شیوه های ساخت و ساز مینیاتور

مینیاتور ، با توجه به شیوه های ساخت ، اسامی گوناگونی دارد :
۱) مینیاتور آبرنگ روحی
رنگهای روحی بر خلاف رنگهای جسمی ، قابلیت پوشش بوم را ندارد . در نتیجه باید در زمینه های روشن مورد استفاده قرار گیرند . در مینیاتورهای رنگ روحی ، معمولاً رنگها به قدری با آب مخلوط می شوند كه كاملاً رقیق و كمرنگ باشند . رنگهای جسمی را نیز در صورت لزوم بدینگونه رقیق می كنند تا زمینهٔ اولیهٔ تابلو به خوبی دیده شود.
۲) مینیاتور سیاه قلم رنگی
اگر در پاره ای از قسمتهای مینیاتور رنگ به كار رفته باشد آن را سیاه قلم رنگی می نامند . در این شیوه ، رنگ طلایی حتماً به كار می رود و زمینهٔ تابلو به حال خود باقی می ماند . مینیاتور های سیاه قلم رنگی ، بیشتر در دوره های صفویه و در آثار مینیاتور رضا عباسی متداول بود . امروزه نیز هنرمندان این شیوه را به كار می بندند .
۳) مینیاتور سیاه قلم
ر این شیوه مینیاتور‌ ، به طوری كه از نام آن پیداست ، فقط با قلم سیاه روی زمینه های روشن كار می كنند . برای تهیهٔ مینیاتور سیاه قلم ، از مركبهای مرغوب خطاطی استفاده می شود ، و هر قدر مركب نرمتر و كشش آن بیشتر باشد ، قدرت قلم ، امكان نازك كاری برای هنرمند بیشتر است . سیاه قلم را با رنگهای دیگری مانند قهوه ای تیره و حتی آبی تیره و به طور كلی رنگهای روحی سیر نیز تهیه كرده اند ، اما طرز كار كردن همچنان مانند مركب است .
۴) مینیاتور سفید قلم
(سفید قلم) مینیاتوری است كه با رنگ سفیدروی كاغذ یا صفحهٔ تیره نقاشی می شود . این شیوه با سایر رنگهای روشن نیز بر زمینهٔ تیره زیاد دیده می شود ، و در هر حال از یك رنگ تجاوز نمی كند . بعضی از هنرمندان به ابتكار خود مختصری طلا و رنگهای دیگر نیز در تابلو سفیدقلم به كار برده اند ، اما این امر عمومیت ندارد .

منبع : پایگاه تجاری و اطلاع‌رسانی صنایع دستی