از آب گل آلود شاه ماهی سید کنیم

پیرو مشکلات اقتصادی کلان به وجود آمده،سازمانها در جهت کاهش قیمتها و همچنین به طبع آن از خدمات و کیفیت کالا ها و یا حتی مقدار وزنی آنها میکاهند.
با توجه به سخنان اخیر آقای مایکل پورتر استراتژیست برجستۀ جهانی و آنالیز های علمی و تحلیل های تجربی به این نتیجه میرسیم که کسانی در این موقعیت زمانی به این چنین استراتژی هایی دست میزنند در قدم اول از میزان اعتبارسازمان در میان مشتریان خرد و کلان خود میکاهند و حس اطمینان به برند و یا شرکت را کم رنگ میکنند.
در این چنین موقعیتهایی که تمامی افراد بر این باورند که این تزلزل موجود در بازار گریبان گیر آنها میگردد،همیشه هستند کسانی که به فکر ماهی گیری می افتند.در این شلوغی ها ماهیانی هستند که نمیدانند به کدام سمت باید حرکت کنند و به هر سمتی یورش میبرند تا از این موقعیت خارج شوند.ولی مبینیم ماهیان جوانتر که سایز کوچکی دارند میتوانند در ابتدا جهشی رو به بالا داشته باشند تا از زاویه ای دیگر به تلاطم رودخانه نگاهی بیاندازند و یا ماهیان بزرگتر و قوی تر که به مسیر ها بیشتر آگاهی دارند با دانسته های قبلی خود به سمت مقصد حرکت کنند.همیشه در این میان ماهیانی که سایز متوسطی دارند از حرکتهای سریع و پر هیاهوی جوانان گیج وبا حرکت قلدر مئابانۀ ماهیان بزرگتر له میشوند.
با همچین مثالی به این تنیجه میرسیم که دیگر زمان فکر نداریم.باید مدیرانی در خدمت داشته باشیم که بسیار تیز بین باشند تا بتوانند در کوتاهترین زمان استراتژی هایی تحویل بدهند که بتوانیم از کیفیت کالا و خدماتمان کم نکنیم که هیچ!بلکه بر بار آن نیز بیافزاییم.سعی کنیم تا سازمان خود را فلکسی بل با توانایی سازگار شدن هر چه بیشتر با محیط تربیت نماییم.سازمانی که هر نفر در آن خودش قدرت یک سازمان باشد ولی در راستای نیل به اهداف جمعی سازمان.بیایید خود را جزئی از جی دی پی کشورمان بدانیم.یعنی ما ورا سود شخصی و یا ارزشهای افزوده به سازمان.
امسال سالی بسیار زیبا در کسب و کارها میتواند باشد.به دور از سیاسی نگری،امسال را سال اصلاح الگوی مصرف نامیده اند.درست است صرفه جویی خوب است!ولی نه در سازمانهای تولید محور و یا خدماتی.اصلاح الگوی مصرف در سازمانهای ما یعنی ارتقای هرچه بیشتر کیفیت کالا و یا خدمات.وقتی این کالا ها در زنجیره مصرف قرار میگیرند شاهد کارکرد بهتر آن و در نتیجه کاهش هزینه های خدماتی اضافه برای آنها میشویم.
پس بیایید در ابتدای راه ترسیم چشم انداز به سایز خودمان نگاه کنیم که آیا توان آن را داریم که چابک عمل کنیم و از بالا سر همه بتوانیم به آینده مسیر نگاه کنیم و حرکتی جهش دار داشته باشیم یا اینکه با حرکتی قرص و محکم،با قدرت هرچه تمام حرکت کنیم؟
وای به حال سازمانهایی که در این مسیر گیج شده اند یامسخ قدرت ها شده اند و اندامشان برای حرکت سست شده است.کسانی که امروز حرکت نکنند و بایستند بدانند که فردا باید بنشینند!
مشکل جامعه شناختی ایران این مسئله را همیشه نشان داده است:زمانی که همه چیز رو به گران شدن است همه برای خرید هجوم می آورند حتی در زمان اوج گرانی.ولی زمانی که قیمت ها در کف مطلق آن است همه فروشنده هستند و هیچ کس خریدار نیست و این مسئله کاملا مغایر با اصل بیزینس میباشد.
دوستان بدانید که اینک ، زمانی که همه ترس از سرمایه گذاری دارند شما رقبای کمتری در این زمینه دارید و میتوانید با نیروی پیشتازی و جوانی به قدرتی دور از دسترس رقبا دست پیدا کنید.
باشد زمانی که سازمانهای ما به صورت الگویی جهانی مورد نگرش قرار گیرند.

حسین امیری