در ترکیه با فوتبال شوخی نکن!

«روبرتو کارلوس داسیلوا روکا» متولد دهم آوریل سال ۱۹۷۳ در «سائوپائولو» در حقیقت همان «روبرتو کارلوس» فوتبالیست معروف برزیلی است که مدتی است در تیم «فنرباغچه» ترکیه توپ می‌زند. او معمولا در جناحین زمین بازی می‌کند و تاکنون در سه جام جهانی، بازیکن اصلی تیم ملی کشورش بوده است.
او قبل از ورود به تیم «فنرباغچه» در باشگاه اسپانیایی «رئال مادرید» بازی می‌کرد. او در زمره پنج فوتبالیستی است که در بیش از صد بازی لیگ قهرمانی اروپا حضور داشته است. در سال ۱۹۹۷ و در انتخاب بهترین بازیکن دنیا از سوی فیفا نام روبرتو کارلوس درست پس از رونالدو به عنوان نفر دوم به چشم می‌خورد و پله او را یکی از ۱۲۵ بازیکن برتر دنیا می‌داند.
● آغاز فوتبال
«روبرتو کارلوس» فوتبال را با باشگاه «پالمیراس» آغاز کرد و خیلی سریع و در سن ۲۲ سالگی وارد باشگاه اینتر میلان شد. او در سال ۱۹۹۶ به باشگاه قدرتمند «رئال مادرید» پیوست. کارلوس یازده فصل متمادی برای باشگاه رئال مادرید توپ زد و در کل در ۵۱۲ مسابقه حاضر شد که ۳۷۰ بازی آن مسابقات لیگ بود. او در این مسابقات در همان پست دفاع خود ۴۶ گل را روانه تور دروازه حریفان کرد. کارلوس در آگوست سال ۲۰۰۵ رسما شهروند اسپانیا شد و در عین حال شهروند برزیل نیز محسوب می‌گشت این اتفاق برای رئال مادرید اهمیت به سزایی داشت، زیرا بدین ترتیب کارلوس دیگر بازیکن خارجی به حساب نمی‌آمد و آنها که اجازه داشتند تنها ۳ بازیکن غیراروپایی در باشگاه خود داشته باشند یک جای خالی برای گزینه‌ای مناسب پیدا می‌کردند و این طور بود که رئال مادرید توانست «روبینیو» را وارد تیم خود کند. در طول فصل بازیهای ۲۰۰۶-۲۰۰۵ اخبار و شایعات بسیاری مبنی بر این‌که کارلوس باشگاه رئال را ترک خواهد کرد در نشریات به چشم می‌خورد. این خبرها حاکی از آن بود که دو باشگاه مهم که خواستار این فوتبالیست بودند «چلسی» و «فنرباغچه» نام داشتند ولی آن فصل گذشت و کارلوس همچنان در رئال ماند برای سیصدوسی‌امین بار در مادرید بازی کرد و بدین ترتیب رکورد قبلی را که با ۳۲۹ بار از آن «آلفردو دی استفانو» بود را تصاحب کرد. اما روز نهم مارس ۲۰۰۷ او اعلام کرد که تصمیم دارد دیگر قرارداد خود را با رئال تمدید نکند و مدتی بعد حرف خود را عملی کرد.
● فنرباغچه یک باشگاه بزرگ
در ژوئن سال ۲۰۰۷ روبرتو کارلوس قرارداد دو ساله خود را به همراه یک سال حضور اختیاری با باشگاه فنرباغچه که قهرمان لیگ ترکیه است به امضا رساند. این قرارداد داخل استادیوم و در برابر چشم هزاران تن از هواداران این تیم به امضا رسید. این اتفاق برای خود کارلوس هم عجیب و غیرمنتظره بود زیرا همیشه فکر می‌کرد در باشگاه رئال با فوتبال خداحافظی خواهد کرد ولی سرانجام پس از یازده سال بازی برای رئال از این باشگاه جدا شد تا به باشگاه دیگری بپیوندد. او می‌گوید: «هرگز انتظار نداشتم به باشگاه دیگری بروم، نمی‌خواستم رئال را ترک کنم ولی شرایط در فوتبال تغییر می‌کند. برای من هم شرایطی به وجود آمد که به اینجا بیایم و به آنچه می‌خواهم برسم. رییس باشگاه فنرباغچه باعث شد دوباره احساس کنم مهم هستم. فکر می‌کنم شانس آن را دارم که با آنها آینده خوبی برای خودم بسازم. دوست نداشتم رئال را با ناراحتی ترک کنم، من آن باشگاه را با خوشحالی و با گردن افراشته ترک کردم.» او رفتن خود از رئال را به رفتن دیوید بکام تشبیه کرده و می‌گوید: «همان طور که بکام رفت تا به گالکسی بپیوندد من هم رفتم. آنها آدم‌های بزرگی را از دست دادند. من با خوشنامی به رئال مادرید رفتم و دوست دارم همیشه همین طور باشم.» روبرتو کارلوس در اولین بازی رسمی خود در «فنرباغچه» با سر برای این تیم گل زد. این گل حاصل سومین ضربه سر (هد) او در طول کار حرفه‌ای‌اش بود. او برای هواداران آن تیم، محبوب‌ترین بازیکن محسوب می‌شود و یک عضو ضروری و کلیدی برای فنرباغچه است.
