هر گردی گردو نیست

اگر گردو نبود، مسلما خورش فسنجان هم نبود. اگر گردو نبود معلوم نمی شد كه سعدی علیه الرحمه، تربیت نااهلان را به چه چیزی تشبیه می كرد و خلاصه، هر گردی هم گردو نیست! گذشته از ضرب المثل های گردویی، این خشكبار مغذی، درختی زیبا و سایه افكن دارد كه در مناطق معتدل دنیا می روید. درخت گردو به سن ۲۰ سالگی شروع به میوه دادن می كند و اوج باروری و میوه دهی اش پنجاه سالگی است!
● تركیبات شیمیایی:
مغز گردو حاوی چند اسیدایی، مقداری اسانس، اگزلات آهك و ویتامین های A، B، C، D و E است.
در ۱۰۰ گرم مغز گردوی خام و خشك موادی بدین شرح وجود دارد: ۴/۵ گرم آب، ۵۱/۸ پروتئین، ۶۵ گرم چربی، ۱۳ گرم مواد نشاسته ای و مقادیری هم كلسیم، فسفر، آهن، مس، سدیم، پتاسیم، ویتامین A و B۱ و B۲ و B۳ و ویتامین ث است.
● خواص دارویی:
از نظر طب قدیم ایران، گردو گرم و خشك است و نیاكان ما از روغن آن برای پختن غذا استفاده می كردند. روغنی كه زرد روشن است و طعم مطبوعی دارد و خیلی زود در هوای آزاد اكسیده می شود. مهم ترین خاصیت گردو، خون ساز بودن آن است. خوردن گردو با انجیر و موز حواس را تقویت می كند. تركیب گردو و عسل برای اشخاص لاغر مفید است. گردو ورم مفاصل را درمان می كند و به جذب آهن در بدن یاری می رساند. بهتر است مغز گردو را در ظرف دردار و داخل فریزر نگه دارید تا كهنه نشود.
● و اما مضرات:
گردو بسیار خوب و مغذی است اما در خوردن آن نباید اسراف كرد زیرا سبب ورم لوزه و زخم دهان می شود. گرم مزاج ها بهتر است كمتر بخورند، در غیر این صورت برای هضم آن باید از انار ترش و یا سكنجبین و یا سركه كمك بگیرند. مغز گردوی كهنه سمی است و نباید مصرف كرد.

منبع : روزنامه جوان