طعم آجر برای مردم کره شمالی

اگر آجر خوردنی بود، مردم کره شمالی می توانستند آجرهای آن برج خنک کننده مرکز هسته یی یانگ بیون را به جای نان و برنج بخورند.خبرهای مربوط به نمایش تخریب یک برج ۲۰متری بر فراز یک مرکز هسته یی کره شمالی در حالی همه اخبار را تحت الشعاع قرار داده است که هیچ خبرگزاری از شرایط معیشتی مردم فقیر و درمانده کره شمالی خبری مخابره نمی کند. در شرایطی تخریب این برج از همه شبکه های تلویزیونی سراسر جهان پخش شد که در واقع هیچ قطعه فیلم یا عکسی از روستاهای کره شمالی و بازارهایی که مردم در آنها در پی مواد غذایی ارزان قیمت هستند، وجود ندارد.برای آنکه به ناکارایی نظام تک حزبی کره شمالی به مدیریت کیم جونگ ایل آگاه شویم فقط لازم است به افزایش قیمت برنج در کره شمالی توجه کنید که یکی از اصلی ترین اقلام غذایی مردم این کشور است. قیمت برنج طی یک سال گذشته از کیلویی ۸۶۰ ون (معادل ۶ دلار) به ۳۱۰۰ ون (حدود ۲۰ دلار) رسیده است. آن هم در شرایطی که مردم در کره شمالی مانند دیگر مردمان کره زمین در کنار برنج خود به ندرت از گوشت، لبنیات یا سبزیجات برخوردارند.
کره شمالی از حدود ۱۰ سال پیش با سیل یا خشکسالی های ادواری مواجه بوده است. طی سال جاری خشکسالی در این کشور جدی تر شده و آثار آن حتی در کشورهای همسایه یعنی کره جنوبی و چین نیز آشکار شده است. با این حال در کره شمالی سبز نشدن برنج از روی زمین به مفهوم از گرسنگی مردن مردمی است که اقشاری از آنان هنوز از ته دل عاشق کیم جونگ ایل هستند و معتقدند آتیه و غذا نداشتن ربطی به این ندارد که کره شمالی مهد تمدن و بهشت سوسیالیسم است و کیم جونگ ایل نیز خارق العاده ترین بشری است که تاکنون پا به جهان سیاست گذاشته، بخش کوچکی از مشکل کره شمالی از آنجا ناشی می شود که میزان اراضی غیرکوهستانی و غیرساحلی این کشور که قابلیت کشت و کار دارند برای تامین غذای ۲۳ میلیون جمعیت این کشور ناکافی است. با این حال روسای سوسیالیست کره شمالی که بیش از یک قرن است این کشور را اداره می کنند باید به دو نکته اساسی توجه کافی مبذول می داشتند که نداشتند؛ اول اینکه با احداث سد و شبکه های آبیاری از بروز خشکسالی های ادواری یا سیل جلوگیری می کردند و دوم، باید حداقل فراست کافی می داشتند که مردم کره شمالی بی یا با تاسیسات و سلاح های هسته یی از گرسنگی نمی میرند، اما با برنج کیلویی ۳۱۰۰ ون از گرسنگی می میرند و فرصت نمی یابند این نکته را درک کنند که صرف میلیاردها دلار از درآمدهای نه چندان زیاد این کشور برای تامین و سپس اندکی بعد ویران و سپس پیاده کردن تجهیزات هسته یی به چه درد آنان می خورد.
پروازی اجمالی بر آنچه که طی ده سال گذشته در کره شمالی رخ داده هر بیننده و ناظر بی طرفی را به این نقطه می رساند که کره شمالی واقعاً «مخوف ترین» نقطه کره زمین بوده و هست. طی ده سال گذشته به دلایل سیاسی، امنیتی، نظامی و اقتصادی این کشور یک تهدید جدی برای منطقه شرق آسیا و همسایگانش بوده است.به لحاظ سیاسی این کشور قطعاً ناامن ترین کشور منطقه محسوب می شوند زیرا گردانندگان این کشور ادامه دهندگان و از حاملان برداشت استالینیستی از سوسیالیسم هستند که کل تجربه بشری در مورد اداره امور اجتماع را بیهوده و عبث می دانند و خود را با فاصله بسیار زیادی از دیگران، سرآمد تاریخ می پندارند. نظام سیاسی این کشور هیچ گاه شاهد حضور هیچ حزب یا سازمانی مستقل از دولت نبوده است.
هرگونه اندیشه یی در این کشور خارج از چارچوبی که رضایت «کیم جونگ ایل عزیز» از آن تحصیل شود تهدید امنیت ملی محسوب شده و مستحق سرکوب. هیچ الیت سیاسی در این کشور وجود ندارد تا در صورتی که کیم جونگ ایل یک روز صبح از خواب بیدار نشد و به مرگ طبیعی درگذشت، جانشین وی شود و نظام سیاسی از صدر تا ذیل فرو نپاشد. وجود یک سیستم سیاسی بسیار بسته، اختناق بسیار شدید و فقدان هرگونه شفافیت سیاسی در این کشور باعث شده تا همسایگان پیونگ یانگ همواره انتظار وقوع فاجعه یی سیاسی را در کره شمالی داشته باشند، فاجعه یی که بی درنگ ابعاد اجتماعی آن به کشورهای همسایه سرایت خواهد کرد.
