تمایلات واقعی کودکان

كودك دلبند شما تمایلات، نیازها و توانایی های ناشناخته ای دارد. دیدگاه هایی كه ارائه می شود، كارهای فرزندتان را تغییر نمی دهد، اما می توانند چگونگی ارتباط شما با او را متحول سازند.عناوینی كه ذكر می شود مطالبی است كه كودك واقعاً دوست دارد، شما بدانید.
۱- خودم این كار را انجام بدهم: كودك شما دوست دارد كارهای روزانه اش را خودش انجام دهد. حس استقلال و خودمختاری و مهارت كودك درست زمانی كه شروع به راه رفتن می كند، شكل می گیرد، او شروع به فكر كردن می كند و می گوید وقتی می توانم این كار را انجام دهم، پس می توانم كارهای دیگر را نیز انجام دهم. تا آنجا كه امكان دارد به او اجازه انجام كارهایش را بدهید.
۲- محدودیت عشق به بار می آورد: برخلاف استقلال نوشكفته كودكان آنها به راحتی غرق در موقعیت ها و احساسات جدید می شوند. لازم است خردسالان برنامه روزانه شان را سروسامان بدهند، همچنین پیام ثابت و مشخصی درباره كارهایی كه می توانند و نمی توانند انجام دهند. محدودیت هایی كه قائل می شوید باید با سن كودك تناسب داشته باشد. مثلاً از یك كودك دو ساله نباید انتظار داشته باشید كه در یك مكان عمومی ساكت بنشیند.
۳- او را «ایرادگیر» خطاب نكنید: شاید پدر و مادری یافت نشوند كه از غذا خوردن كودك خود گله و شكایتی نداشته باشند. نگران نباشید، تا زمانی كه كودك دو نوع ماده غذایی از هر گروه غذایی می خورد، جای نگرانی نیست. اگر هر روز برای ناهار یك نوع غذا می خواهد، بگذارید بخورد، چون اگر مانع او شوید، نتیجه معكوس می دهد.
۴- ذهن جست وجوگر او می خواهد همه چیز را بداند: كودكان ذاتاً كنجكاو هستند و بیشتر از آنچه بتوانند به زبان بیاورند، می دانند. زمانی كه مهارت های زبانی در او جوانه می زند، سئوالات پی درپی او شروع می شود. « چرا باران می بارد؟»، «چرا سبزه ها رشد می كنند؟»، «چرا سبزه ها نیاز به آب دارند؟»
۵- صرف اینكه چیزی خیالی است، دلیل نمی شود كه كمتر واقعی باشد: كودكان زندگی خیالی و پرجنب وجوشی دارند و دوست دارند كه این خیالات و اوهام را باور كنند. اما وقتی كه خیال پردازی های او اوج می گیرد، باعث ترس، اضطراب و كابوس می شود. اینها را نادیده نگیرید. مثلاً اگر كودكتان بگوید: «یك جادوگر زیر تختش است، به او بگویید او را از پنجره بیرون اندازد و بعد برود و بخوابد.»
۶- مشاركت، نه در همه چیز: كودكان از بازی كنار یكدیگر با هم، جیغ زدن و دسته جمعی آواز خواندن و رقصیدن لذت می برند. اما انتظار نداشته باشید در مورد اسباب بازی هایشان هم این كار را انجام دهند. مشاركت به طور طبیعی ایجاد نمی شود. وقتی كه باید به كودك بگویید نوبت را رعایت كند و اسباب بازی ها را چنگ نزند، بهترین روش برای ایجاد بهترین فضای بازی این است كه برای هر كدام اسباب بازی ای تهیه كنید.
۷- زبان به آنها آزادی می دهد: با صحبت كردن و كتاب خواندن روزانه كودك مهارت های گفتاری را می آموزد كه به نوبه خود به او كمك می كند تا از عهده عواطف و احساساتش برآید. كودكانی كه نمی دانند چطور احساساتشان را در قالب كلمات نشان دهند، آنها را به نمایش می گذارند. مثلاً به جای اینكه بگویند: «آن را به من بدهید» آن را می گیرند، یا به جای اینكه بگویند «از دستت عصبانی هستم» او را می زنند.
۸- كودكان خسته می شوند: خواب برای كودك تازه متولد شده خیلی اهمیت دارد. اما حالا كه كمی بزرگتر شده به راحتی نمی خوابد و مقاومت می كند. والدین باید ساعات خواب مشخصی را برای او تعیین كنند. كودك شما سعی می كند به هر صورت كه شده از خوابیدن شانه خالی كند. «آب می خواهم»، «یك داستان دیگر بگو» اما شما باید محكم باشید. چون كودكتان نیاز به استراحت دارد. بیشتر كودكان حدود ۱۳ ساعت در شب و بعدازظهر می خوابند.
۹- كودكان می خواهند سرگرمی داشته باشند: برای كودكان در این سن و سال زندگی یك مهمانی بی پایان است كه با تاب و سرسره و مدادشمعی و عروسك و... همراه است. علاوه بر این آنها می خواهند لذت های ساده را خود تجربه كنند. مثل پیك نیك رفتن برای اولین بار.
۱۰- زمان برای آنها مفهومی ندارد: كودكان خیلی آرام كارهایشان را انجام می دهند. مثلاً در لباس پوشیدن و ناهار خوردن آنها نمی توانند عجله كنند. شما می توانید برای هر كار آنها زمانی را مشخص كنید. مثلاً می توانید از بازی ها و سرگرمی ها استفاده كنید، به آنها بگویید تا قبل از اینكه این آهنگ تمام شود، لباست را بپوش، این یك مسابقه است.
۱۱- آنها موجودات عجیب و غریب خارق العاده ای هستند: كودكان می دانند چه چیزی را دوست دارند و نمی توانند به راحتی درباره انتخاب هایشان صحبت نكنند. نشستن در یك صندلی مخصوص و نوشیدن از فنجان خودشان. اما این لجاجت مشخص، روش كودكان كم سن و سال در مورد اعمال بعضی كنترل ها در دنیای خودشان است تا دنیای خودشان را بیشتر صمیمی و قابل كنترل سازند. شما می توانید گاهی اوقات به جای دستور دادن به كودك با حق انتخاب دادن به او جلوی بدخلقی های او را بگیرید. مثلاً اینكه می خواهد چكمه های زمستانی را در تابستان بپوشد، مشكلی نیست ولی اگر نخواهد در اتومبیل روی صندلی مخصوص خودش بنشیند، مسئله دیگری است.
۱۲- هر كودكی ویژگی های منحصر به فرد و جالب خودش را دارد: هر فردی شخصیت متفاوتی نسبت به دیگران دارد. این تفاوت ها از دوران كودكی مشخص می شود. ممكن است كودك در زمینه هایی بااستعداد باشد و در زمینه های دیگر، خیر. اعم از اینكه كودك خجالتی باشد یا معاشرتی، ورزشكار باشد یا هنرمند، والدین عاقل باید به خاطر چیزی كه او هست، دوستش داشته باشند، نه چیزی كه آنها دوست دارند، او باشد.

منبع : روزنامه شرق