بازگشت سیبری به ده هزار سال پیش

حیواناتی كه در این نواحی می زیستند شامل گاومیش، اسب، گوزن، گاو پرپشم سردسیری، یاك (نوعی غزال پوزه دراز) و حتی كرگدن ها و ماموت های پرپشم بودند.
امید می رود كه با انجام این پروژه و انتقال بعضی از گونه های جانوران كه نسل آنها منقرض نشده، چراگاه های جدید ایجاد شود و وضعیت جغرافیایی منطقه احیا شود. سرگئی زیموف مدیر موسسه علمی نوردیست در شهر چرسكی روسیه می گوید: «هدف انجام یك رشته آزمایش های علمی است كه روشن سازد چرا ده هزار سال قبل چنین تغییر بزرگی در اكوسیستم به وجود آمد.»
• آزمایش تئوری ها
دكتر زیموف معتقد است كه پوشش گیاهی یك منطقه را جانوران ساكن آن منطقه تعیین می كنند و نه برعكس.او امیدوار است كه با انتقال تعداد زیادی از حیوانات علفخوار در منطقه، آنها خزه هایی كه در حال حاضر خاك را مرطوب نگه می دارند را مصرف كنند. آنگاه زمین خشك برای ایجاد علفزار كه حیوانات آن را ترجیح می دهند مناسب خواهد بود.
دكتر زیموف در نظر دارد تئوری خود را ابتدا در منطقه كوچكی آزمایش كند و دولت جمهوری یاكوت مساحتی در حدود ۱۶۰ كیلومتر مربع از زمین های پست «كو ییما» را در اختیار او قرار داده است.
حیوانات علفخوار كه قرار است به منطقه منتقل شوند شامل گوزن، گوزن الك، اسب های یاكوتی و همچنین جانوران كوچك تر مثل خرگوش، موش خرما و سنجاب زمینی است.
هنگامی كه سرانجام تعداد جانوران منطقه افزایش پیدا كرد مساحت پارك بزرگتر خواهد شد و از كانادا گاومیش آورده خواهد شد و سپس حیوانات شكارچی مانند ببر سیبری به پارك اضافه خواهند شد.
• شكارچیان
اما پروفسور آدرین لیستر، متخصص پستانداران پلئیستوسن در دانشگاه لندن می گوید كه مطمئن نیست این ایده عملی باشد. او می گوید ایده بازسازی یك ناحیه بسیار بزرگ بر اساس یك تئوری، كمی عجیب است. یكی از اهداف این كار تلاش برای اثبات این نكته است كه چرا نسل بعضی از درندگان بزرگ از جمله ماموت ها و كرگدن های پرپشم منقرض شد.
پروفسور لیستر می گوید: «یكی از نظریات غالب این است كه در پایان آخرین دوره یخبندان آب و هوا تغییر كرد و مرطوب تر و گرم تر شد و این تغییرات باعث شد كه علفزار خشك به تندرای مرطوب تبدیل شود.» او می افزاید: «یك نظریه دیگر هم هست كه می گوید درواقع ورود بشر مدرن به این منطقه بود كه با شكار بیش از حد جانوران باعث شد كه تعدادشان بسیار كم شود و در نتیجه زمین های آن به تندرای باتلاقی تبدیل شد.» یكی دیگر از فواید احیای علفزار در پارك پلئیستوسن این است كه ممكن است از رها شدن مقدار زیادی كربن - كه در حال حاضر در زمین های یخ بسته تندرا مسدود شده - به داخل جو كه می تواند پیامدهای جدی در زمینه گرم شدن كره زمین داشته باشد، جلوگیری می شود.
دكتر زیموف در مقاله ای در تازه ترین شماره ماهنامه «علوم» چاپ آمریكا نوشت كه مقدار كربنی كه می تواند در صورت رهایی به گازهای گلخانه ای تبدیل شود از میزان كربن موجود در همه جنگل های بارانی كره زمین بیشتر است.
او معتقد است كه ایجاد علفزار و ریشه علف ها به خشك شدن خاك و ثبات آن كمك خواهد كرد. به عقیده او قابلیت انعكاس نور خورشید به آسمان توسط این اكوسیستم ها بالا است بنابراین از میزان گرما می كاهد. با حضور علفخواران مقدار زیادی از برف های زمستانی از میان خواهد رفت و زمین در معرض هوای سرد قرار خواهد گرفت كه از آب شدن یخ جلوگیری خواهد كرد. بسیاری می پرسند احتمال شبیه سازی ماموت ها چقدر است؟ دكتر لیستر می گوید كه دیدن ماموت های زنده پدیده ای شگفت انگیز خواهد بود اما اینكه تنها یكی یا دو تا از این حیوانات را برای لذت خودمان شبیه سازی كنیم فكر نمی كنم كار درستی باشد.

منبع : باشگاه اندیشه