به لحاظ امنیتی کره شمالی و گردانندگان آن همه جهان را دشمن خویش می پندارند و اساس اداره این کشور بر مبنای مبارزه با امپریالیسم طرح ریزی شده است. البته امپریالیسمی که گندم های اهدایی اش طی ده سال گذشته از بروز فاجعه در شبه جزیره کره جلوگیری کرده است.تلقی کره شمالی از امنیت و نیز تلقی آنان از تهدیدهای امپریالیسم اداره کنندگان این کشور را بدین سو سوق داد تا بخش اعظم درآمد ملی ناچیز این کشور را صرف احداث و توسعه تاسیسات و تجهیزات تولید سلاح هسته یی کنند که با تهدید کردن امپریالیسم، امنیت را در این کشور تثبیت کند.به لحاظ نظامی این کشور بنا بر محاسبات متفاوت توانایی تحصیل ۴۰ تا ۵۰ کیلوگرم پلوتونیوم غنی شده برای تولید حداقل ۱۰ بمب اتمی را دارا بوده است. آزمایش اتمی زیرزمینی این کشور در سال ۲۰۰۶ حاکی از آن بود که این کشور به دانش هسته یی تولید و آزمایش وسایل انفجاری بسیار مدرن دست یافته است. حضور این تعداد سلاح هسته یی در کشوری که از هیچ استحکامی در شالوده سیاسی برخوردار نیست و برخی حتی در سلامت روانی کیم جونگ ایل تردید دارند یک تهدید بین المللی محسوب می شود.به لحاظ اقتصادی کره شمالی طی ۱۰ سال گذشته و پس از تجربه مرگ حدود یک میلیون نفر در اثر قحطی در تلاش بوده تا از معیارهای نظام سوسیالیستی فاصله گرفته و به تدریج تجربه نظام های اقتصادی سرمایه داری را نیز بیازماید.
از آنجا که درآمد ارزی این کشور بسیار محدود است و تولید ملی نیز به شدت کاهش یافته گذر آهسته از نظام سوسیالیستی به سرمایه داری کنترل شده و تحت نظارت دولت، بیشتر موجب اغتشاش اقتصادی شده است. امروزه در کره شمالی فقط دو طبقه اقتصادی وجود دارد؛ شهروندانی که به دلیل ارتباط های سیاسی با حزب حاکم از امتیازهایی برخوردارند و سهم قابل توجهی از کمک های خارجی را دریافت می کنند و نیز دیگر شهروندانی که از حق شهروندی به این میزان بهره مند شده اند که تحت مراقبت قرار داشته باشند تا برای زندگی بهتر به چین یا کره جنوبی فرار نکنند.طی یکی دو سال گذشته نظام سهمیه بندی کوپنی در این کشور تا حدود زیادی دچار مشکل شده است. نقص نظام توزیع دولتی بدین مفهوم است که روستاها و مناطق دورافتاده این کشور دسترسی کمتری به مواد غذایی و سوخت داشته اند و مجبور بوده اند نیازهای خود را هرچه بیشتر از بازار سیاه تامین کنند. بازار سیاهی که طی چند سال گذشته بسیار فعال شده و دولت در راستای پی ریزی بنیان های نظام سرمایه داری نسبت به کنترل آن حساسیت چندانی ندارد.
تاکنون ده ها هزار نفر از مردم این کشور برای فرار از قحطی یا برای ملحق شدن به اقوامشان به کره جنوبی و چین فرار کرده اند. با بحرانی تر شدن شرایط اقتصادی تلاش برای فرار از این کشور افزایش یافته است.از میان کسانی که سال گذشته قصد فرار از این کشور را داشته اند ۱۳ زن و دو مرد اعدام شده اند. کسانی که اعدام می شوند متهم هستند که به منظور خیانت به سوسیالیسم قصد عبور غیرقانونی از مرز را داشته اند. دستگیرشدگان اعدام می شوند و اقوامشان در شهرهای دور و نزدیک در معرض تعقیب و آزار قرار می گیرند.برج خنک کننده مرکز هسته یی یانگ بیون در شرایطی ویران شده که هفته گذشته کره شمالی حدود ۲ هزار صفحه سند مرتبط با فعالیت هسته یی خود را از طریق چین به امریکایی ها داده است. امریکایی ها قرار است این اسناد و مدارک را ظرف ۴۵ روز مطالعه کنند تا تعهد واقعی پیونگ یانگ به دست کشیدن از فعالیت های هسته یی اثبات شود. طی این مدت، کارشناسان امریکایی باید به همه مراکز مشکوک دسترسی داشته باشند، مدارک و اسناد اضافه درصورت لزوم در اختیار آنان قرار گیرد، و با کارشناسان و دانشمندان این کشور مصاحبه خواهند کرد. پس از این مدت احتمالاً ممکن است کره شمالی از لیست سیاه خارج شود تحریم های بین المللی این کشور پایان یابد.پیونگ یانگ در صورت اصلاح بنیان های فکری خود امکان این را خواهد داشت تا سرمایه های ملی خود را به جای تاسیسات و سلاح های هسته یی، صرف رشد و توسعه زیرساختارهای اجتماعی- اقتصادی کند. پیونگ یانگ هنوز این امکان را دارد تا سرمایه های ملی خود را صرف تامین نیازهای مردم این کشور کند تا رفع دغدغه های ذهن بیمار کیم جونگ ایل. با این حال، تا انجام خلع سلاح این کشور و تا زمانی که همه تجهیزات هسته یی پیدا و پنهان این کشور تحت نظارت از این آژانس پیاده نشده اند به دلایل فوق این کشور یک معضل بین المللی محسوب می شود.

فرزانه روستایی

منبع : روزنامه اعتماد