ایراد خطابه از کدام جایگاه؟

دیرزمانی از روزی كه هاشمی رفسنجانی نتوانست پیش بینی مجله امریكایی تایم را تحقق ببخشد، نگذشته است. این مجله با ورود هاشمی به كارزار انتخابات با چاپ عكس تمام صفحه وی بر روی جلد، با این تیتر به استقبال آمده بود:
The Return Of Rafsanjani
این البته به گزاف است اگر گروهی میل عزلت نشینی هاشمی را داشته باشند چه آنكه اگرچه این قضا بر عده ای دیگر رفته و آنان با وجود سوابق، اكنون چرخی میان گود سیاست نمی زنند اما حساب رئیس مجلس و جمهور سابق به سبب قرابت دنباله دار وی با مناصب، از این مقوله جداست و نباید به جرم اینكه مردم در سوم تیر ماه ۸۴، جز او را برگزیدند، وی را محروم دانست.
در طول این دو سال هاشمی نیز هیچ گاه كنج عزلت نگزیده و دومین تجربه شكست انتخاباتی، این سیاستمدار كهنه كار را به حاشیه نراند تا آنجا كه شاید مواضع و دیدارهای روزانه وی با اقشار و اصناف، جزء خبرسازترین ها باشد. هم از سوی دیگر، كرسی ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و تریبون نماز جمعه تهران، او را وادار به بقاء در صحنه نموده اند و به هر ترتیب ۲ سال گذشته، به هیچ روی خالی از "هاشمی" نبوده است.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت طی این ۲ سال به سیاق سالهای صدارت از هر دری سخن گفته است. از سیاست و اقتصاد گرفته تا سیاست خارجی و استراتژی دفاعی جمهوری اسلامی و مسئله هسته ای و اوضاع بحرانی و ویژه كشور و...
درپی تحلیل تحولات هر یك از این حوزه ها، سزاوار اخلاقی نیست كه تنها "من قال" را دیده و به سوی او هجوم برده شود كه مثلا جوالدوز به اصل ۴۴، چرا با سوزنی به دولت سازندگی و اصلاحات كه به اسم خصوصی سازی حجم دولت را دهها برابر كردند، همراه نیست یا چرا روزی كه برای ۲۰ سانتریفیوژ در سطح پایلوت، اعوان و انصارتان مقابل طرف اروپایی (به نمایندگی از امریكا) سر خم كرده بودند، یاد شرایط ویژه نیفتادید یا... كه اینهمه غفلت از "ما قال"ایست كه باید به سبب صدور آن از فردی كه تاریخ شفاهی بسیاری از وقایع انقلاب را در سینه دارد، به دیده بررسی نگریسته شود.
بنابراین روی سخن این نوشتار گلایه از "نكرده ها" و ژست "طلبكاری" قاصران نیست چه آنكه نبش قبر این متوفی، با "غنیمت شمردن" دمی كه در آنیم، همخوانی دل انگیزی ندارد. جان كلام اینجاست كه ۲ سال زمان زیادی برای فراموشی نیست. فراموشی یك "اقبال" و یك "عدم اقبال". اقبال به فردی كه در اثر این مقبولیت، مطابق قانون اساسی و قوانین عادی، مصاحب عنوان "رئیس جمهور"می شود و كارویژه های مشخصی را می پذیرد. تعیین و اعلام خط مشی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با تأمین نظر رهبری نیز یقیناً یكی از این كارویژه هاست.
سخنان رئیس مجمع تشخیص مصلحت در نماز جمعه این هفته تهران كه پر حرارت، موقعیت امریكاییها را به فرورفتن در باتلاق عراق، تشبیه می كرد و از سوی دیگر، از مذاكره بدون پیش شرط پیرامون مسئله هسته ای و مسائل منطقه در هر سطحی سخن می گفت، لختی، نگارنده را با توهم "خوابنما" شدن مواجه كرد كه آیا بر این نسق خطابه خواندن، در شأن امام جمعه موقت است یا رهبر و رئیس جمهوری اسلامی ایران و یا آنکه اخیرا قرار شده است سیاستهای نظام را ریاست مجمع تشخیص مصلحت،شخصا و علیحده تشخیص داده و اعلام کند؟
بر مواضع اعلام شده از سوی رهبر انقلاب در باب مذاكره با آمریكا، در آخرین مورد كه به دیدار طلاب و فضلای مشهد مقدس باز می گردد، هنوز ناسخ و منسوخی وارد نشده است و سزاوار نیست از جایگاهی نامربوط به سیستم دیپلماسی كشور، "تكلیف" مذاكره در هر "سطح" و درباره مسئله ای جز "عراق"، "تعیین" شود.
مقام معظم رهبری در آن دیدار پرشور كه پیش از آغاز دور اول گفتگوهای ایران- امریكا پیرامون امنیت عراق بود، جامع و مانع حدود و ثغور این گفتگوها را بیان فرمودند: «ملاحظه کنید این روزها که بحث مذاکره با آمریکا مطرح شده این افراد چه خوشحالی‌ای می‌کنند و در روزنامه‌هایشان چه می‌نویسند؛ دوستان خارج‌نشین آن‌ها نیز همین طور... مذاکره با این دولت با منطق قوی مردود است و آنچه که مسئولین ما درباره مذاکره گفتند این است که آمریکا به وظایف خود به عنوان اشغالگر عمل نمی‌کند و راه استقرار امنیت در عراق را نه تنها سد کرده است بلکه علیه دولت منتخب عراق نیز توطئه می‌کند تا آنرا سرنگون کند. ما نسبت به مسائل عراق بی تفاوت نیستیم و مسئولین ما می‌خواهند با مسئولین آمریکایی بنشینند و این مسئولیت را به آنها یادآوری کنند... مسائل عراق ربطی به آمریکا ندارد، ربطی به ما نیز ندارد ما فقط درباره امنیت عراق مذاکره می‌کنیم... سیاست جمهوری اسلامی در عدم مذاکره با آمریکا تا وقتی که شرایط این دولت استکبارگر، شرایط کنونی است همچنان به قوت خود باقی است.»
بنابراین نه آنچنان كه جناب هاشمی گفته اند، مذاكره ای با امریكا درخصوص مسئله ای غیر از "امنیت عراق" انجام خواهد شد و نه چنانچه روزی تصمیم به این مذاكره گرفته شود، جمهوری اسلامی بدون پیش شرط پای میز مذاكره خواهد رفت. پیش شرطی در قالب دست كشیدن دولت ایالات متحده از خوی استكباری.
این در حالیست كه اظهارات رئیس مجمع تشخیص مصلحت، تنها بازتاب داخلی نداشته بلكه رسانه های منطقه و دنیا نیز این سخنان را منعكس كرده و بخش مذكور را برجسته كردند.
به هر حال، همان قدر كه جایز نیست، هاشمی به دلیل شکست انتخاباتی از ارائه نقد یا پیشنهاد پیرامون تصمیمات و اجرائیات جاری کشور بازداشته شود و عملكرد گذشته وی دلیلی قانع كننده برای بی توجهی به اظهاراتش، پنداشته شود، اعلام راهبردی سوای موضع رسمی جمهوری اسلامی به ویژه در حوزه سیاست خارجی نیز جایز نیست. این آن چیزی است که قانون آن را تعیین کرده و ملت ۲ سال است که آن را خواسته اند.

یاسر انصاری

منبع : رجا نیوز