دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا

سر آلفردو گارسیا را برایم بیاورید - Bring Me The Head Of Alfredo Garcia


سر آلفردو گارسیا را برایم بیاورید - Bring Me The Head Of Alfredo Garcia
سال تولید : ۱۹۷۴
کشور تولیدکننده : آمریکا و مکزیک
محصول : مارتین بام
کارگردان : سام پکین‌پا
فیلمنامه‌نویس : گوردون داوسن و پکین‌پا، برمبنای داستانی نوشته فرانک کووالسکی و پکین‌پا
فیلمبردار : الکس فیلیپس
آهنگساز(موسیقی متن) : جری فیلدینگ
هنرپیشگان : وارن اوتس، ایزلا وگا، گیگ یانگ، رابرت وبر، امیلیو فرنادز، خانین مالدونادو و کریس کریستوفرسن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۲ دقیقه.


«ال جفه» (فرناندز)، ثروتمند مکزیکی پس از کشف این که دخترش، «ترزا» (مالدونادو) از ژیگولوئی به‌نام «آلفردوگارسیا» بچه‌دار است، یک میلیون دلار برای سر «گارسیا» جایزه می‌گذارد. «کوئیل» (یانگ) و «ساپنسلی» (وبر)، دو جایزه‌بگیر آمریکائی به «بنی» (اوتس)، پیانیست ورشکسته، ده‌هزار دلار برای تعیین محل «گارسیا» پیشهاد می‌کنند. «گارسیا» آخرین‌بار با «الیتا» (وگا)، محبوبه «بنی» دیده شده است، و «بنی» که برای ازدواج با «الیتا» به پول احتیاج دارد، پیشنهاد را می‌پذیرد و آن دو در پی «گارسیا» - که گفته می‌شود در تصادفی کشته شده - روان می‌شوند. «بنی» قبر «گارسیا» را می‌کند و سرش را جدا می‌کند ولی این شروع درگیری‌هائی هم با جایزه‌بگیران دیگر و هم با هم‌ولایتی‌های «گارسیا»ست. «الیتا» جان می‌بازد و «بنی» چند تن از حریفان را می‌کشد. سرانجام در مقر «ال جفه» او پولش را می‌گیرد ولی سر بریده را تحویل نمی‌دهد. در عوض محافظان «ال جفه» و - به درخواست «ترزا» - خود «ال جفه» را به گلوله می‌بندد...
* به سیاق پکین‌پا متأخر خشونت آرام‌آرام جای خود را به عاطفه‌های غریب و پیچیده می‌دهد. به رابطه کمابیش مضحکی که میان یک جایزه‌بگیر «بازنده» و یک سر بریده برقرار می‌شود و به جاذبه قهرمانی کو گوئی مقدر است هر چیزی را در اطراف خود به نیستی بکشاند. پکین‌پا ماجرائی از حرص و رقابت را به‌صورت سیر و سلوکی عرفانی به سوی وارستگی در می‌آورد. عناصر و نمادهای هراس‌انگیز گوتیک و عاطفه‌های رُمانتیک اینجا بیش از آثار قبلی او برجسته و آشکار است. پکین‌پا استادانه نشان می‌دهد که چطور می‌توان از خوار و خفیف‌ترین آدم‌ها، شخصیتی ساخت که همدلی تماشاگر را جلب کند و کم‌کم به مرزهائی حماسی هم نزدیک شود. با این همه سر آلفردو گارسیا... در زمان خود با اقبال شایسته‌ای از سوی منتقدان روبه‌رو نشد، در حالی که گذشت ایام آن را از قوام یافته‌ترین و برآشوبنده‌ترین ساخته‌های پکین‌پا معرفی می‌کند. موسیقی متن فیلدینگ به یادماندنی است.