اغتشاش سازمان یافته در غزه

تظاهرات طرفداران فتح در غزه را باید گام تازه این گروه در راستای تصرف حوزه نفوذ و منطقه تحت کنترل حماس دانست.
اقدامی که به باور تحلیلگران نوعی قدرت نمایی برای فتح و زنگ خطری برای حماس به حساب می آید. ناظران سیاسی در این حرکت فتحی ها ردپای طراحی تازه حامیان منطقه ای ابومازن را می بینند و معتقدند این اقدام بخشی از توافق های پنهانی این گروه با جناح عربی ـ اسرائیلی است.
روز جمعه صدها نفر از هواداران جنبش فتح پس از نماز جمعه در میدان سرباز گمنام شهر غزه تظاهرات کردند. جنبش فتح که رهبری آن را محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین برعهده دارد از هواداران خود خواسته بود تا در اعتراض به خطیبان جمعه غزه که به ادعای این گروه مردم را بر ضد فتح تحریک می کنند، نماز جمعه را در میدان سرباز گمنام غزه برگزار کنند. تظاهرکنندگان طرفدار فتح نیز پس از برگزاری نماز جمعه به سوی میدان فلسطین که یکی از میادین اصلی غزه است رفته و در مسیر عبور خود با سنگ به نیروهای اجرایی وابسته به حماس حمله کردند.
تظاهرات روز جمعه طرفداران فتح در غزه اگرچه تحت کنترل امنیتی نیروهای اجرایی حماس برگزار شد اما نشان از وجود جریان خزنده فتح در غزه دارد. اسماعیل هنیه نخست وزیر دولت وحدت ملی فلسطین همزمان با برگزاری تظاهرات طرفداران فتح، در خطبه های نماز جمعه در رفح در جنوب غزه اعلام کرده که هرکسی حق تظاهرات دارد اما نباید قانون را زیرپا بگذارد. پیش از این برخی محافل چنین می پنداشتند که نقل مکان فتحی ها به کرانه باختری و تثبیت قدرت حماسی ها در غزه، نزاع درونی این ۲ جناح را متوقف خواهد ساخت.
به باور آنان اخراج جریان فتح از غزه توسط حماس و تسخیر دفاتر و پایگاه های امنیتی این طیف، پایانی بر دعوای میان ۲ گروه عمده فلسطینی خواهد بود. اما واقعیت این بود که حادثه پایان ماجرا نبود. درگیری فتح و حماس به شکل های دیگر ادامه دارد و در این میان به نظر می رسد حماسی ها دست برتر را دارند.
در این وضع ناگواری که پیش آمده است، ناظران سهم عمده ای را متوجه ابومازن می دانند و معتقدند جنبش بزرگ فتح در ایام ریاست او روبه ضعف نهاده است. اکنون نیز به نظر می رسد این جنبش پس از نزدیک به ۴۰ سال که قدرت را در دست داشت، در حال واگذاری سنگرهای قدرت یکی پس از دیگری است. نخستین شکست فتح در جریان انتخابات دموکراتیک سال ۲۰۰۶ بود و دومین آن نیز در جریان درگیری های خیابانی با چریک های حماس که در نهایت به اخراج آنها از غزه انجامید. گام اخیر جنبش فتح در غزه را اگرچه برخی تحلیلگران ابراز وجود کردن فتحی ها در غزه دانستند اما این اقدام در قالب نوعی فرافکنی و فرار به جلو از سوی فتح نیز قابل ارزیابی و تحلیل است. پس از اخراج فتح از غزه بخشی از نیروهای امنیتی فتح برای مقابله با حماس به همکاری با سرویس های امنیتی اسرائیل و غرب روی آوردند. محمود عباس نیز کوشید در پای میز سیاست، حمایت اعراب و غرب را به خود جلب کند.
تشکیل دولت سلام فیاض نیز تنها نو عی جنگ روانی در مقابل دولت هنیه بود. همچنان که این دولت حتی از جانب مردم کرانه باختری نیز جدی گرفته نشد. وقایعی که فتح را در موجی از بحران قرار داده است حاصل همگرایی شتابزده ابومازن با اسرائیل است. رژیم صهیونیستی اکنون پس از چندی رسماً از دایره همکاری با فتح خارج شده است. عزام احمد رئیس فراکسیون پارلمانی فتح در اعترافی شاید دیرهنگام گفت: «به رغم آمادگی ما (فتح) برای سازش با اسرائیل، این رژیم آمادگی سازش ندارد. »ناامیدی فتح از توافق با اسرائیل، طیف میانه روی این جنبش را بار دیگر متقاعد به همکاری با حماس کرده است. امری که به باور حماس تنها راه برون رفت فلسطینیان از بحران است.
مذاکره فتح و حماس هنوز هم می تواند راه بسیاری از ترفندها را ببندد از جمله ترفند جدید سرویس های امنیتی غرب و اسرائیل که این روزها در پی چهره سازی برای شخصیت های به اصطلاح میانه رو و معرفی آن به عنوان رهبر آتی فلسطینیان هستند.

محسن کاظمی

منبع : روزنامه ایران