ژرمن ها پس از یک قرن/آلمان در منظومه فوتبال(۱)

دوباره باید آغاز می كردند، دوباره باید به راه می افتادند و دوباره می ساختند و سر را بالا می گرفتند. خشت؛ خشت آغاز كردند و در روی پله های اول سازندگی بودند كه جام جهانی فرا رسید. رخدادی كه جهان را متوجه یك گردهمایی صلح آمیز كرده بود. فوتبال، زبان شیوای بین المللی كه صلح را بیشتر از جنگ دوست داشت. به آلمان ها هم اجازه داده شد تا در بازی های جام جهانی حضور یابند. این خبر چون یك بمب شادی برانگیز در سرتاسر آلمان پخش شد و ژرمن ها با فوتبال به جمع یك گردهمایی جهانی پیوستند. آنها در بازی های مقدماتی جام جهانی ۱۹۵۴ با تساوی با نروژ به دنیای تازه ای پا گذاشتند. سرداران پیر ژرمن بهترین میدان را برای بروز پیام صلح خود پیدا كرده بودند. پیروزی مقابل نروژ و زارلند آلمان را به دور نهایی فرستاد. از بد حادثه آنها با مجارستان قدرت اول فوتبال جهان و ستارگانش هم گروه شدند.
پرونده آلمان ها را كه باز می كنید می بینید كه از سال ۱۹۰۸ بازی های ملی خود را آغاز كرده بودند. در جام جهانی ۱۹۵۴ آلمان غربی با نتیجه (۸-۳) از مجارستان شكست خورد، اما پیروزی (۲-۷) در مقابل تركیه آنها را به دور یك چهارم نهایی فرستاد. آلمان ها در حیرت همگان یوگسلاوی بزرگ را شكست دادند و در نیمه نهایی به اتریش برخوردند و با شش گل آنها را نیز بردند و دوباره با مجارستان به فینال رسیدند. غرور بیش از حد مجارهاكه در باد پیروزی (۳-۸) مقدماتی خوابیده بودند، آنها را در شب بازی به تفریح و شب زنده داری برد . تورك دروازه بان بزرگ آلمان ها و پوسیبال به اتفاق چهار مدافع كولمایر، ایكل، لیبریش و مایی غوغا كردند. ران هافبك مقتدر آلمان ها دو گل زد و مورلوك نیز گل سوم را. فریتز والتر كاپیتان بزرگ آلمان ها در میانه میدان همه را مبهوت كرد، او چون رهبران بزرگ جنگ تیم را فرماندهی كرد. اووه والتر و شفر نیز او را یاری رساندند و سرانجام در میان ناباوری همگان یاران پوشكاش، لوارنت، ژیبور، هیداكوتی شكست را پذیرفتند و جام روی دست های كاپیتان فریتز والتر به گردش درآمد و آلمان جان گرفت و آلمان شد. فتح جام جهانی ۱۹۷۴در مونیخ نیز تثبیت یك حكومت تازه صلح جو در جهان بود و به دنبال آن فتح جام ۱۹۹۰به طور مشترك با نیمه دیگر شرقی خود و تا به امروز كه آلمان یك بار دیگر میزبان جام جهانی سال ۲۰۰۶ است.
۵ آوریل ۱۹۰۸یك روز یكشنبه و روز تولد هربرت فون كارایان رهبر اركستر معروف اتریشی بود كه در سالزبورگ دیده به جهان گشود. ولی ۵ آوریل روز جشن فوتبال آلمان هم می تواند باشد.
اولین بار بود كه یك تیم ملی از آلمان در بازل به مصاف سوئیس رفت. حداقل ۴۰۰۰ تماشاگر در ورزشگاه حضورداشتند و اولین گل، گل برتری آلمان ها بود كه توسط فریتس بكر فرانكفورتی به ثمر رسید. اما در آخر یك شكست ۵ بر ۳ رقم خورد كه ابداً برای آغاز كار نتیجه بدی نبود.
اولین پیروزی در ششمین بازی حاصل شد، تقریباً یك سال بعد در ۴ آوریل ۱۹۰۹ در كارلسروهه، دیداری كه در آن آلمان با گل اویگن كیپ كه از اشتوتگارت و تیم منتخب جنوب آلمان بود به پیروزی رسید. شگفت آور است كه در همان روز یك تیم نیز از منتخب شمال و مركز آلمان و شهر برلین در بوداپست به میدان رفت وبا تیم ملی مجارستان به نتیجه تساوی ۳ بر ۳ رسید. اما با این وجود یك دیدار ملی به معنای واقعی و رسمی آن، پنجمین دیدار بود.
بدیهی است كه در آن زمان، جهانی شدن آلمان در اول راه بود. اولین حریف غیراروپایی اروگوئه بود. روز ۳ ژوئن ۱۹۲۸ در مسابقات فوتبال المپیك در آمستردام كه به شكست ۴ بر ۱ انجامید. یك شكست دیگر نیز روز ۲۸ دسامبر ۱۹۵۸ در قاهره رقم خورد و تیم مصر ۲ بر ۱ بر آلمان غلبه كرد. مصر اولین حریف آفریقایی آلمان بود. اولین دیدار با تیمی از آمریكای شمالی و مركزی نیز به تاریخ ۲۲ دسامبر سال ۱۹۶۸ برمی گردد كه در ورزشگاه آزتك در مقابل مكزیك نتیجه تساوی بدون گل حاصل شد. جام جهانی ۱۹۷۴ اولین برخورد با تیمی از اقیانوسیه پیش آمد: استرالیا در روز ۱۸ ژوئن در هامبورگ ۳ بر صفر مغلوب آلمان شد و آسیا ؟ از آنجایی كه در سال ۱۹۷۴ تیم اسرائیل از سوی فدراسیون فوتبال آسیا (AFC) اجازه شركت در مسابقات را پیدا نكرد، تیم آلمان برای اولین بار در سال ۱۹۹۰ در روز ۱۵ ژوئن به مصاف تیم امارات متحده عربی رفت، كه تحت رهبری فرانتس بكن بائر در شهر میلان ۵ بر ۱ این تیم را شكست داد.
