تفکر انتظار

تفكر انتظار، حداقل به این معناست كه جهان و تاریخ از سنگ ساخته نشدند و قابل تغییرند. كمترین پیام مهدویت و انتظار این است كه می شود اوضاع را در گستره جهانی تغییر داد. آسان نیست ولی با این اعتقاد، از این پس یكی از شرح وظایف ما تن ندادن به اوضاع حاكم بر جهان و تاریخ خواهد بود. انتظار یعنی تسلیم نشوید و به زانو در نیایید. انتظار یعنی ادامه مقاومت و مبارزه در ابعاد جهانی و معطوف به همه بشریت. این احساس مسوولیت و امید مسئله بسیار خطرناكی برای قدرت های حاكم بر سرنوشت بشر و محافظان نظم كنونی جهان است.
وقتی پیشكسوتان دربار فرعون به او خبر دادند شب گذشته پسری در سرزمین تو به دنیا آمد كه حكومت تو را فرو خواهد پاشید -یعنی موسی- و امپراتوری تو را با تمام شكوه ظاهری اش و بنیاد تو را كه شعار انا ربكم الاعلی برای آن سر می دهی، به زیر خواهد كشید، فرعون دستور تفحص تمام خانه ها را در سراسر شهر و روستای تحت سلطه اش صادر كرد كه همه مادران فرزند آورده را بازجویی كنند. چون حتی نام او خطرناك بود. مثل همین اتفاق در نیمه شعبانی كه ولی عصر به دنیا آمد توسط دستگاه بنی عباس اتفاق افتاد. خانه ها را جست وجو می كردند تا نوزادی كه به دنیا آمده تا جهان تازه ای را بنیاد كند بیابند. این اضطراب و نگرانی حكومت ها به بنی عباس محدود و متوقف نشد و از همان روز تا كنون در همه جهان حاكمیت ها و صاحبان قدرت و ثروت از نام او وحشت و بلكه نفرت دارند. او همه زورمندان تاریخ را بدخواب كرده است. من چند ماه پیش در جایی خواندم كه حتی امریكایی ها در عراق پیگیر این قضیه هستند. بعضی از افسران و سربازان امریكایی كه جزئیاتی مبهم از مسئله مهدویت به گوششان خورده بود و شنیده بودند كه مهدی (عج) در عراق به دنیا آمده است ولی تاریخ تولدش را اشتباه كرده بودند و فكر كردند در همین دوران اخیر متولد شده است. آنها شنیده بودند كه مردی در عراق به دنیا آمده و بنیاد قدرت های جهانی را برخواهد افكند. مدتی شروع به تحقیق و تفحص كردند كه این مهدی كجاست و باید او را پیدا كرد و در بازجویی ها سراغ مهدی را می گرفتند. با قطع نظر از بركات خود ظهور این وحشت از آن طرف و این انتظار از این طرف فی نفسه هدیه بزرگی به همه بشریت و مستضعفین جهان است. البته مشكلات و مصیبت ها هستند ولی مشكلات بد نیستند. برای اینكه ذهن ما را بیدار می كنند، به تفسیر حكمای بزرگ از رنج و از زخم نباید ترسید. قرآن صریح می فرماید: «انا خلقنا الانسن فی كبد» ما انسان را در رنج آفریدیم. شما همزاد با رنج هستید از رنج فرار نكنید كه نترسید زیرا شما را رشد می دهد و انقلاب یعنی استقبال از رنج برای سعادت بشریت. یعنی باید به تغییر در ابعاد جهانی اندیشید و بشر كم كم در حال پیدا كردن قدرت درك این خلأ است. تدریجا ظرفیت بشر برای این امر مهم آماده می شود. تا به روزی برسیم كه ولی خدا بیاید و او كسی است كه در ازاء هر كلمه كه می گوید یك عمل خواهد داشت. تعادل و توازن بین كلمات زیبا و عمل زیبا برقرار خواهد شد. آن روز هیچ كس نمی تواند بگوید به من چه مربوط است و هیچ كس به هیچ بشر رنجدیده ای نمی تواند بگوید مشكلات تو مشكل خود توست و به من ربطی ندارد. مهدویت نجات بشریت است و معنی آن این است كه دیگر مشكل هیچ كس مشكل خود او نیست، بلكه مشكل هر كس مشكل همه است. آن روز این ظهور به همه و سرنوشت همه بدون استثناء مربوط خواهد بود از آفریقا و امریكای لاتین تا خاور دور، آن روز حتی كسانی كه عمدا جرمی نكردند و فقط در مسیر توفان قرار گرفتند حق شان را بدون كم و كسر خواهند گرفت ولی تا آن روز و تا پیش از ظهور عدالت مطلق و رهبر معصوم ما مجبوریم كه با عدالت نسبی برای عدالت نسبی بجنگیم. و با سعی و خطا جلو برویم وظیفه ما همین است كه تا پیش از او تمام تلاشمان را به كار ببندیم. شكست های ما شكست نخواهد بود بلكه هر شكست و هر پیروزی ما گامی به سوی او خواهد بود. سعی مان را باید اعمال كنیم كه دنیای واقعی كه در پایین است با آن ارزش های مطلقی كه در بالاست هر چه نزدیك تر شود. این تلاشها بی ثمر نخواهد بود چنانكه تا به حال بی ثمر نبوده و نتایج آن را در طول تاریخ دیده ایم. این افكار مخاطبان خودش را دیر یا زود در جهان خواهد یافت همان طور كه آب راه گودال را پیدا می كند و آن را مملو از زندگی می نماید البته زمان عنصر مهمی است.
زمان هر عمل جزئی از ذات عمل است. بعضی مفسرین بزرگ سوره «والعصر» را كه به زمان سوگند می خورد و می فرماید: «سوگند به زمان كه بشریت در خسارت است جز آنانكه ایمان و عمل صالح دارند و یكدیگر را به حقیقت و صبر و مقاومت توصیه می كنند»، چنین تفسیر می كنند كه واژه عصر به مسئله ظهور و انتظار اشاره دارد و به قدرتی كه در ذات زمان و دوران نهفته است. باید وقت آن برسد زیرا هر عملی را در هر دوره ای نمی شود به نتیجه رساند باید درك بشر توسعه پیدا كند و منتظر و آماده باشد. زیرا حرف حق را هم اگر در غیر موقع آن بزنید پس می زنند ولی حرف حق، حق است حتی اگر شنیده نشود یا دیر شنیده شود ولی عاقبت شنیده خواهد شد.
امروز فرهنگ انتظار و مهدویت یك فرهنگ فرقه ای نیست كه مخصوص ما ایرانی ها و شیعیان باشد، بلكه به یك فرهنگ جهانی تبدیل شده است این صحبت ها روزگاری شنیده نمی شد اما امروز راحت تر شنیده می شود و مفهوم است.

منبع : روزنامه جوان