در بوستان مقیم خواهد گردید. و عمل عدالت، سلامتی و نتیجه عدالت، آرامی و اطمینان خاطر خواهد بود تا ابد الآباد. و قوم من در مسكن سلامتی و در مساكن مطمئن و در منزلهای آرامی ساكن خواهند شد».
در فراز دیگری از بشارت های كتاب اشعیای نبی آمده كه در آن زمان، بساط ظلم و ستم برچیده خواهد شد، و عدالت گسترش خواهد یافت، و فقر اقتصادی از میان خواهد رفت و نیازمندیهای مادی و معنوی مردم تأمین خواهد گردید، و همگان به اخلاق حمیده اسلامی آراسته خواهند شد، و پرده های ظلمت و تاریكی به كنار خواهد رفت، و مردمان در ناز و نعمت زندگی خواهند كرد:
«برگزیدگان من، از عمل دستهای خود تمتّع خواهند برد، زحمت بیجا نخواهند كشید، اولاد به جهت اضطراب نخواهند زایید; زیرا كه اولاد بركت یافتگان خداوند هستند و ذریّت ایشان با ایشان اند. و قبل از آن كه بخوانند من جواب خواهم داد، و پیش از آن كه سخن گویند من خواهم شنید. گرگ و برّه با هم خواهند چرید، و شیر مثل گاو كاه خواهد خورد، و خوراك مار خاك خواهد بود، خداوند می گوید كه در تمامی كوه مقدّس من، ضرر نخواهند رسانید و فساد نخواهند كرد».
ج) بشارت ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) در كتاب بوئیل نبی
در كتاب بوئیل نبی كه از پیامبران پیرو تورات است، بشارت ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) و نزول حضرت عیسی(علیه السلام) و محاكمه اسرائیل در آن روز سرنوشت ساز، چنین آمده است:
«آن گاه جمیع امّت ها را جمع كرده به وادی «یهوشافاظ»فرود خواهم آورد و در آن جا با ایشان درباره قوم خود و میراث خویش، اسرائیل ]را[ محاكمه خواهم نمود، زیرا كه ایشان را در میان امّت ها پراكنده ساخته و زمین مرا تقسیم نموده اند و بر قوم من قرعه انداخته و پسری در عوض فاحشه داده و دختری به شراب فروخته اند تا بنوشند».
و در جای دیگر از همین كتاب چنین آمده است:
«ای همه اُمّتها ! بشتابید و بیایید و از هر طرف جمع شوید ای خداوند شجاعان ! خود را به آنجا فرود آور. اُمّتها بر انگیخته شوند. به «وادی یهوشافاظ» بر آیند; زیرا كه من در آنجا خواهم نشست تا بر همه اُمّتهایی كه به اطراف آن هستند داوری نمایم».
و در همین زمینه در كتاب «عاموس نبی» آمده است كه می گوید:
«بنابر این، ای اسرائیل ! به این طور با تو عمل خواهم نمود، و چون كه به این طور با تو عمل خواهم نمود پس ای اسرائیل ! خویشتن را مهیّا ساز تا با خدای خود ملاقات نمایی».
این فرازها ـ همچنان كه ملاحظه می شود ـ از نزول حضرت عیسی(علیه السلام) و داوری آن حضرت در «یوم الله ظهور» خبر می دهند.
و در همین رابطه، در كتاب «هوشیع نبی» در مورد بازگشت حضرت عیسی (علیه السلام)خطاب به قوم یهود آمده است:
«و من برای افرایم مثل شیر و برای خاندان یهودا مانند شیر ژیان خواهم بود. من خودم خواهم درید و رفته خواهم ربود و رهاننده نخواهد بود.
من روانه شده به مكان خود خواهم برگشت تا ایشان به عصیان خود اعتراف نموده روی مرا بطلبند، در تنگی خود صبح زود مرا خواهند طلبید».
د) بشارت ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) در كتاب «زكریای نبی»
در كتاب زكریای نبی ـ كه یكی از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل و از انبیای پیرو تورات است، بشارت ظهور آن یگانه منجی عالم چنین آمده است:
«اینك روز خداوند می آید و غنیمت تو در میانت تقسیم خواهد شد. و جمیع اُمّتها را به ضدّ اورشلیم برای جنگ جمع خواهم كرد، و شهر را خواهند گرفت و خانه ها را تاراج خواهند نمود، و زنان را بی عصمت خواهند كرد، و نصف اهل شهر به اسیری خواهند رفت، و بقیّه قوم از شهر منقطع خواهند شد.
و خداوند بیرون آمده با آن قومها مقاتله خواهد نمود چنان كه در روز جنگ مقاتله نمود، و در آخر آن روز پایهای او بر كوه زیتون كه از طرف مشرق به مقابل اورشلیم است خواهد ایستاد . . . و آن یك روز معروف خداوند خواهد بود . . . و یَهْوه (خدا) بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود. و در آن روز یَهْوهٔ واحد خواهد بود و اسم او واحد».
در اینجا لازم است این نكته را توضیح دهیم كه در كتب عهدین (یعنی تورات و انجیل) كلمه «خداوند» بیشتر در مورد حضرت عیسی(علیه السلام) به كار می رود، كه در اینجا نیز چنین شده است. و جالب این كه در این فراز بشارت كه از تورات نقل كردیم، محل فرود آمدن حضرت عیسی و یوم الله بودن آن روز و جهانی شدن اسلام و سقوط رژیم اشغالگر قدس دقیقاً با روایات اسلامی مطابقت دارد.
البته باید توجّه داشت كه طبق آیات كریمه قرآن مجید، مضمون این پیشگوییها یكبار در دوران گذشته در زمان بخت النصر انجام گرفته و یكبار دیگر طبق وعده های صریح قرآن كریم و نویدهای ظهور مبارك حضرت مهدی(علیه السلام) در «یوم الله ظهور»، انجام خواهد گرفت، و نخستین قبله مسلمانان برای همیشه از اشغال یهودیان رهایی خواهد یافت و در تمامی جهان خدای یكتا را پرستش خواهد نمود، و در تمامی نقاط زمین ندای دلنواز وحدت به گوش خواهد رسید.
به هر حال، آنچه در این فراز در مورد سرنوشت یهودیان مغرور آمده است دقیقاً با روایات اسلامی منطبق است; زیرا از احادیث چنین استفاده می شود كه ملّت یهود به علّت طغیان و سركشی و فسادی كه در زمین ایجاد می كنند سرانجام تار و مار خواهند شد به گونه ای كه حتّی یك نفر یهودی هم در فلسطین باقی نخواهد ماند.

منبع :وبلاگ مهدویت

منبع : مجمع جهانی شیعه شناس