سعادت از جاده خوشبینی می گذرد

در شرایط امروزی، مهمترین مسأله در زندگی هر فرد، طرز تفکر و نوع نگاه وی به مسایل و رویدادهاست.
به گفته روانشناسان اگر بتوانیم بفهمیم که دیگران به چه می اندیشند، در درک ما از شخصیت آنها بسیار مفید خواهد بود.
مطالعات علمی نشان داده است، انسانهای خوش بین و منظم که دارای ثبات اجتماعی هستند، خیلی کمتر از افراد تنها، بدبین، مردد و بدون برنامه ریزی قاطع در معرض بیماریهای روحی و روانی و حتی ناراحتی های قلبی- عروقی یا گوارشی قرار می گیرند. در صورتی که خوشبینی اگر در حد متعادل و منطقی باشد، آسودگی خاطر و طول عمر را به همراه دارد.
از آنجا که شخصیت انسانها از بدو تولد و در مرحله کودکی شکل می گیرد، کودکانی که در این دوران نظم شخصی، ارزش قایل شدن برای خود و دیگران، رعایت حقوق انسانی، توانایی توکل کردن، تلاش و پشتکار برای رسیدن به آرزوها و اهداف را می آموزند و در یک کلام با وجدان آگاه رشد می کنند، نسبت به دیگران در زندگی موفق تر هستند.
آنان ترجیح می دهند همیشه نیمه پر لیوان را ببینند، ضمن این که افرادی واقع نگرند. پس کسی که واقعیت را با روشی عینی تجزیه و تحلیل کند، به طور حتم نیمی از افکار منفی او در پرتو آگاهی از بین می رود.
البته خوشبینی بیش از حد و یا پیروی از وجدان به طور افراطی نیز بی فایده است و عواقب ناخوشایندی دارد. چون در برخی موارد خوشبین بودن کورکورانه هم موجب دردسر می شود و فرد را به انسانی بی منطق و خیالباف تبدیل می کند. در عین حال افکار منفی به هیچ وجه قابل توجیه نیست، اما تنها توصیه ما این است که به جای نگرش منفی نسبت به مسایل زندگی، خود را به نگرش مثبت عادت دهید و بدانید بین دقت و بدبینی تفاوت بسیار است. توجه و دقت یعنی اینکه مسایل را دقیقاً تشخیص دهیم، قدم به قدم و آرام و پیوسته پیش برویم تا به مقصد نهایی برسیم در صورتی که بدبین بودن نسبت به مسایل به معنای حذر کردن و پرسه زدن در دنیای شک و تردید است، چون آنچه در زندگی پیش می آید تا حدود زیادی به ذهنیت انسان بستگی دارد، یعنی انسانها همان گونه که می اندیشند، زندگی و پیامدهای آن را دنبال می کنند.
● راههای عملی مثبت اندیشی
ابتدا کافی است از بیرون به عنوان یک نظاره گر به افکار خود نگاه کرده، تصور کنید اگر شخص دیگری این گونه می اندیشید، شما به عنوان فرد ثانی چه احساسی نسبت به او داشتید؟
شاید در ابتدا خوب قضاوت نکنید، یعنی درصدد توجیه افکار و رفتارتان برآیید! در این مرحله چنین رفتاری معمول است. چون این نشان می دهد، شما در هر صورت متوجه منفی بودن رفتار و یا افکارتان شده اید و هدف ما همین است و به طور حتم پس از مدتی کوتاه متوجه خواهید شد برخی از آنها کاملاً اشتباه بوده، آنگاه می توانید افکار مثبتی را جایگزین باورهای منفی کرده و روی آنها بیشتر تمرکز کنید.
بدین ترتیب بهتر است دفتری خصوصی برای گزارش روزانه تهیه و افکارتان را همراه با وقایع و اتفاقهای روزانه به طور مختصر در آن بنویسید، تا متوجه شوید افکار و رفتارتان مثبت و متناسب، و یا گیج کننده و منفی بوده است.
سپس می توانید بررسی کنید کدام یک از آنها منفی بوده اند، ضمن این که این امکان را پیدا می کنید که تشخیص دهید آیا بین افکار و گفتارتان تفاوت وجود دارد یا خیر؟ در این صورت بهتر می توانید با درایت رفتار کنید و علاوه بر کنترل افکار و رفتارتان بر زمان نیز مدیریت نمایید.
چون به طور ناخودآگاه کم وکیف اعمال، افکار و رفتارتان را نیز بررسی می کنید. پس به نحو شایسته تری قادر به برنامه ریزی و زمانبندی می شوید.
▪ نکته اول
بعضی وقتها شما با خودتان فکر می کنید، البته ممکن است هیچ گاه این افکار را عملی و یا با کسی مطرح نکنید. در این گونه مواقع نیز ببینید، چه بخشی از آنها منفی و مخرب است و مهمتر آن که چقدر به آنها عمل می کنید و از پیامد آن چه احساسی دارید؟
در نتیجه با این برنامه می توانید روشی مؤثر برای ارتقای عملکرد خود در تفکر و صحبتهایتان پیدا کنید.
یادتان باشد که دفتر گزارش یا همان دفترچه یادداشت برای شروع کار است تا بتوانید با افکار منفی خود آشنا شوید. پس بهتر است همان موقعی که چنین افکاری به ذهنتان خطور می کند آنها را بررسی کنید و برای تجزیه و تحلیل به زمانی دیگر موکول نکنید. یعنی در اولین فرصت ممکن آنها را در دفترچه یادداشت روزانه خود وارد کنید و به بررسی آنها بپردازید. بدین وسیله قادر خواهید بود به شیوه ای منطقی و واقع نگر درباره آنها بیندیشید و در صورت لازم افکاری مثبت و مناسب را جایگزینشان کنید.
▪ نکته دوم
هر چه فاصله بین شناسایی افکار منفی و جایگزین کردن افکار مثبت و منطقی برای آنها کمتر باشد، تأثیر تفکرات مثبت و واقع نگرانه بیشتر خواهد بود. به عبارتی دیگر نبود تحلیل و بررسی به موقع در مورد افکار منفی به ماندگاری آن در ذهن و به دنبال آن کاهش تفکر مثبت منجر می شود.
▪ کلام آخر
به طور حتم موفقیت و خوشبختی ما طی زندگی به تشخیص درست اهدافمان و دنبال کردن آنها به طور قاطع بستگی دارد. این دو مهم نیز وابسته به طرز تفکر و نوع نگرش و همچنین اراده ماست. از همین رو، کیفیت افکار و رفتارهایمان کیفیت نتایجی که به دست می آوریم را تضمین می کند.
«آلفرد آدلر» روانشناس مشهور نیز در این باره می گوید: «ذهن انسان تا زمانی که قادر به اندیشیدن است، می تواند از بهشت، جهنم و از جهنم، بهشت بسازد. بنابراین، نظر ما در مورد آنچه پیش می آید، کاملاً به خودمان بستگی دارد و هیچ چیز مؤثرتر از افکار ما در تولید شادمانی، خیراندیشی یا یأس و ناامیدی نیست. پس بکوشیم با توکل به خدا و واقع نگری در ذهنمان تفکری را بپرورانیم که برای خود و دیگران خیراندیشی، آرامش و سعادت را رقم می زند.

اعظم طیرانی/ قدس شماره ۵۵۰۷

منبع : نورپرتال