بازی های ممتاز
تا مدتها از پیروزی های بزرگ خبری نبود. اولین آن مربوط می شود به روز اول جولای ۱۹۱۲ در مسابقات فوتبال المپیك استكهلم و پیروزی ۱۶ بر صفر برابر روسیه. همین طور پیروزی پر گل ۱۳ بر صفر در مقابل فنلاند در روز اول سپتامبر ۱۹۴۰در لایپزیگ و ۲۱ می ۱۹۶۹ در اسن در مقابل قبرس از سری مسابقات مقدماتی جام جهانی و پیروزی ۱۲ بر صفر بر این تیم.
و اما بزرگترین شكست؟ روز ۱۶مارس۱۹۰۹ در آكسفورد و شكست ۹ بر صفر مقابل انگلستان كه با تیم آماتور خود به میدان آمده بود. آن زمان هنوز مسابقات تیم سرزمین مادری فوتبال؛مقیاس ارزیابی همه چیز بود.
بهترین سال بازی های ملی از لحاظ آماری سال ۱۹۳۷ بود كه در یازده دیدار، ده پیروزی و یك تساوی بدست آمد و سال ۱۹۱۳ نیز بدترین سال بود: هر چهار دیدار تیم ملی منجر به شكست شد: ۳ بر صفر مقابل انگلیس، ۳ بر صفر مقابل سوئیس، ۲ بر ۱ برابر دانمارك و ۶ بر ۲ برابر بلژیك.
بیشترین تعداد بازی ملی در سال مربوط به سال ۲۰۰۲ می شود كه در آن تیم ملی فوتبال آلمان ۱۸ بار به میدان رفت و حاصلش ۱۱ پیروزی و ۳ نتیجه مساوی بود. در سال ۱۹۱۴و در حین جنگ تنها یك دیدار انجام گرفت. یك تساوی ۴ بر ۴ مقابل هلند. در سال ۱۹۵۰ نیز تنها یك مسابقه برگزار شد، اولین بازی پس از جنگ و پیروزی ۱ بر صفر برابر سوئیس. از سال ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۹ و از ۱۹۴۳تا ۱۹۴۹ به دلیل جنگ هیچ دیدار ملی انجام نگرفت.
و اما موفقیت آمیزترین سری بازی های ملی تحت یك نام دیده می شود: یوپ دروال.
دوازده پیروزی متوالی از ۲ می ۱۹۷۹ (پیروزی ۲ بر صفر در كاردیف برابر ولز) تا ۱۷ ژوئن ۱۹۸۰ (پیروزی ۳ بر ۲ در ناپل مقابل هلند). تیمی بی همتا و بی رقیب. همچنین دروال در مسابقات انتخابی جام جهانی ۱۹۸۲ در تمامی هشت دیدار تیمش مقابل اتریش، بلغارستان، فنلاند و آلبانی به پیروزی رسید. همین طور طولانی ترین زمان بدون شكست مربوط به زمان راین لندر و بازیكنانش می شود:
از ۱۱ اكتبر ۱۹۷۸(۴بر ۳ در پراگ مقابل چكسلواكی) تا روز ۳ دسامبر ۱۹۸۰(۳ بر ۱ در صوفیه مقابل بلغارستان)، تیم ملی آلمان در ۲۳ مسابقه روی شكست را ندید.
اما طولانی ترین دوره شكست های آلمان مربوط به همان سالهای اولیه تشكیل این تیم می باشد. بین سوم جولای ۱۹۱۲ و بیست و سوم نوامبر ۱۹۱۳هفت شكست پی در پی حاصل آمد. پس از آن نیز تیم آلمان تا ۲۶ سپتامبر ۱۹۲۰كه در وین ۳ بر ۲ بر اتریش پیروز شد، سه بازی دیگر را بدون برد پشت سر گذاشت كه تا امروز طولانی ترین زمان بدون پیروزی برای آنها بوده است.
ركوردداران جوانترین بازیكن
هنوز هم جوانترین ملی پوش تاریخ فوتبال آلمان ویلن با مگر تنر از اس. فا دوسلدورف ۰۴است كه در اولین بازی از چهار بازی ملی اش در سال ۱۹۰۸ در برابر سوئیس تنها ۱۷ سال و چهار ماه سن داشت و ماریوس هیلر از اف.ث فورتس هایم (با سه بازی ملی) در روز ۳ آوریل ۱۹۱۰ در دیدار مقابل سوئیس در بازی كه به پیروزی ۳ بر ۲ انجامید، ۱۷ سال و هشت ماه سن داشت.
سومین نفر نیز اووه زیلر از هامبورگ است كه با سن ۱۷ سال و یازده ماه در مقابل فرانسه در ۱۶ اكتبر سال ۱۹۵۴ در هانوفر اولین بازی از ۷۲بازی ملی خود را تجربه كرد.