● گل‌های به یادماندنی
اگر وارد وب سایت بهترین گل‌های فوتبال شوید و تمام گل‌های تاریخ فوتبال را یک به یک مرور کنید، مطمئنا در میان این گل‌های منتخب دو گل از سری گل‌های روبرتو کارلوس را شاهکار عالم فوتبال خواهید دانست. اولی یک ضربه آزاد از فاصله ۳۵ متری بود که با چرخشی مبهوت‌کننده از سد مدافعان گذشت و وارد دروازه انگلیس شد و عنوان «ضربه آزاد قرن» را به خود اختصاص داد. دومین گل معروف کارلوس یک ضربه کرنر بود که آنچنان به زیبایی زده شد و آنقدر حیرت‌انگیز وارد تور شد که وقتی کسی برای نخستین بار آن را می‌بیند چند ثانیه طول می‌کشد که متوجه گل شدن آن ‌شود. با این وجود کارلوس فوتبالیستی است که توانایی‌های دفاعی خود را به همه ثابت کرده و در جناح چپ زمین بیش از هر قسمت دیگری موفق است. قدرت و توانایی روبرتو در پای چپ او نهفته است و همین پا او را بهترین یا یکی از بهترین‌های عرصه فوتبال ساخته است. این بازیکن جذبه‌ای خدادادی دارد که باعث شده در قلب همه هواداران خود جا باز کند. هواداران او توقع دارند او در تک تک بازی‌هایش عالی ظاهر شود و البته او هم در اغلب مواقع شگفت‌انگیز است. کارلوس در سال‌های گذشته به راستی یک سوپراستار بوده است.
● زندگی خصوصی
روبرتو کارلوس وابستگی شدیدی به خانواده‌اش دارد. او همیشه با پدرش «اسکار» و مادرش «ورالوچیا» و البته سه خواهرش «کریستین»، «جیزیه» و «سیلویا» روابط نزدیکی داشته است و بدین ترتیب مسلم است که به خانواده جدید خود یعنی همسرش «الکساندرا» و دخترانش «روبرتا» و «جیوانا» عشق و محبت عمیقی دارد. او یک پسر هم دارد که نام او را روبرتو کارلوس جونیور گذاشته است. روبرتوی کوچک اکنون نزدیک به سه سال دارد و پدر به شدت علاقه‌مند است که پسرش راه او را پیش بگیرد. او نمونه بارز یک پدر با محبت است که به تک‌تک اعضای خانواده خود توجه خاصی نشان می‌دهد. کارلوس سال‌های زیادی از وطن اصلی خود دور بوده است، با این وجود سعی دارد عادات قدیمی خود را حفظ کند و به ویژه به موسیقی و غذاهای اصیل برزیل علاقه شدیدی دارد. او در کنار فوتبال به ورزش‌های دیگری نظیر والیبال ساحلی واسپکتاش می‌پردازد. علاوه بر بازی به یادماندنی، خصوصیات اخلاقی برجسته‌ای هم دارد که باعث جذابیت او در میان هواداران فوتبال شده است. خصوصیاتی همچون خونگرمی، خوشرویی و خاکی بودن که معمولا مردمان برزیل از آن بهره می‌برند.
● حضور در استانبول
کارلوس می‌گوید: من هرگز جلسات و پیشنهادات فنرباغچه را سبک نشمردم. در حقیقت افتخار می‌کنم که این باشگاه نسبت به خرید من علاقه نشان داده است. سال گذشته فردی به اسم «مرات» پیش من آمد تا شرایط قرارداد را برایم توضیح دهد، او بسیار جدی بود و سعی داشت این معامله صورت بگیرد و خیلی به کارش وارد بود. من گفتم قرارداد سه ساله می‌خواهم و او موافقت کرد ولی گفتم باید با رئال مادرید هم مذاکره کنم چون قراردادم با این باشگاه هنوز به پایان نرسیده است و باز هم موافقت کرد، ما با هم دست دادیم و او رفت. آن موقع من مطمئن بودم که به فنرباغچه می‌روم ولی این باشگاه دیگر دنباله کار را نگرفت. آنها حتی به رئال مادرید پیشنهادی هم ندادند و مرا در عالم تردید گذاشتند و رفتند. فنرباغچه سال گذشته این انتقال را جدی نگرفت. اگر آنها جدی بودند با روسای رئال ملاقات می‌کردند. این طور شد که من به این نتیجه رسیدم که فنرباغچه در تصمیمش جدی نیست و قراردادم را با رئال تمدید کردم، اما امسال آنها جدی بودند و بابت سال گذشته از من عذرخواهی هم کردند.مردمان ترک بسیار خونگرم، مهربان و البته دیوانه فوتبالند. فوتبال این کشور در سال‌های گذشته به ویژه ده سال اخیر رشد بسیار خوبی داشته است که مهمترین نمونه مقام سوم جام جهانی ۲۰۰۲ بود، آنها در آن جام دوبار با ما روبه‌رو شدند و هر دو بار تیم آماده برزیل که آن سال قهرمان جهان شد را آزار دادند. پیش از این‌که به استانبول بیایم، چند بار با کلودیو تافارل دروازه‌بان سابق و هم بازی‌ام در تیم ملی برزیل که چند سالی در گالاتاسرای دروازه‌بان بود، تماس تلفنی برقرار کردم، او به من گفت: یادت باشد در ترکیه با فوتبال شوخی نکن.

منبع : خانواده سبز